Domper op huwelijk

C. den Hamer | 1 reactie | 02-12-2009| 09:30

Ik ben een vrouw van 23. Ik ben een paar maanden getrouwd. Nu bevalt het huwelijk me prima, toch is er een kleine domper. Vijf jaar hebben we verkering gehad. In die vijf jaar hebben we gewacht om seksuele gemeenschap te hebben. Maar nu we getrouwd zijn lukt het ons maar niet om gemeenschap te hebben. Nu is dat niet het belangrijkste waar het om draait, maar toch kan het erg frustrerend zijn. De reden waarom het vooral niet lukt is dat het heel erg veel pijn doet. Soms word ik wel eens boos en dan denk ik: hadden we het toch voor die tijd maar gedaan, dan hadden we dit misschien niet gehad. Nu heb ik al aan vaginisme gedacht, toch kan ik me dat niet erg voorstellen omdat ik altijd tampons gebruikt heb. Wat zouden we hier aan kunnen doen. Ik heb het idee dat het probleem steeds groter wordt. Straks zijn we een jaar getrouwd en hebben we nog nooit gemeenschap gehad. In het begin probeer je het vaak, maar de laatste weken wordt dat minder. Ik heb geen idee eigenlijk wat mijn vraag hierover is. We weten alleen niet wat we moeten doen.

Beste pasgehuwde,
 
Wat frustrerend als je net gehuwd bent en ontdekt dat gemeenschap niet lukt omdat het te pijnlijk aanvoelt. Een dergelijk verhaal hoor ik helaas meer in mijn spreekkamer. Men hoopt dat het beter zal gaan als er vaker gemeenschap plaatsvindt. Het tegedeel is echter waar, het doet pijn en de weerstand groeit om het steeds weer opnieuw te proberen. Uiteindelijk resulteert het erin dat pogingen worden gestaakt en teleurstelling overheerst. Waarschijnlijk herken je jezelf in dit verhaal. Zoals je de situatie beschrijft denk ik niet in eerste instantie direct aan een vaginistische klacht.

Bij vaginisme is de toegang gesloten en lukt het niet om te kunnen penetreren. Jij beschrijft dat het ontzettend pijn doet. Dan ga ik ervan uit dat penetreren wel lukt maar erg pijnlijk aanvoelt. Dit zou ook kunnen duiden op dyspareunie. Aanraking van de vulva is dan pijnlijk, waarbij er ook sprake kan zijn van roodheid of ontstekingsreacties. Een veelgehoorde klacht is dat met name de pijn aan de onderkant van de vulva ervaren wordt. Om uit te sluiten om welke klacht het nu precies gaat is bezoek aan een arts noodzakelijk. De huisarts verwijst bij een dergelijke klacht vaak door naar een gynaecoloog die dan vaststelt om welke klacht het gaat. Als er sprake is van roodheid of ontsteking kunnen medicijnen worden ingezet. Vaak is dat niet voldoende en vindt er ook een verwijzing plaats naar een (geregistreerde) bekkenbodemfysiotherapeut die onder andere oefeningen aanleert om te kunnen ontspannen. Bij dyspareunie is door de pijn die steeds optreedt bij penetratie soms secundair een vaginistische reactie ontstaan. Als zowel de inzet van de gynaecoloog alsmede de bekkenbodemfysiotherapeut onvoldoende resultaat opleveren kan er ook nog gedacht worden aan hulp bij een seksuoloog. In goede afstemming van de verschillende disciplines kan dan gewerkt worden aan het op gang brengen van de gewenste seksuele relatie. Een min of meer een zelfde traject geldt als er sprake is van vaginisme en het kunnen leren opheffen van de klacht. Je schrijft dat het kunnen delen van seksualiteit niet het belangrijkste in een relatie is. Dat is zo, maar het is wel fijn als er op een prettige wijze ook gemeenschap kan plaatsvinden.

Schroom niet en blijf niet modderen. Neem samen en in overleg met je partner de stappen die kunnen leiden naar een mogelijke aanpak van jullie probleem.

Wees Gode bevolen,
Kees den Hamer

Dit artikel is beantwoord door

C. den Hamer

• Geboortedatum:
  15-03-1953
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Zwolle
• Status:
  Actief

118 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven