Adam is gevallen, ik niet

Ds. A. Simons | 3 reacties | 26-02-2010| 19:00

Mag deze vraag naar ds. Simons? Er zijn al veel vragen over de erfzonde gesteld, maar in alle vragen mis ik iets waar ik nu juist erg mee zit. Er wordt altijd gesteld dat je ergens “amen” op moet zeggen, het met God eens moet zijn, je de schuld moet eigenen en meer van die termen die op hetzelfde neerkomen. Ik snap wel wat er wordt bedoeld als men zegt dat iedereen in Adam is gevallen, maar dat is iets anders dan dat ik kan zeggen dat ik dat eerlijk vind. Adam is gevallen, ik niet, want ik ben in zonden ontvangen en geboren. Als je al ligt, kun je niet meer vallen en daarom kan ik het niet eerlijk vinden. Ik ben nooit zonder zonden geweest, dus die kans die Adam had heb ik nooit gehad. Op zijn best kan ik mezelf als slachtoffer zien wat betreft de erfzonde. Nu zou ik alles wel willen aanvaarden zoals het is, maar op die manier kan ik niet van harte “amen” zeggen op Gods oordeel, omdat ik werkelijk niet inzie dat ik er schuld aan heb. Het gaat niet om de zonden die ik zelf allemaal al heb gedaan. Ik weet namelijk dat ik die straf verdien, hoewel ik dan ook denk: ik heb nooit een echte kans gehad, omdat ik als zondaar ben geboren en van een zondaar kun je niet anders verwachten dan dat hij zondigt. Maar over mijn eigen zonden voel ik me wel schuldig, ondanks de schuldafschuivende gedachten die ik ook daarover heb. Nu las ik laatst iets over geloofsgehoorzaamheid; dat dat betekent dat je moet geloven vanuit gehoorzaamheid en niet vanuit je verstand. Mag ik dat ook hierop betrekken, dat ik gewoon geloof dat God rechtvaardig is, al snap ik er niets van en voel ik er niets van?!

We gaan proberen jouw vraag te beantwoorden. Luister eens; wat is ons vertrekpunt? Jouw of mijn gevoel? Jouw zelfkennis of mijn kennis? Of zullen we vertrekken vanuit God? Vertrekken vanuit Zijn Woord? Ik denk dat we er niet goed aan doen om vanuit jou of mij te vertrekken. Het lijkt mij eerlijker, oprechter, zekerder om te vertrekken vanuit het Woord.

God is inderdaad rechtvaardig. Ik en jij niet. Wij zijn niet te vertrouwen, maar Hij wel. Ook al gaat het dwars tegen al mijn gevoel in, nochtans weet ik vanuit het Woord dat Hij rechtvaardig is. Is dit geloof? Zeg het maar… Geloof in het Woord, nee niet in jezelf, daar is dood en verderf, toch? In het Woord, daar moeten we wezen. Of moet je er eerst zelf bij geweest zijn? Nee toch, want het Woord zegt dat het geloof een vaste grond is van de dingen die men niet ziet. Nee, dingen zijn niet waar omdat wij erbij waren of er bij waren geweest. Nee, het Woord is waar omdat God het zegt! Meer niet en minder ook niet.

Of moet jij het eerst werkelijk overdoen, om te weten of jij het ook gedaan zou hebben wat Adam deed? Of geloof jij dat we van dezelfde lap gescheurd zijn als Adam? Door die ene mens, wie hij dan ook geweest is, is het allemaal mis gegaan. Of Hij nu Adam heette of anders. Hij was mens! De mens is gevallen. Die mens die wezenlijk hetzelfde is als jij en mij. Van hetzelfde vlees en bloed. We zijn met hem gevallen. In hem zijn we gevallen. In hem komen we verdorven op aarde. In hem zijn we in zonden ontvangen en geboren. In Adam! Romeinen 5:15-18. Heel bijzonder als Paulus het uitlegt in Romeinen 5. Door die ene zijn we gevallen. Hij was onze vader, ons hoofd. Hij was van hetzelfde vlees en bloed als wij en wij waren als hij. Die ene! Door die ene (adam) ging het fout, door ENE (de tweede Adam) wordt het hersteld.

