Hardwerkende vrouw en moeder
Ds. K. van den Geest | 21 reacties | 03-12-2009| 18:43
Vraag
Wij hebben een gezin van zes kinderen; jongste 1 oudste 20. Zolang we getrouwd zijn heb ik altijd voor iedereen klaar gestaan. Met een zwakke gezondheid is dat echt een dagtaak, vooral omdat mijn man veel weg is; kerkeraad, schoolbestuur, enz. Kortom, weinig thuis zodat alles op mij neerkomt. Nu krijg ik de laatste tijd regelmatig de opmerking dat ik niet genoeg tijd aan mijn man besteed. Als hij laat thuis komt, alle kinderen zijn overhoord, de kleintjes naar bed, de grote bijna, ben ik echt helemaal op en is er geen energie meer om uitgebreid samen iets op te bouwen. Hoe lossen we dit op, zodat mijn man ziet wat een vrouw allemaal doet per dag en hoe kan ik hem tevreden stellen? Nu is zijn reactie: Waar kan jij nou moe van zijn? Je doet de hele dag niks en ik werk hard op mijn werk...
Antwoord
Ja, een heel erg moeilijke vraag in zekere zin, waar ik even mee rondgelopen heb.
Want eigenlijk heb ik hier maar één ding op te zeggen: laat deze man eens een week lang al dat werk alleen doen wat deze vrouw en moeder allemaal doet! Dan zal hij weten wat hij nu zo maar tegen zijn vrouw zegt. Maar dit verhaal lezend krijg ik niet het beeld van een man, die hiertoe bereid zou zijn, vrees ik. Een andere tip zou zijn: mevrouw, houd eens twee weken lang een tijdschema bij van al uw werk en bezigheden. Zoveel uur daarvoor, zoveel minuten dat gedaan. Zou het helpen om hem te overtuigen?
Want ik wil wel even kwijt, dat ik het verdrietig vind als een man zo reageert en zijn vrouw zo behandelt. Dat is niet wat God vraagt en wat Hij met een huwelijk bedoelt. Ik weet niet wat voor huwelijksformulier u kent, maar in dat van onze kerk staat, dat de man deze belofte aflegt: Bruidegom, heb uw vrouw lief als uw eigen lichaam, zoals Christus zijn gemeente liefheeft: verzorg en bescherm haar. (...). Vrees de HEERE en leef verstandig met uw vrouw en bewijs haar eer.
Dat laatste laat weinig aan duidelijkheid te wensen over. Een hardwerkende vrouw en moeder is de spil van het gezin en de beslissende persoon die de basis legt voor het verdere leven van de kinderen. Dat zij moe is is te begrijpen, met zo'n taak en verantwoordelijkheid. Zeker als je die nog alleen draagt ook. Ik hoop dat deze man zijn roeping als echtgenoot en man verstaat en daadwerkelijk voor zijn vrouw zorgt en haar ondersteunt in plaats van haar te overvragen. Ook als het gaat om de echtelijke gemeenschap is de vrouw je gelijke, mede naar Gods beeld geschapen, en niet een middel om aan jouw wensen als man te voldoen. Pas dan, in dat wederzijdse respect, zal er ruimte zijn om samen de vreugde van het huwelijk in de Heere te beleven.
Ds. K. van den Geest
Dit artikel is beantwoord door
Ds. K. van den Geest
- Geboortedatum:12-10-1957
- Kerkelijke gezindte:Nederlandse Gereformeerde Kerken
- Woon/standplaats:Deventer
- Status:Actief
126 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
21 reacties
gichelle
03-12-2009
/ 20:50
Zo zeg, vraagstelster, stuur hem maar eens langs.
Dan zal ik hem eens even bijpraten en een lijst geven met praktijkopdrachten waar hij al moe van is als hij het alleen maar gelezen heeft.
Als ik jou was zou ik een weekje vrij nemen.
suc6 hoor.
Dan zal ik hem eens even bijpraten en een lijst geven met praktijkopdrachten waar hij al moe van is als hij het alleen maar gelezen heeft.
Als ik jou was zou ik een weekje vrij nemen.
suc6 hoor.
annie
03-12-2009
/ 20:51
Dat het werk als moeder alle energie van je vraagt kan ik goed begrijpen. Daar hoef je nog niet eens een zwakke gezondheid voor te hebben! Wij hebben 3 (kleine) kinderen, maar ik heb er echt een weektaak aan. ( Wat overigens een zeer vreugdevolle taak is) Maar als moeder ben je opvoeder, schoonmaakster, EHBO'er, kok, onderwijzeres, bidder, beheert de agenda, wast en koopt kleding, doet boodschappen, gaat met de kinderen naar de tandarts, dokter en zwemles enz enz. Ik zou zeggen wat doet een moeder niet!? Het vraagt veel geduld, liefde en wijsheid! En wat is een stukje waardering, respect en dankbaarheid dan op z'n plaats. (evenals ook voor de man, die hard werkt) Dus wederzijdse waardering. De 1 kan niet zonder de ander. Misschien moet die man eens een avondje uit regelen met zijn vrouw, zodat er tijd is voor elkaar. En op z'n minst een bloemetje..
flowers
03-12-2009
/ 21:21
Wat verschrikkelijk als je man je zo ontzettend onderwaardeerd!
Ik zou zeggen: laat hem jouw vraag hier en het antwoord maar eens lezen, misschien gaan zn ogen open?
Ik zou zeggen: laat hem jouw vraag hier en het antwoord maar eens lezen, misschien gaan zn ogen open?
Cloudsadmirer
03-12-2009
/ 21:29
Ga lekker is met een zus of vriendin ene weekje op vakantie lieve vraagsteller!
Doe het gewoon ook al is dat NIET DE GEWOONTE!!
En genieten! dan komt hij er wel achter!
Doe het gewoon ook al is dat NIET DE GEWOONTE!!
En genieten! dan komt hij er wel achter!
pannenkoek
03-12-2009
/ 21:54
Wij hadden hier pas een avond van H. van Groningen met het thema: 'communicatie in het huwelijk' zou goed zijn om er eens samen heen te gaan. WAs erg interressant!
Mijn man zit ook in kerkenraad en schoolbestuur, maar ik ben met een boer getrouwd, dus die is overdag thuis. Ik heb ook wel eens dat ik eigenlijk niets bijzonders heb gedaan en toch aan het eind vd dag graag met de benen omhoog ga zitten. ( ik ben 36 en wij hebben 4 kinderen van 6-14)
Ik heb nog een mooi gedicht voor je, of beter gezegd voor jullie.
Een moeder, beste mensen, is de spil van haar gezin.
Zij is als eerste wakker, en slaapt als laatste in.
En is ze eens afwezig, dan jammert heel de troep
want niemand kan haar missen; toch heeft ze géén beroep!
Ze tovert met centjes en brengt de kinders groot,
droogt tranen en snuit neusjes, is net een duizendpoot.
Als iedereen de griep heeft, verpleegt ze heel de troep,
loopt zelf van koorts te beven; toch heeft ze géén beroep!
Ze is de troost der kleinen en vaders grootste schat.
Het aanrecht is haar altaar, de pan haar wierookvat.
Zij is in ‘t drukke leven, het rustpunt voor haar troep.
Haar wapenspreuk is ‘liefde’; God zegene háár BEROEP!
Sterkte ermee, en bid of God de ogen van je man wil openen zodat hij kan zien wat een moeder allemaal doet.
Mijn man zit ook in kerkenraad en schoolbestuur, maar ik ben met een boer getrouwd, dus die is overdag thuis. Ik heb ook wel eens dat ik eigenlijk niets bijzonders heb gedaan en toch aan het eind vd dag graag met de benen omhoog ga zitten. ( ik ben 36 en wij hebben 4 kinderen van 6-14)
Ik heb nog een mooi gedicht voor je, of beter gezegd voor jullie.
Een moeder, beste mensen, is de spil van haar gezin.
Zij is als eerste wakker, en slaapt als laatste in.
En is ze eens afwezig, dan jammert heel de troep
want niemand kan haar missen; toch heeft ze géén beroep!
Ze tovert met centjes en brengt de kinders groot,
droogt tranen en snuit neusjes, is net een duizendpoot.
Als iedereen de griep heeft, verpleegt ze heel de troep,
loopt zelf van koorts te beven; toch heeft ze géén beroep!
Ze is de troost der kleinen en vaders grootste schat.
Het aanrecht is haar altaar, de pan haar wierookvat.
Zij is in ‘t drukke leven, het rustpunt voor haar troep.
Haar wapenspreuk is ‘liefde’; God zegene háár BEROEP!
Sterkte ermee, en bid of God de ogen van je man wil openen zodat hij kan zien wat een moeder allemaal doet.
ostrogoot
03-12-2009
/ 23:44
Als je man veel nevenfuncties heeft en zijn gezin hierdoor verslonst dan moet de man zijn nevenfuncties opzeggen. Mijn man zat ook in de kerkenraad en dat kost zoveel tijd in de avonduren dat ik hem gevraagd heb deze taak op te zeggen. Hij was 3 tot 4 avonden in de week weg. Hij paste zijn werktijden aan aan de kerk maar niet aan het gezinsleven.
Uiteindelijk heeft hij zijn kerkenraadstaak opgezegd, dat ging niet vanzelfsprekend, en draait nu mee met het gezinsleven. Hij gaat mee naar zwemles, is thuis als een van de kinderen een proefwerk heeft.
Als je kinderen hebt, heb je een verantwoordelijkheid. Die moet je nakomen.
Praat er openhartig over dat je je alleen voelt en dat jij en het gezin prio 1 hebben en dat de rest bijzaak is.
Uiteindelijk heeft hij zijn kerkenraadstaak opgezegd, dat ging niet vanzelfsprekend, en draait nu mee met het gezinsleven. Hij gaat mee naar zwemles, is thuis als een van de kinderen een proefwerk heeft.
Als je kinderen hebt, heb je een verantwoordelijkheid. Die moet je nakomen.
Praat er openhartig over dat je je alleen voelt en dat jij en het gezin prio 1 hebben en dat de rest bijzaak is.
grietje
04-12-2009
/ 07:16
Wat een mooi gedicht is dat pannekoek. Zo is het precies.
Wij hebben ook kleine en grote kinderen lopen, dat is vaak nog vermoeiender dan 3 kleintjes onder de 4. Want dan heb je vaak s avonds een moment dat ze allemaal in bed liggen en dan heb je nog even tijd voor je zelf of samen.
Ik ervaar het als een hele mooie taak om kinderen te begeleiden tot de volwassenheid, maar o wat is het een moeilijke taak. Vooral als ze bijna volwassen zijn en hun eigen weg gaan kiezen. Als je man je dan niet steunt is het bijna niet te volbrengen en ga je er zelf onderdoor.
Ik wens de vragenstelster heel veel sterkte toe en ik hoop dat als ze zich door haar man niet begrepen voelt bij haar Hemelse Vader terecht kan met al haar moeite, zorgen en verdriet.
Wij hebben ook kleine en grote kinderen lopen, dat is vaak nog vermoeiender dan 3 kleintjes onder de 4. Want dan heb je vaak s avonds een moment dat ze allemaal in bed liggen en dan heb je nog even tijd voor je zelf of samen.
Ik ervaar het als een hele mooie taak om kinderen te begeleiden tot de volwassenheid, maar o wat is het een moeilijke taak. Vooral als ze bijna volwassen zijn en hun eigen weg gaan kiezen. Als je man je dan niet steunt is het bijna niet te volbrengen en ga je er zelf onderdoor.
Ik wens de vragenstelster heel veel sterkte toe en ik hoop dat als ze zich door haar man niet begrepen voelt bij haar Hemelse Vader terecht kan met al haar moeite, zorgen en verdriet.
verknipterefo
04-12-2009
/ 09:41
Beste moeder,
Vol verbazing las ik uw vraag. Vroeger dacht ik ook dat mijn moeder niet zo veel te doen had.
Wij hebben thuis één hele makkelijke dochter van 1 jaar en mijn vrouw werkt op maandag. Ik ben 30 jaar en heb een goede gezondheid en bruis van de energie en ben bepaald niet lui aangelegd. Op maandag is mijn vrije dag. Nou het is maar wat je vrij noemt. Als mijn vrouw thuiskomt, ben ik echt helemaal op. En dan heb ik het alleen over de energie die het vraagt om voor onze dochter te zorgen en het koken en er voor te zorgen dat je 's avonds nog een beetje over de vloer kan lopen. Verder doe ik helemaal niets die dag in het huishouden.
Hoe anders zijn uw omstandigheden, zes kinderen, een zwakke gezondheid en dit vijf dagen in de week.
De beantwoorderd stelt voor om uw man vijf dagen al het werk te doen wat u doet. Misschien moet u maar eens beginnen met één dag hem op de kinderen te laten passen en 's avonds te koken. Voor uw zelf regelt u dan een relaxdagje en gaat bijvoorbeeld lekker op stap met een vriendin. Ik denk dat één zo'n dag de mening van uw man voorgoed zal veranderen.
Veel sterkte,
Vol verbazing las ik uw vraag. Vroeger dacht ik ook dat mijn moeder niet zo veel te doen had.
Wij hebben thuis één hele makkelijke dochter van 1 jaar en mijn vrouw werkt op maandag. Ik ben 30 jaar en heb een goede gezondheid en bruis van de energie en ben bepaald niet lui aangelegd. Op maandag is mijn vrije dag. Nou het is maar wat je vrij noemt. Als mijn vrouw thuiskomt, ben ik echt helemaal op. En dan heb ik het alleen over de energie die het vraagt om voor onze dochter te zorgen en het koken en er voor te zorgen dat je 's avonds nog een beetje over de vloer kan lopen. Verder doe ik helemaal niets die dag in het huishouden.
Hoe anders zijn uw omstandigheden, zes kinderen, een zwakke gezondheid en dit vijf dagen in de week.
De beantwoorderd stelt voor om uw man vijf dagen al het werk te doen wat u doet. Misschien moet u maar eens beginnen met één dag hem op de kinderen te laten passen en 's avonds te koken. Voor uw zelf regelt u dan een relaxdagje en gaat bijvoorbeeld lekker op stap met een vriendin. Ik denk dat één zo'n dag de mening van uw man voorgoed zal veranderen.
Veel sterkte,
Race406
04-12-2009
/ 09:45
Waarschijnlijk weer zo iemand die thuis weinig tot niets uitvoert en denkt dat de man het hoofd van het gezin is en dat de rest de kop moet houden en luisteren... Triest.
Laat de boel maar een week de boel. En als je man zegt dat het zo'n puinhoop is, dan zeg je maar tegen hem dat hij het zelf best even kan doen. Het is immers niet zoveel werk?
Dan komt hij er wel achter.....
Ga jij eens een week op vakantie en laat hij maar eens een week vrij nemen voor de verzorging van huis en kinderen.
Laat de boel maar een week de boel. En als je man zegt dat het zo'n puinhoop is, dan zeg je maar tegen hem dat hij het zelf best even kan doen. Het is immers niet zoveel werk?
Dan komt hij er wel achter.....
Ga jij eens een week op vakantie en laat hij maar eens een week vrij nemen voor de verzorging van huis en kinderen.
eduard1
04-12-2009
/ 09:50
Beste vraagstelster,
wat in en in triest. Uw man is héél ver van zijn plaats. Zij 1e roeping is zijn gezin, en dat verwaarloost hij schromelijk.
De man moet zijn vrouw als het zwakkere vat dienen, en haar eer bewijzen. Doet hij dat?
De man moet zijn vrouw liefhebben zoals Christus de Gemeente heeft liefgehad, en heeft Zichzelf voor haar overgegeven.!!!!!!
Doet uw man dat ook?
Nee, want dan moet je jezelf wegcijferen en dat gaat tegen je vlees in. Dan ben je niet belangrijk meer. In de kerkenraad en in het schoolbestuur wel.
Puur eigen IK.
Mevrouw, ik raad u aan op de website van stg. HeartCry de cd's te bestellen van Paul Washer over het huwelijk en de rol en taak van man en vrouw.
Dan hoor je hoe God het bedoeld heeft.
We bidden voor u! En voor uw man, dat God hem laat zien waar hij mee bezig is.
wat in en in triest. Uw man is héél ver van zijn plaats. Zij 1e roeping is zijn gezin, en dat verwaarloost hij schromelijk.
