Moet ik niet vrijgezel blijven?
Ds. A. de Lange | Geen reacties | 19-04-2010| 17:36
Vraag
Al enige tijd loop ik met problemen. Ze zijn allemaal ontstaan na het verbreken van een langdurige relatie. Hiervoor heb ik al veel hulp gehad. Uiteindelijk had ik op het werk goede contacten met een collega. Die collega begreep me en wilde me helpen. We gingen samen eens ergens praten en eigenlijk werd dat alleen maar meer. De bewuste collega was getrouwd en ik was vrijgezel met een moeilijke voorgeschiedenis. Ik had steun nodig, ik zag het leven niet meer zitten. Ik heb een tijd veel contact gehad met de desbetreffende collega. Het gaf me een goed gevoel, terwijl ik ook wist dat het niet kon. Het fijne gevoel heeft een tijd de overhand gehad. Uiteindelijk zijn we gestopt met het samen weggaan. We zijn nog steeds collega's. Toch miste ik mijn steun en toeverlaat. Zodoende kwam een andere collega om de hoek kijken. En ja, het verliep eigenlijk op dezelfde manier. Alleen ben ik met die collega niet echt veel weg geweest, maar ging het er wel heftiger aan toe. Gelukkig heb ik nooit gemeenschap gehad met beide collega's. Ik ben gevoelig voor aandacht en hulp. Het voelde zo goed en het gaf me weer zin. En de collega's deden het uit medelijden en om te helpen. Nu het een tijd geleden is dat dit gebeurde, heeft er een omslag plaatsgevonden. Ik voel me er enorm schuldig over. Ik word er nog veel aan herinnerd, omdat ik de collega's regelmatig zie. Soms ben ik bang dat ze er op het werk achter komen en ik m'n baan, m'n vrienden en m'n familie zal verliezen. Nu is het zo dat ik sinds kort erg leuk contact heb met een vrijgezel. Ook dan laait angst op. Mag ik nog wel een relatie met een vrijgezel aangaan? Heb ik dat nog wel verdiend? Moet ik niet vrijgezel blijven? Moet ik mijn voorgeschiedenis in een nieuwe relatie vertellen? Ik worstel er enorm mee. Ook tegenover God. Ik heb mijn zonden al diverse keren beleden en heb er echt spijt van. Toch blijft het terugkomen. Het lijkt wel alsof ik nooit meer een lichtpuntje zie en alles donker is om me heen. Soms vraag ik me af waarom ik zo ben en dit alles toch heb gedaan. Kan iemand hier misschien op reageren?!
Antwoord
De vragen die je stelt hebben betrekking op je huidige relatie: Mag ik nog wel een relatie met een vrijgezel aangaan? Heb ik dat nog wel verdiend? Moet ik niet vrijgezel blijven? Moet ik mijn voorgeschiedenis in een nieuwe relatie vertellen? Onder die vragen hoor ik vooral een andere vraag: Wil God ook mij levensgeluk geven? Wil God ook mij genadig zijn en in Zijn goedheid aannemen? Mag ik er ook zijn? Je bent erg onzeker over jezelf, en ook over God.
Dat je onzeker bent over jezelf kan verschillende achtergronden hebben. Misschien heb je een aarzelend karakter en weinig zelfvertrouwen. Misschien ben je onzeker geworden doordat je ontnuchterende ervaringen gehad hebt – het verbreken van die langdurige relatie was er in ieder geval één, misschien waren er wel meer. Dat je onzeker bent over God kan ermee te maken hebben dat je onzeker bent over jezelf – wie onzeker is van zichzelf, voelt zich niet gauw zeker over i(I)emand anders. In je onzekerheid blijf je nu steeds worstelen met de verkeerde dingen in je voorgeschiedenis. Je hebt je zonden al diverse keren beleden en hebt er echt spijt van. En toch blijft het terugkomen.
Het is wenselijk dat je meer zelfvertrouwen krijgt. Juist door je onzekerheid heb je de collega’s die je hulp boden een te grote plaats in je leven gegeven en meer bij hen gezocht, dan juist was – ze waren immers getrouwd. Misschien is het goed als iemand die deskundig is je op het gebied van je onzekerheid helpt (aankloppen bij Eleos is heus niet gek!).
Het is wenselijk dat je zeker wordt van God. Want dan vind je het meest rust. God hebben we trouwens altijd meer nodig dan iets of iemand anders! Zeker worden van God gaat in de weg van het geloof. En dat geloof wil de Heilige Geest in ons werken door het gehoor van het Woord.
Ik wil het in ieder geval je hier ook nog een keer doorgeven dat God de genadige en vergevende God wil zijn voor ZONDAREN, die vanwege hun MISSE daden zich een MISpunt voor God voelen. Hij ziet je graag tot Hem komen, met de belijdenis in je hart en op je lippen: “Ik heb gezondigd tegen voor de mensen en voor U.” En om Jezus wil ontvangt Hij zondige mensen terug in Zijn gemeenschap en neemt ze aan als Zijn kind. Zelf denk je als je tot God komt: Dat kan nooit. Maar God is nog steeds Dezelfde verrassende en ontfermende God die Hij in Bijbelse dagen was.
Als na al deze vragen dan nog een keer je vragen klinken, mag ik je kort het volgende zeggen: Mag ik nog wel een relatie met een vrijgezel aangaan? Ja, dat mag je. Heb ik dat nog wel verdiend? Verdienen doen we levensgeluk nooit. Niemand verdient het om ouders te hebben, niemand verdient het om en man of vrouw te hebben, om kinderen te krijgen. Maar God wil ons in Zijn goedheid toch vele gaven geven. Als we Hem er maar voor danken en mee eren. Moet ik niet vrijgezel blijven? Niet om wat je met die twee collega’s gehad hebt. Zij en jij zijn daarbij wel te ver gegaan. Maar er was gelukkig geen geslachtsgemeenschap, zoals je schrijft. Hoe het in de eerdere langdurige relatie was, weet ik niet. Maar als daarin van jouw kant dingen gebeurd zijn die niet goed waren, hoeft ook dat, wanneer je het eerlijk aan de Heere beleden hebt, geen ononverkomelijke barrière te zijn.
Moet ik mijn voorgeschiedenis in een nieuwe relatie vertellen? “Moeten” is niet het juiste woord. Leer elkaar eerst maar rustig kennen. Ongedwongen. Zodat je elkaar als persoon kunt gaan waarderen. Als de relatie nabijer wordt zul je elkaar steeds meer vertellen. En dan zal het jezelf helpen en jullie relatie verdiepen als je je voorgeschiedenis vertelt. “Mogen” vind ik een beter woord. Je MAG je voorgeschiedenis in een nieuwe relatie vertellen. Zolang je daar niet aan toe bent, moet je het gewoon niet doen.
Veel sterkte van God toegewenst op je levensweg!
Ds. A. de Lange, Oldebroek
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
