Hoogbegaafd

reken niet op hulp of erkenning bij scholen. Zij zien het als een luxe probleem waar je zelf mee moet zien rond te komen. Uit eigen ervaring weet ik tegen belemmeringen je op loopt en dat je op een zeker moment vastloopt.
Eerste advies is testen bij een psycholoog (school doet het toch niet) De kosten zijn voor je zelf! Tweede advies is externen inhuren die je begeleiden en advies geven (kosten voor jezelf). Anders red je het niet.
Je kunt als kind beter een IQ van 50 hebben dan een IQ van 150.
Kijk ook eens op de site van HIQ en Choochem

@ Ostrogoot,
Dit stukje van je raakt echt kant nog wal.
Natuurlijk mag je in het geval van hoogbegaafdheid rekenen op enige hulp en erkenning van school, evenzogoed als ieder ander kind met een hulpvraag.
Ten eerste zou ik zeker niet naar een psycholoog gaan, met een gekwalificeerde orthopedagoog kom je vele malen verder! Externe mensen inhuren is de stap die je pas daarna gaat zetten als werkelijk blijkt dat het IQ tegen hoogbegaafdheid aan zit.

“Je kunt als kind beter een IQ van 50 hebben dan een IQ van 150?”

En waarom denk je dat het beter is en waar haal je de vergelijking vandaan….vooral deze opmerking vind ik nogal vreemd.
Ieder kind is uniek en anders, of je nou hoogbegaafd bent, of niet.

De school zal – in geval van echt serieuze ‘verdenkingen’ van hoogbegaafdheid – echt wel vervolgstappen ondernemen. Alleen er zijn nogal wat ouders die denken dat ‘slim’ zijn gelijk staat aan ‘hoogbegaafdheid’ en zij zien dat laatste soms meer als een soort statussymbool.
Een slim kind is niet per definitie hoogbegaafd en vandaar dat scholen er soms wat terughoudend in zijn en dat is geheel terecht.
Ouders die het niet willen erkennen dat hun kind hoogbegaafd is zou ik als leerkracht nog eerder laten testen, dan ouders die het van de daken afschreeuwen, want vooral de laatste groep slaat de plank nogal eens mis op dat gebied!
Dat betekent niet dat dit op jou van toepassing is natuurlijk, maar om even aan te geven hoe sommige ouders daarmee omgaan.

Dat jij wellicht niet de verwachte hulp hebt gekregen is heel vervelend, maar dat betekent niet dat enige hulp vanuit school niet te verwachten valt. De ene school zal sneller tot testen overgaan dan de andere, maar wanneer vermoedens echt serieus zijn dan zal elke school stappen ondernemen, dat weet ik zeker.
Dus.. een beetje voorzichtiger zijn met de conclusies die je trekt zou wel gepast zijn.


Voor wat betreft vragenstelster: stap gewoon naar de leerkracht toe en spreek je vermoedens uit. Desnoods vaker dan één keer.

Annet
Ik spreek uit ervaring. Ik heb 2 kinderen die een uitzonderlijk hoog IQ hebben. Op de basisschool hebben wij alleen maar tegenwerking gehad. Een kleuter mag niet lezen en schrijven en zeker niet rekenen. Een kleuter hoort te spelen. Onze kinderen hebben zichzelf leren rekenen en schrijven en lezen. Op school werden zij aafgestraft door voor de zoveelste keer een stomme legpuzzel te maken. Een IQ test kon er niet af wegens het budget. Onze kinderen verzandden in wanhoop, verveling, geen zin meer in school, hoofdpijn, en veel meer.
Wij zijn, sinds wij weten dat onze kinderen HB zijn, lid van een vereniging en wij horen alleen maar vervelende en verontruste berichten over het reguliere onderwijs. Er wordt geen aandacht besteed aan HB leerlingen, want die kunnen toch goed leren (hoezo verstand van onderwijs).
Wij hebben buiten school om bevestiging gekregen voor ons vermoeden en wij worden buiten school om geholpen om problemen thuis op te lossen. Van school verwachten wij geen medewerking. Als wij onze kinderen in een naburige stad naar een plusklas zouden sturen, dan zou dit als spijbelen worden genoteerd en zou er melding van gemaakt worden.
De Leonardoscholen zijn ook geen optie omdat dat eigenlijk prive onderwijs is dat heel veel geld kost (en ouderparticipatie) en de HB'ers zijn er onder elkaar en dat is geen afspiegeling van de maatschappij.
Lee
De vergelijking met iemand met een IQ van 50 is contextueel gezien verwarrend maar iemand met gedragsproblemen of leerachterstanden wordt door school wel seriues genomen omdat dat waarschijnlijk de school schaadt. Een HB'er is ook een echte zorgleerling er behoort ook zorg te krijgen.

Voor de vraagsteller:
Als je het vermoeden hebt laat je kind testen (orthopedagoog werkt meestal voor school en is mag soms niet meewerken aan een test van de directie) door een psycholoog en kom met bewijzen en dwing desnoods bij de hoogste instantie (wij hebben ook gedreigd met een rechtzaak) op passend onderwijs dat bij jouw kind past anders loop je vroeg of laat op een gruwelijke manier vast in opvoeding en onderwijs. Lees het boek Hoogbegaafd, nou en? van Wendy Lammers van Toorenburg eens en laat het op school lezen. Misschien heb je er wat aan

Ostrogoot heeft helemaal gelijk.
Bij ons zit het ook een beetje in de familie en van de scholen -allemaal verschillende- krijg je nul komma nul medewerking, integendeel, je wordt juist tegengewerkt en niet zo'n beetje ook.
Je moet het echt allemaal alleen uitzoeken en als ik mensen ontmoet die ook zo'n bovengemiddeld kind hebben hoor ik precies dezelfde verhalen.

@ostrogoot,
Ik begrijp best dat je twee kinderen hebt met een uitzonderlijk hoog IQ en dat dit allerminst een fijne ervaring is.
Ook geloof ik dat jullie alleen maar tegenwerking hebben gehad vanuit de school. De dingen die je vertelt kloppen niet, althans zo hoort dat niet op een school te gaan en ik ben ook van mening dat niemand zijn/haar kind zo goed kent als de eigen ouders.
Alleen betekent één verkeerde ervaring niet gelijk dat geen enkele leerkracht daar oog voor heeft of moeite voor wil doen. Je zegt wel ontzettend vaak ‘ze’ in je verhaal en dat is ontzettend generaliserend.
Ook al zouden hier 10 mensen op het forum komen en beweren alleen maar tegenwerking te hebben gehad, dan nog zijn dergelijke uitspraken volstrekt niet gepast.

Ik zou wel eens willen weten welk IQ jouw kind heeft, waardoor het vermoeden bestaat dat hij hoogbegaafd is?
Echt hoogbegaafde kinderen zijn heel zeldzaam en vaak diep en diep ongelukkig. Dat ongelukkig zijn gaat vaak veel verder dan wat verveling op school en vervolgens met tegenzin naar school gaan.
Het is niet dat ik de situatie onderschat, maar een bovengemiddeld IQ wil nog niet per definitie zeggen hoogbegaafd. Daar is veel en veel meer onderzoek voor nodig. Bovendien kan een school heel veel zelf opvangen wanneer er sprake is van een bovengemiddeld IQ
Voor wat betreft de plusklas….welke meerwaarde zou een plusklas kunnen hebben voor een kind die werkelijk hoogbegaafd is? Heb je daar wel eens goed over nagedacht? Een uurtje of misschien twee in de week streven naar wat meer uitdaging is absoluut niet wat een hoogbegaafd kind nodig heeft, integendeel hoor want dan sla je de plank volledig mis.
Ik kan me daarom voorstellen dat het als spijbelen wordt gezien. Ik ben van mening dat een plusklas geschikt is voor slimme kinderen, daar horen hoogbegaafde kinderen absoluut niet in thuis, integendeel zeg. Heb je je daar dan wel eens echt goed in verdiept voor je dergelijke dingen roept?
Want als je denkt met een plusklas het probleem te kunnen ondervangen, kan ik de school wellicht iets beter begrijpen!

Als orthopedagoog neem ik regelmatig intelligentietests af bij jonge kinderen. Als een kind nog jong is (vooral beneden de 8 jaar) geeft een intelligentie-onderzoek vooral een globaal beeld. Het kan van belang zijn om intelligentie te onderzoeken. Het is alleen van belang als je merkt dat je kind niet lekker in zijn vel zit, je vermoed dat hij/zij iets extra's nodig heeft om zich goed te (blijven) ontwikkelen. Je zult zowel als ouder als leerkracht zo veel mogelijk oog daarvoor moeten hebben en in dit geval ontwikkelingswerkjes (bijv. puzzels) gevarieerd aan te bieden. Zowel voor laag- als hoogbegaafde kinderen vraagt dit van de volwassene een brede focus; niet eenzijdig gericht op het IQ maar stimuleren van de hele ontwikkeling. Dit wil bijvoorbeeld zeggen de emotionele beleving, de sociale ontwikkeling enz. Het is mijn ervaring dat het onderzoeken van kinderen vaak niet belastend is voor het kind. Toch kan het kind sneller in een positie komen waarbij hij denkt dat 'er iets met hem aan de hand is'. Ook dat gegeven zou je moeten overwegen. Of je nu je kind bij een particuliere praktijk of via de school(begeleidingsdienst) laat onderzoeken het is van belang dat je zich hebt op de motivatie en probeert om vandaaruit de communicatie met school zo open mogelijk te laten. Kinderen zijn uit zichzelf loyaal en conflicten tussen leerkracht en school kunnen nog eens voor extra spanning zorgen.

Dat men als school vaak niet weet hoe om te gaan met hoogbegaafdheid herken ik. Vaak is dan de (verlegenheids)oplossing het kind een klas over te laten slaan. Dat kan goed uitwerken (mijn ene zoon) maar het heeft ook vaak tot gevolg dat het kind later een keer blijft zitten omdat het sociaal nog niet ver genoeg is (mijn andere zoon). De basisschool is vaak een overlevingskwestie, op de middelbare school valt het vaak weer mee: op het Atheneum/Gymnasium zitten geregeld hoogbegaafde leerlingen die goed functioneren. Valkuil daar is soms dat de leerlingen nooit hebben geleerd om te leren (alles kwam aanwaaien) en dat kan in de bovenbouw problemen opleveren.

Ben ik een uur bezig om een posting te maken, wordt het (voor de tweede keer) niet geplaatst??

Korte samenvatting: voor Annet
het huidig onderwijssysteem werkt niet voor HB-ers. Het berrust op herhaling en oefening. HB-ers hebben hier totaal geen baat bij. Zij kennen het kunstje. Op naar de volgende
Plusklassen met lotgenoten zijn noodzakelijk. De scholen bieden geen uitdaging maar herhaling.
HB-ers moeten leren leren (dank je nuchterik) De basisschool houdt van pappen en nat houden.
Bij HB-ers gaat het cognitieve voor het emotionele. Als het eerste goed gaat volgt vaak het tweede. De dooddoener dat een HB-er geen vriendjes heeft en niet speelt zegt genoeg over de aansluiting in de groep; er zijn geen gelijken. Een HB-er past zich gemakkelijk naar onderen aan en laat niets meer zien van zijn talenten.
Waarom wil het cijfer van het IQ van onze kinderen weten? Wij showen er niet meer maar het is absurd hoog (gediagnosticeerd). Zij zitten in het 1e percentiel.Voor de vragensteller heb ik advies om zo snel mogelijk lid te worden van een (patienten)vereniging waar je je leed kunt delen en je adviezen kunt krijgen. ook voor de kindereen worden kampen geregeld en zijn er op middagen activiteiten. Doen!!!

@Ostrogoot,

Nogmaals: ik denk dat je twee dingen behoorlijk door elkaar haalt. Slim zijn en hoogbegaafdheid. Dat zijn twee wezenlijk andere dingen!
Plusklassen zijn er voor slimme kinderen, niet voor hoogbegaafde kinderen. Waarom zo graag het label ‘hoogbegaafd’ aan een kind hangen?
Dan lees ik dus hierboven: “op het Atheneum/Gymnasium zitten geregeld hoogbegaafde leerlingen die goed functioneren”
Ik zou zeggen: “Op het Atheneum/Gymnasium zitten geregeld hele slimme kinderen met een hoog IQ, maar er zit maar een enkele hoogbegaafde tussen en die functioneren zelfs op het Atheneum niet!!
Een leerkracht heeft gemiddeld zo’n 25 kinderen in één groep en daar zitten tegenwoordig weinig ‘gewone’ kinderen meer in. Elk kind heeft zijn eigen (zorg)vraag en ouders onderschatten dat nog wel eens. Zij willen 100% aandacht voor het probleem van hun kind en dat is onmogelijk. Natuurlijk moet je dan als ouder ook wel eens wat vaker aan de bel trekken, daar is niks mis mee. Maar de verwachtingen liggen soms ook wel een beetje (te) hoog. En niet iedere leerkracht is hetzelfde en het is niet terecht om ze hier allemaal over één kam te scheren.

Je schrijft: Hoogbegaafde leerlingen moeten leren leren. Welnu als een hoogbegaafd kind zo eenvoudig geholpen zou zijn dan zouden die kinderen met heel weinig veel gelukkiger kunnen zijn. Zo simpel is het nu even niet. Hoogbegaafdheid kun je niet ‘oplossen met een plulsklas, of leren leren, maar het is een handicap voor het leven, wat hele andere/intensieve begeleiding vergt.

Ik zeg niet dat het bij iemand van jullie zo is.

Maar bij ons was een ouderpaar die beweerde dat het kind hoogbegaafd was. Ok, de raporten werden erbij gehaald en het kind scoorde heel gewoon, niet boven het niveau......

ik denk dat een IQ van 50 erger is dan een IQ van 150 . Je kunt beter veel weten dan weinig. en gehandicapt zijn (ZMLK leerling of zo) is ook niet fijn.
Op welk niveau ligt 50 eigenlijk? Heb er geen flauw idee van.

Annet

Ik weet het verschil in slim en HB. Ik zie het verschil in slim en HB. Die twee haal ik niet door elkaar.
Voor sommige slimme leerlingen kan de plusklas een uitkomst zijn. Maar echt, de plusklas (geen knexklasje, of ict clubje) maar les in een andere taal, werken aan wiskundige vraagstukken, filosoferen, in groep 8 naar het pre gymnasium datzijn de dingen waar een HB-er op zit te wachten. OP de basisschool vervelen HB-ers zich te pletter en doen eigenlijk 8 jaar niets. Menig docent ziet dat niet en is mede de veroorzaker van vastgelopen HB-ers die het leven niet meer zien zitten.
Ik heb niet gevraagd om een label voor mijn kinderen. Het cijfer is een uitkomst van een onderzoek en bewijst dat er mensen rondlopen die op een heel ander vlak denken en reflecteren en feilloos aan de juf of meester zien of zij begrijpen hoe een HB-er denkt en ze serieus neemt.
Er zijn HB-ers die niet verder komen dat de 3de klas van het VMBO, gelukkig zijn er HB-ers die het goed doen op het gymnasium.
Jij schrijft: Natuurlijk moet je dan als ouder ook wel eens wat vaker aan de bel trekken, daar is niks mis mee. Maar de verwachtingen liggen soms ook wel een beetje (te) hoog. HET GAAT OM JE EIGEN KIND!!!! Je laat je kind toch niet tijdens de zwemles verdrinken en dan zeggen dat de zwemllerkrachten het te druk hebben met andere zaken???Ik eis van de school dat zij alles moeten doen om mijn kinderen passend onderwijs geven. Desnoods via de rechter maar ook als de inspecteur langs komt zal ik niet nalaten het manco met naam en toenaam te melden.
Jji komt met verontschuldigingen maar je komt niet met mogelijke oplossingen. Dit bewijst weer eens dat het een luxe probleem is en blijft...

Nu krijg ik het gevoel dat me woorden in de mond worden gelegd die ik niet heb gezegd.
Jij eist van de school dat zij alles moeten doen om jouw kinderen passend onderwijs te geven, desnoods met behulp van een rechter. Zelfs de inspecteur zal niet weggaan zonder dat hij op de hoogte is van de tekortkomingen van de betreffende leerkrachten.

Bij dergelijke ouders vraag ik me wel eens af wie nou een groter probleem heeft? Dit is toch niet de manier om dergelijke problemen op te lossen?
Als de gemoederen zo hoog op lopen dat er een rechter aan te pas moet komen om jouw kind passend onderwijs te geven, dan gaan er hele andere dingen mis die niets met hoogbegaafdheid te maken hebben.
Je zou misschien eens goed bij jezelf te rade moeten gaan of dit er nou werkelijk toe bijdraagt dat jouw zoon zich gelukkiger voelt en of dit nou werkelijk zou kunnen bewerkstelligen dat het onderwijs zich verbetert.
Wanneer je zo bezig bent om de hele school tegen je in het harnas te jagen, wordt het er zeker niet beter op! Men name niet voor je kind. Daar zijn andere middelen voor, die vele malen beter zijn dan deze.
En mocht dat niet werken? Goed…..dan zou mijn oplossing zijn: laat die rechter en de onderwijsinspecteur lekker met rust, zoek een andere (lees: betere!) school waar ze je kind wel passend onderwijs kunnen bieden. Hoewel ik op voorhand al kan zeggen dat je ook daar teleurgesteld zult worden, want ook daar zal er wel iets niet naar wens gaan. Gelukkig dat leerkrachten ook maar mensen zijn toch?
Een andere oplossing zou zijn: ga samen met de leerkracht op zoek naar verrijkende stof voor je kind en zorg dat het op school daar ook aan kan werken.
En de laatste oplossing: Heb een klein beetje meer vertrouwen in de kennis en kunde van de leerkrachten!
Kinderen zijn kleine mensen. Mensen zijn grote kinderen.

Laat iedereen toch in z'n waarde!

Wat heeft deze discussie nu voor zin?

het lijkt hier een beetje op een welles nietes spelletje!

en leerkrachten hebben niet altijd de wijsheid in pacht!!

Sterkte iig als je problemen hebt, ik hoop dat er een oplossing komt!

@Hanna,

Wat is er nou mis met een discussie? Je hoeft het toch niet altijd met elkaar eens te zijn?
Leerkrachten hebben niet altijd de wijsheid in pacht, ouders ook niet..dat is absoluut waar.
Maar waar ik soms moe van word, is dat wanneer het ergens over gaat er altijd mensen zijn die dan zeggen dat er niet meer over gedicuseerd mag worden.
Op de één of andere manier wordt de discussie dan persoonlijk en dat is absoluut niet het geval!

Iedereen wordt in zijn/haar waarde gelaten hoor, zelfs hier en juist dan is er niks mis mee.

Kan me voorstellen dat dit meer een communicatie voor een forum wordt. Ik denk dat er wel degelijk te vaak te gemakkelijk gedacht wordt over hoogbegaafdheid. Het op een ander level denken maakt vaak dat kinderen zich ten opzichte van leeftijdsgenootjes anders voelen en de aansluiting missen met klasgenootjes en lesstof. De voorbeelden zijn hierboven genoemd. Het is voor scholen vaak ondoenlijk om op alle verschillende niveaus les te geven. In een klas zit bijv 1 kind met een IQ van 80, 15 met een gemiddeld IQ van 100, 8 met een bovengemiddelde intelligentie tot de 130 en 2 met hoogbegaafdheid, IQ van boven de 130. Dan zitten er ook nog bij met een stoornis of emotionele problematiek. Dit lijkt me nogal een spagaat waarin je vele ballen in de lucht moet houden als leerkracht, school. Vanuit dat begrip denk ik dat het wel belangrijk is dat je als leerkracht open staat voor ouders om in gesprek te gaan over dat wat je ziet en denkt dat het kind nodig heeft. Suggestie van verrijkende lesstof. En dat verschilt per kind, per karakter! Daarbij kan ook uitdaging gevonden worden naast de lesstof en dat kan speciale club zijn. Een andere mogelijkheid is een ander type onderwijs, hoeft dus niet altijd plusklas, waar kinderen naast een basispakket onderwijs zelfstandig hun programma kunnen draaien.

Iedereen in zijn waarde laten, oké maar dan ook de ouders van h.b kinderen en slimme kinderen.
Zodra die aan het woord komen worden ze als strebers weggezet.
Het is gewoon een feit dat er aan kinderen met een laag iq veel meer wordt gedaan als aan h.b. of slimme kinderen, waarmee ik niet wil zeggen dat je beter een kind kan hebben met een iq van 50.
Maar over het algemeen wordt toch wel gedacht -o, die kinderen komen er toch wel- dat is gewoon echt zo.

Gisteren weer een posting proberen te plaatsen en deze is weer niet geplaatst??

Als ouders van HB kinderen blijf je tegen muren aanlopen van onbegrip verstokte houdingen van leerkrachten en mensen die denken er verstand van te hebben en deze eenvoudig weg niet hebben omdat zij het niet aan den lijve hebben ondervonden.

Ik ben leerkracht... En ik heb het idee dat ik met het zeggen van dit woord me beter kan verstoppen.. Wat een gescheld op scholen en leerkrachten zeg.. Natuurlijk zitten er een kern van waarheid, maar de opmerkingen zijn over het algemeen erg generaliserend. Mag ik een voorbeeld geven vanuit onze basisschool? Als school liepen wij meer en meer tegen het probleem aan dat er kinderen waren die zeer goed ontwikkeld waren, maar gingen onderpresteren. We zijn toen een traject aangegaan met een hoogbegaafdheidsadviseur (zie slimpuls.nl). Wat hebben wij daarvan geleerd? Als er een vermoeden is vanuit ouders en/of leerkrachten van (hoog)begaafdheid, dan nemen we zelf, als leerkracht een test af. (Sidi). Hieruit rollen een heel aantal grafieken en verslagen, waarmee we terug kunnen gaan naar die adviseur of eventueel een orthopedagoog. Die nemen dan, waar nodig, een intelligentietest af, waarbij ook wordt gekeken naar: hoe voelt een kind zich? Naar aanleiding daarvan wordt een plan opgesteld voor de leerling. De leerling krijgt extra werk voor taal en/of rekenen, zaakvakken. En met extra werk bedoel ik geen herhaling, niet meer van hetzelfde, maar echt verdiepend werk, soms op het niveau dat ik zelf moeite heb het te begrijpen;-). We hebben op school inmiddels kasten vol met materialen, speciaal voor (hoog)begaafde kinderen, materialen die door allerlei instanties speciaal voor deze kinderen worden ontwikkeld.

Ik ga weer even verder...;-) we hebben ook een plusgroep, waar deze kinderen filosofie krijgen e.d. Ook krijgen deze kinderen een andere manier van instructie(geleerd van slimpuls). Ze krijgen bijv. het hele rekenhoofdstuk in een keer aangebode, waarbij we niet kijken naar kleine stapjes, maar naar het grote geheel (is voor deze kinderen fijner).
Tussen haakjes..Wij zijn geen leonardoschool, ik heb ook kids met zorg aan de andere kant, dus zwak... Ik zeg niet dat er bij ons niks fout zit, maar beweren dat basisscholen NIKS doen, vond ik wel erg kort door de bocht, vandaar mijn lange reactie..;-(