De man moet zijn vrouw als het zwakkere vat dienen, en haar eer bewijzen. Doet hij dat?
De man moet zijn vrouw liefhebben zoals Christus de Gemeente heeft liefgehad, en heeft Zichzelf voor haar overgegeven.!!!!!!
Doet uw man dat ook?
Nee, want dan moet je jezelf wegcijferen en dat gaat tegen je vlees in. Dan ben je niet belangrijk meer. In de kerkenraad en in het schoolbestuur wel.
Puur eigen IK.
Mevrouw, ik raad u aan op de website van stg. HeartCry de cd's te bestellen van Paul Washer over het huwelijk en de rol en taak van man en vrouw.
Dan hoor je hoe God het bedoeld heeft.
We bidden voor u! En voor uw man, dat God hem laat zien waar hij mee bezig is.
wpluimers
04-12-2009
/ 09:52
@ Vraagstelster: Zo te horen krijgt je man last van een te groot ego? Hij lijkt zichzelf een stuk belangrijker te vinden in zijn ambtelijk en bestuurlijk werk dan jij die alleen thuis bent...
Mijn vrouw en ik werken allebei parttime en ik vind mijn papa-dag de drukste, juist doordat je de aandacht telkens weer moet verdelen.
Ik denk dat je meer voor jezelf moet opkomen zoals ook anderen in hun reactie al hebben laten horen. Je man moet 1) meer respect tonen naar jou, de motor van het gezin en 2) minimaal één significante taak als vader van het gezin opnemen.
Mijn vrouw en ik werken allebei parttime en ik vind mijn papa-dag de drukste, juist doordat je de aandacht telkens weer moet verdelen.
Ik denk dat je meer voor jezelf moet opkomen zoals ook anderen in hun reactie al hebben laten horen. Je man moet 1) meer respect tonen naar jou, de motor van het gezin en 2) minimaal één significante taak als vader van het gezin opnemen.
toetje
04-12-2009
/ 11:48
Weglopen is geen oplossing, je komt daarna weer terug in dezelfde toestand. Ook voor de kinderen is dit zeer ingrijpend. En alleen een dagje ertussenuit gaan is niet voldoende, je man zal je dit zelfs kwalijk nemen, omdat je je plicht hebt verzaakt en dan nog het probleem niet bij zichzelf zoeken. Waarom ga je niet in gesprek met iemand van de vluchtheuvel of stichting de schuilplaats? Deze advertenties lezen we zovaak in het RD. Je kunt hier je verhaal kwijt en daarna onder deskundige leiding een plan van aanpak maken. Dat er heel veel moet veranderen zie je zelf wel in, maar het is niet gemakkelijk om deze strijd alleen aan te gaan. Hier mag je best hulp van deskundigen bij zoeken. Veel sterkte toegewenst!
dijna61
04-12-2009
/ 12:22
Ik wil niet overal een antwoord op hebben, maar toen onze 2 kinderen wat groter werden, en nu zijn het inmiddels pubers, heeft mijn man besloten om niet meer in een bestuur of kerkenraad te gaan zolang de kinderen deze leeftijd hebben. Hij heeft alleen nog zijn wekelijkse kooravond.
Kinderen willen altijd over grenzen gaan, en wat moeder zegt hebben ze al zo vaak gehoord dan moet vader eens z'n gezag laten gelden dan luisteren ze wel.
Het is prima zo. Opvoeden is een moeilijke klus daar heb je elkaar bij nodig.
Kinderen willen altijd over grenzen gaan, en wat moeder zegt hebben ze al zo vaak gehoord dan moet vader eens z'n gezag laten gelden dan luisteren ze wel.
Het is prima zo. Opvoeden is een moeilijke klus daar heb je elkaar bij nodig.
naam
04-12-2009
/ 13:16
1. Moeder zijn is vermoeiend. Koop het boekje 'aan moeder' en 'aan vader' van Ds. van Ruitenburg! Lees elkaars boekje!
2.Praat met elkaar! Communiceren is zóó belangrijk! Neem daar de tijd voor en maak er energie voor! Anders groei je van elkaar af.
3. Ik weet niet of 1 van de oudsten 's avonds op kan passen? Ga eens sámen weg. Hoef niet iets bijzonders te zijn; samen wandelen bijv. Misschien heb je hier de energie niet voor; maar doe het toch, het leverd vast veel op.
4. Ik weet niet goed wat je man van jou verlangt 's avonds? Vraag hier ook naar, praat ook over de wensen van je man. Toon ook begrip voor het feit dat het ook niet leuk is dat áls je bij elkaar bent, je echt op bent (wat héél begrijpelijk is). Pas dan kun je samen kijken naar hoe het misschien anders kan.
Veel succes en sterkte. Ga er voor!
Ps. Lees samen met je man de vraag en antwoorden door. Weer iets om over te praten. Ga niet gelijk in de verdediging, verdiep je in elkaar.
2.Praat met elkaar! Communiceren is zóó belangrijk! Neem daar de tijd voor en maak er energie voor! Anders groei je van elkaar af.
3. Ik weet niet of 1 van de oudsten 's avonds op kan passen? Ga eens sámen weg. Hoef niet iets bijzonders te zijn; samen wandelen bijv. Misschien heb je hier de energie niet voor; maar doe het toch, het leverd vast veel op.
4. Ik weet niet goed wat je man van jou verlangt 's avonds? Vraag hier ook naar, praat ook over de wensen van je man. Toon ook begrip voor het feit dat het ook niet leuk is dat áls je bij elkaar bent, je echt op bent (wat héél begrijpelijk is). Pas dan kun je samen kijken naar hoe het misschien anders kan.
Veel succes en sterkte. Ga er voor!
Ps. Lees samen met je man de vraag en antwoorden door. Weer iets om over te praten. Ga niet gelijk in de verdediging, verdiep je in elkaar.
Orchidee
04-12-2009
/ 13:18
Lieve moeder,
In uw vraag heb ik gelezen dat u grotendeels alleen 6 kinderen opvoed.
Hier heb ik groot respect voor!!
Zelf heb ik één zoontje van bijna 2 en ik ben s'avonds al gesloopt laat staan u!
Ik hoop dat u hulp gaat zoeken en zo er samen met uw man uitkomt.
Aarzel vooral niet om deze stap te nemen!
Ik bid u Gods hulp, kracht en wijsheid toe in alles.
In uw vraag heb ik gelezen dat u grotendeels alleen 6 kinderen opvoed.
Hier heb ik groot respect voor!!
Zelf heb ik één zoontje van bijna 2 en ik ben s'avonds al gesloopt laat staan u!
Ik hoop dat u hulp gaat zoeken en zo er samen met uw man uitkomt.
Aarzel vooral niet om deze stap te nemen!
Ik bid u Gods hulp, kracht en wijsheid toe in alles.
zandkasteel
04-12-2009
/ 17:33
Misschien is het een optie al u een paar rollen omdraait?
U man stopt met vrijwilligerswerk naast zijn reguliere baan en u gaat 's avonds er eens op uit. Dan kan u denken aan bezoekwerk bij bejaarden (veel dankbaarder werk, dan vergaderingen). Of u probeert ontspanning te zoeken op een vrouwenkring of zangkoor.
Die avonden bemoeit u zich niet met afruimen, afwas, koffie etc. maar draagt u over aan uw man incl huiswerkbegeleiding. Dit zal een evenwichtiger relatie ten goede komen.
Ook in het weekend kan uw man de kooktaken overnemen.
U man stopt met vrijwilligerswerk naast zijn reguliere baan en u gaat 's avonds er eens op uit. Dan kan u denken aan bezoekwerk bij bejaarden (veel dankbaarder werk, dan vergaderingen). Of u probeert ontspanning te zoeken op een vrouwenkring of zangkoor.
Die avonden bemoeit u zich niet met afruimen, afwas, koffie etc. maar draagt u over aan uw man incl huiswerkbegeleiding. Dit zal een evenwichtiger relatie ten goede komen.
Ook in het weekend kan uw man de kooktaken overnemen.
nuchterik
04-12-2009
/ 23:00
Een heel herkenbaar verhaal. Een paar jaar geleden liet mijn vrouw me in de steek voor een ander. Sindsdien sta ik er alleen voor: baan, huishouden en een stel kinderen. Ik zou God op mijn knieen danken als ik een vrouw kreeg die zo druk was voor haar gezin. Dat is echt een gave van God!
Een paar tips, misschien:
Het leven bestaat niet alleen uit wegcijferen. Besteed ook een dagdeel per week aan eigen ontspanning, want dat geeft nieuwe kracht, nieuwe moed. Met kinderen van een jaar of 20 moet er iets te regelen zijn (Het is echt niet slecht voor kinderen als ze ook eens een beetje verantwoordelijkheid krijgen).
Vermoeidheid is ook vaak een gevolg van gebrek aan waardering. Weet dat er Eén is die alles ziet, en weet.
De predikant citeerde uit een huwelijksformulier dat inderdaad anders is dan dat bij mijn kerk gebruikt wordt. Niet dat dat verschil weznelijk is: het gaat om zinnen die duidelijk op Bijbelteksten gebaseerd zijn. Lees de brieven van de apostel Paulus er eens op na: zeer pastoraal en uiterst concreet. En leg die ook voor aan je man.
Heel veel sterkte!
Een paar tips, misschien:
Het leven bestaat niet alleen uit wegcijferen. Besteed ook een dagdeel per week aan eigen ontspanning, want dat geeft nieuwe kracht, nieuwe moed. Met kinderen van een jaar of 20 moet er iets te regelen zijn (Het is echt niet slecht voor kinderen als ze ook eens een beetje verantwoordelijkheid krijgen).
Vermoeidheid is ook vaak een gevolg van gebrek aan waardering. Weet dat er Eén is die alles ziet, en weet.
De predikant citeerde uit een huwelijksformulier dat inderdaad anders is dan dat bij mijn kerk gebruikt wordt. Niet dat dat verschil weznelijk is: het gaat om zinnen die duidelijk op Bijbelteksten gebaseerd zijn. Lees de brieven van de apostel Paulus er eens op na: zeer pastoraal en uiterst concreet. En leg die ook voor aan je man.
Heel veel sterkte!
EVA
06-12-2009
/ 17:33
U man zit in de kerkenraad als ik goed lees, dan zal hij ook met mensen bidden, zijn gebed heeft geen uitwerking.....
U, mannen, moet verstandig omgaan met uw vrouw, die brozer is dan u. Behandel haar met respect, want zij deelt samen met u in de genade van het nieuwe leven. Dan staat niets uw gebeden in de weg.
(1pet3)
Wil u aanraden om voor u man te bidden, niet weg te gaan een week en de boel de boel te laten, ( u bent getrouwd en dan gaan we geen strijd aan zo zou u ook niet omgaan als het goed is)nee bidt voor opening van zijn ogen en blijf met elkaar communiceren, en bidden werkt altijd er zal altijd iets veranderen.
Leg al u zorgen bij HEM neer.
Gods zegen
U, mannen, moet verstandig omgaan met uw vrouw, die brozer is dan u. Behandel haar met respect, want zij deelt samen met u in de genade van het nieuwe leven. Dan staat niets uw gebeden in de weg.
(1pet3)
Wil u aanraden om voor u man te bidden, niet weg te gaan een week en de boel de boel te laten, ( u bent getrouwd en dan gaan we geen strijd aan zo zou u ook niet omgaan als het goed is)nee bidt voor opening van zijn ogen en blijf met elkaar communiceren, en bidden werkt altijd er zal altijd iets veranderen.
Leg al u zorgen bij HEM neer.
Gods zegen
gichelle
06-12-2009
/ 19:00
Een weekje op vakantie is wel even heel iets anderd als de boel in de steek laten of er vandoor gaan zeg.
Ik vind dat ze wel een weekje vakantie verdiend heeft en wel langer ook.
En het mes snijd ook nog eens van twee kanten want dan kan manlief gelijk eens ondervinden waar zij zo moe van wordt.
Ik vind dat ze wel een weekje vakantie verdiend heeft en wel langer ook.
En het mes snijd ook nog eens van twee kanten want dan kan manlief gelijk eens ondervinden waar zij zo moe van wordt.
Pompelmoen
07-12-2009
/ 00:13
@Gichelle
Geheel en al mee eens
Geheel en al mee eens
- 1
- 2