Je stelt ook in je vraag dat er altijd gezegd wordt dat een mens ‘ergens’ amen op moet zeggen. Ik denk dat ik weet wat je bedoelt. Je schrijft zelf trouwen dat je ook weet wat er mee bedoeld wordt. Toch heb je moeite met die uitdrukking. Je hebt toch problemen met de vraag of je het wel eerlijk vind. Moet ik ergens amen op zeggen wat ik niet eerlijk vind, toch? Luister eens, laten we nog even terug keren naar het begin van het antwoord. Wat is geloof? Geloof is niet alleen een weten toch? Geloof heeft ook iets in zich van toestemmen of instemmen. Of anders gezegd het heeft iets in zich van vertrouwen/ toestemmen toch?

Amen zeggen. Waarop? Op het Woord! Het ware geloof steunt op het Woord. Het ware geloof zegt amen op het Woord. Het geloof redeneert niet meer, het geloof buigt voor het Woord. Soms dwars tegen het gevoel in? Hoe zegt de Heidelberger het in zondag 23? Al is het zelfs dat mijn geweten tegen mij getuigt dat ik tegen al de geboden van God gezondigd hebt en geen daarvan gehouden heb en nog steeds geneigd ben tot alle kwaad, dat ik nochtans alleen om de gerechtigheid van Christus voor God rechtvaardig ben. Dwars tegen alle gevoel in. Wat is ons enige fundament dan? Het Woord! Om als een goddeloze te zinken op Christus alleen, maakt mij rechtvaardig voor God.

Zijn er dan geen tijden dat Gods kind ook iets van die vreugde en vrede mag ervaren? Jazeker maar niet om op te steunen. Niet om daar ons houvast in te vinden. Toch vind het ware geloof ook niet plaats buiten de mens om. Het is wel zonder ons, in ons.

Kom vriend/vriendin we liggen verloren in Adam (Joh. 3:18). Uit jou en mij geen vrucht in der eeuwigheid (Math. 21:19). Nee, we werden geen zondaren omdat we zonde deden. Maar we waren zonde en daarom doen we zonde. Nee, wij kunnen niets anders meer dan het verderven. Er is immers niemand die goed doet, ook niet een! (Rom. 3:12/Ps. 53:3).

Stop met redeneren! Ik wijs je op het Lam. Het lam wat niet alleen mijn zonden wegneemt. Maar het Lam wat de zonde(!) wegneemt (Joh. 1:36). Hij neemt jou en mij weg. Hij spijkert mij(n) (ik) aan het hout (Rom. 7:4). Mijn ik sterft met Hem. Mijn oude ik is dood (Rom. 6:6). Ik leef niet meer! Het geloof jubelt en verwondert zich in het Lam; ik leef niet meer, maar Christus leeft in mij (Gal. 2:20). Het Lam leeft, de tweede Adam leeft, Christus leeft in mij (Gal. 2:20).

Kom, laten we niet meer bij het oude blijven staan, kom het is alles nieuw geworden. Nee, kijk niet meer zoals jij het bekijkt. Laten we zien zoals God het ziet! Kom maak God met mij groot. Verlost, verlost van ‘Adam’. Een nieuw mens geworden in Christus, ja een nieuw schepsel: het oude is voorbijgegaan het is alles nieuw geworden (2 Kor. 5:17). Kom, Zijn Naam moet immers al de eer ontvangen.

Van harte God zegen toegebeden in Christus Jezus de Heere. Kom, ze zagen niemand anders dan Jezus alleen!

Uw dienaar in Christus,
Ds. A. Simons, Vinkeveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

166 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven