Gods wet voor anderen
Ds. M. Baan | 2 reacties | 28-04-2010| 10:18
Vraag
Gods wet is er voor Zijn volk; in eerste instantie voor Israël en daarna ook voor de gelovigen uit de volken, Gods verbondskinderen. De wet begint immers met: "Ik ben de Heere, Uw God". Nu mijn probleem: Kun je de wet dan wel aan anderen opleggen, bijvoorbeeld in de theocratische politiek? Kun je tegen een moslim zeggen: "Jij moet op zondag niet willen werken, want dat staat in het vierde gebod"? Geldt de wet ook voor mensen buiten het verbond? Je ziet in de Bijbel bijvoorbeeld dat Israël Gods wetten niet aan andere volken, zoals Egypte en Moab, oplegde. Zij moest een voorbeeld zijn; andere volken moesten God gaan dienen omdat ze zagen hoe goed het was.
Antwoord
Gods wet is er voor Zijn volk. Klopt! En toch klopt het ook weer niet helemaal. Kijk, als we het hebben over de wet van God, dan moeten we niet vergeten dat Gods wet er al was vóór de woestijntocht! Abraham mocht ook al niet doodslaan en Noach mocht niet echtbreken en Seth mocht niet stelen. Alleen: hoe wisten zij dat? De wet op twee stenen tafelen was er immers nog niet. Nee, maar de wet die met de schepping ingeschapen was in de harten van de mensen was er ten dele nog wel. Zeker, door de zondeval was die ingeschapen wet vaag geworden. Er werd door de mens dan ook danig met die wet gesjoemeld. Maar het besef ervan is zelfs enigermate tot de dag van vandaag in alle mensen achtergebleven.
Dat de moderne mens geen enkele boodschap meer schijnt te hebben aan die wet van God vindt zijn oorzaak niet zozeer in een soort vergeetachtigheid, maar is meestal een zich bewust keren tegen alles wat God in Zijn Woord geboden en verbonden heeft. Wanneer we ons lekker niet storen aan Gods wet toont dat immers aan hoe “vrij” we geworden zijn...!
Dat God de wet van de tien geboden via Mozes aan Israël gaf bij de Sinaï, heeft enerzijds als oorzaak het steeds verder vervreemden van de mens van Gods ingeschapen inzettingen en wetten en anderzijds de noodzaak om aan de vooravond van het volksbestaan van Israël een duidelijke serie wetten op allerlei terreinen mee te geven. Een volk kan nu eenmaal niet zonder wetgeving!
De vraag of wij vandaag de dag deze wetten van God aan anderen op moeten leggen is op zich iets verkeerd geformuleerd. Niet wij moeten Gods wetten aan iemand opleggen. Wie zijn wij immers? Maar God legt Zijn wetten aan alle mensen op en Hij houdt de mens Zijn wetten voor in de Bijbel.
Dat de volkeren rondom Israël zich niets aan hoefden te trekken van de wetten van de Heere klopt volgens mij niet helemaal. Hoe zou Jona anders in Ninevé hebben moeten preken dat die stad na 40 dagen zou worden omgekeerd? En waarom verontschuldigde Naäman de Syriër zich anders tegenover de profeet Elisa, dat hij noodzakelijkerwijs wel in de tempel van een afgod moest komen als hij zijn vorst begeleidde? Trouwens, als we een voorbeeld zijn, dan is het toch de bedoeling dat anderen dat voorbeeld overnemen?
Overigens lees ik en proef ik in de vraag een beetje het probleem van: moet je een ander dwingen om te leven naar Gods wetten? Ik denk zo dat wij niks te dwingen hebben. Alleen God kan dwingen. Maar Hij doet meer dan eisen. Hij nodigt tot het onderhouden van Zijn geboden. Daar zit de liefde in. En dat God uit liefde mensen uitnodigt om te leven naar Zijn wetten is logisch! Het houden van Gods wet is namelijk altijd heilzaam voor ons mensen.
Willen we een bewijs van deze laatste bewering? Kijk maar eens waar de zogenaamde vrijheid van de laatste decennia ons heeft gebracht. Zo af en toe is het toch in ons land een zootje? Dat zeg ik niet vanuit de hoogte, maar dat constateer ik met verwondering! Blijkbaar zijn in de praktijk Gods wetten nog niet zo ouderwets als de ‘wereld’ ons wil laten geloven. De nieuwerwetse wetten, die zijn pas echt ouderwets en achterhaald, want de ene moderne wet na de andere wet leidt ons alleen maar naar nieuwe vormen van slavernij!
Een voorbeeld? Uit naam van het verbod om te discrimineren moeten alle mensen vinden, dat vrouwen bepaalde rechten moeten hebben. Een wet van louter rechten zonder plichten voert altijd naar de tirannie, zo heeft de geschiedenis ons geleerd!
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Baan
- Geboortedatum:16-02-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Door een Gode welgevallig leven kan God onbekeerden (goddelozen) op ons pad leiden. Dan kunnen we een getuige van Hem zijn. God maakt dan het hart van die ander zacht en ontvankelijk om ons eventueel gesproken woord daarin te laten ontkiemen.
Wij moeten 'geheel anders' zijn. Dat zijn we al doordat we ons aan de wet willen houden (door Gods Kracht), en we moeten wel op zó'n manier anders zijn dat anderen er jaloers op worden.