Dansles
G.J. Jansen | 14 reacties | 10-11-2009| 15:30
Vraag
Mijn dochter wil heel graag op dansles. Zij zit niet op een reformatorische school, want die hebben wij niet in de buurt, maar op een gereformeerde (Vrijgemaakte) school. Ze heeft het er al tijden over dat ze wil dansen: ballet, breakdance of streetdance. Ze leert het blijkbaar op school want thuis doet ze steeds voor wat ze heeft geleerd. Ik vind het eigenlijk een beetje vervelend maar weet niet goed wat ik hiervan moet zeggen. Vanuit reformatorische kringen ben ik niet bepaald met dansen opgegroeid. Maar vanuit de Bijbel vind ik het ook moeilijk om aan te tonen of het wel of niet mag. Als ik niet wil dat zij op dansles gaat moet ik wel goede bijbelse of christelijke argumenten hebben waarom dat (volgens mij) niet past in een christelijke levensstijl. Het is al moeilijk genoeg voor haar om je reformatorische identiteit te bewaren op school (kleding, geen tv kijken, etc.), maar in hoeverre moet ik hier in meegaan? Ik wil uiteraard ook niet dat ze een buitenbeentje wordt in de klas, die niets mag. Toch blijft het me dwars zitten. Kan iemand mij hier meer over vertellen?
Antwoord
Beste vader of moeder,
De achtergrond van de vraag is mij heel duidelijk. Uw dochter bezoekt een christelijke, niet-reformatorische school en komt daar in aanraking met allerlei zaken, waaronder dansen, waarover u niet direct een oordeel kunt hebben; deels vanuit onbekendheid en deels vanuit het feit dat niet alles direct uit de Schrift te halen valt. Aan de andere kant ziet u niet graag dat uw dochter helemaal buiten de groep zou vallen, omdat ze 'helemaal niets mag'.
M.b.t. dansen geldt dat dit Oud-Testamentisch zeker een plek had in de openbare eredienst. We kennen de dansende en trommelende maagden en zelfs David huppelde voor de ark uit. De contekst van de dans was er toen wel één die ingebed was in de verheerlijking van de Heere in de eredienst. Niet de danser stond centraal, maar het ging om het grootmaken van de Naam van God.
Bij de moderne dans is dit vaak anders en gaat het vooral om de perfecte techniek en vaak zelfs het prachtige lichaam van de danser(es). Ik ben niet op de hoogte van klassiek ballet, maar break- en streetdance hebben een link met popmuziek waarin het lichamelijke voorop staat. Deze dansen hebben heel vaak een erotische ondertoon en in diverse videoclips schijnt het wel dat met name de danseressen vooral op basis van hun uiterlijk en lichaamsbouw zijn gekozen. Veelal zijn ze schaarsgekleed in sterk aftekenende kleding, waardoor er weinig van hun lichaam niet onthuld wordt.
Ik zou in gesprek gaan met uw dochter over de achtergronden van de dans. Wat vindt ze er eigenlijk zelf van? Waarom wil ze het zo graag? Kan ze u wat voorbeelden laten zien? Welk verband bestaat er tussen de muziek en de dans? Welke rol speelt het lichamelijke element? Wat vindt ze zelf van de kledingstijl en de te maken bewegingen?
Bij klassiek ballet ligt dit mogelijk anders. Daar is meestal sprake van klassieke(re) muziek en gaat het meer om de verbeelding (het creatieve en artistieke) en techniek dan om expliciet het lichaam en de bijbehorende sensualiteit.
De Bijbel geeft aan dat we ons “zedig en ingetogen” dienen te gedragen. Leg deze meetlat samen met uw dochter naast de genoemde dansen en bespreek dan in een open setting in hoeverre er sprake is van zedigheid en ingetogenheid bij deze dansen. De schrift verbiedt nergens lichamelijke ontspanning en creativiteit, maar stelt wel de voorwaarden: tot eer van God en nut van de naaste.
Ik wens u een goede voorbereiding en uitvoering van het gesprek toe!
G. J. Jansen
Dit artikel is beantwoord door
G.J. Jansen
- Geboortedatum:25-05-1972
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
docent Engels en docentencoach
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een beetje vergelijkbare situatie. Ik weet niet hoe oud de dochter is?
Ook bij ons is geen reformatorisch (voortgezet onderwijs in ons geval) in de buurt, (een basisschool wel op 25 km afstand) onze dochter moest voor een vak een film kijken in de bioscoop. Daar wij dat niet wilden hebben we met haar gepraat, en ze begreep heel goed ons standpunt. Ze is verder geen buitenbeentje geworden.
Nogmaals, onze dochter was toen 13, en het was éénmalig, de danslessen zullen iedere wk terug komen.
Ipv dansles zou er ook gedacht kunnen worden over muziek lessen. Trompet/piano.dwarsfluit, misschien is er wel een vervangend iets waar jullie dochter blij mee gemaakt kan worden?
Sterkte.
Inmiddels ben ik 8 jaar verder en ben ik het helemaal met mijn ouders eens. Ik zit nu op een reformatorisch mbo, en daar is alles enorm anders als op de basisschool. Ik merk dat ik beter eigen keuzes kan onderbouwen dan klasgenoten, omdat ik (door mijn ouders) dat vroeger ook al moest doen.
Ik wil dus maar zeggen: blijf standvastig en leg je mening duidelijk uit. Kinderen nemen veel over van hun ouders, geen regels, maar wel argumenten!
Mijn conclusie is dat dans een wezenlijk onderdeel is van de mens. Ok, niet voor de Hollandse calvinist, maar op de rest van de wereld dansen mensen. Daarom zijn er ook zoveel verschillende stijlen en manieren. Het is leuk en sportief om te dansen, maar het maakt je ook bewust van je eigen lichaam. Calvinisten hebben nogal eens de neiging om hun lichaam een ondergeschikte rol te geven. We verstoppen het graag achter veel stof en we vinden bepaalde bewegingen al snel sexy. Maar denk ook eens na over de voordelen van bewegen met je lichaam en kijk daarmee over je 'refomuurtje' ;-).
Als ik de moeder was, zou ik eens een (internet)bezoekje brengen aan verschillende dansscholen in de omgeving. En denk dan verder dan alleen ballet/streetdance. Misschien is wel een andere dansstijl die jullie allebei leuk en acceptabel vinden.
Verder zou ik dan vragen naar het beleid van de scholen. Hoe denken ze over uitdagende kleding of muziek met verkeerde teksten/clips? Ik ben zelf ook naar een repetitie van breakdance geweest. Daar zaten voornamelijk meiden op die met elkaar dansten voor de lol, techniek en gezelligheid. Het draait niet altijd automatisch om sensualiteit en lichamelijkheid. Zoek dat eens uit!
Als moeder heb je ook nog eens een taak om je dochter in de gaten te houden. Vraag inderdaad wat ze zelf wil en vindt en bespreek regelmatig hoe het op de dansschool gaat. Kom regelmatig kijken en als je het echt niks vindt, kun je haar er alsnog van afhalen.
Heel veel succes ermee!
Niet dat ik deze ‘problemen’ niet serieus neem, maar ik zit zelf al jaren op stijldansen en heb me nog nooit een seconde afgevraagd of dit nou wel hoort. Door deze vraag ga ik me ineens afvragen waar dat gevoel weg komt dat dansen slecht zou zijn. Ik kan je zeggen dat er helemaal niks mis is met dansen hoor, kom zeg je kan je kind toch niet overal van afhouden?
Ik moet er wel bij zeggen dat ik uit een PKN gemeente kom waar wellicht iets meer is toegestaan, maar van (stijl)dansen is volgens mij nog nooit iemand slechter geworden.
Met andere woorden: ik zou er niet te zwaar aan tillen en gewoon een geschikte dansschool – samen met haar – uitkiezen.
He-le-maal mee eens!!!
Nog een aanvulling: er wordt niet voor niets gezegd dat je lichaam een tempel is. Niet om het zelf te aanbidden; maar het is toch een instrument om je vreugde over de schepping vorm te geven?
Ik denk dat haar dochter het dan niet pikt, wie weet heeft ze er dan al wat vriendinnen opgedaan o.i.d.
Beter voorkomen dan genezen...
Moeder: sterkte!
Volgens mij kan dat niet goed gaan.
Maar nu weer even serieus. Wat wil iemand uberhaupt bereiken met dansen?
Dansen gaat (over het algemeen) niet zonder muziek. Er van uit gaande dat er vaak gedanst wordt op muziek waarvan wij als refo's zeggen "dat moeten we niet willen", zou ik bij voorbaat al niet snel instemmen.
Nou moet ik zeggen dat ik ook niet echt opgevoed ben met dans. Misschien zijn er hier refo's die dat wel in de opvoeding mee gekregen hebben?
Je beweegt je hier natuurlijk wel vrijwillig in bepaalde contreien waar je het als christen ongetwijfeld moeilijk zal gaan hebben.
Niet dat we problemen uit de weg moeten gaan ofzo. Maar ik denk dat we ze ook niet bewust moeten gaan opzoeken.
Bovendien willen we ook nog wel een beetje geloofwaardig overkomen natuurlijk. ;)
Hoe kun je nu wel op dansen gaan op muziek die je thuis niet luistert? Dat lijkt mij een beetje krom?
Hoeveel reformatorische christenen zouden op dansles zitten?? Of het nu ballet, street- of breakdance is? En waarom zouden ze dat niet doen?
Volgens mij wordt er gedacht dat daar behoorlijk buitensporige activiteiten plaatsvinden...maar niets is minder waar hoor!
Kom op zeg.....
Dansen alleen op popmuziek?
Heeft er iemand wel eens gehoord hier van klassieke muziek? Of andersoortige (keurige nette) muziek waar je ook prima op dansen kunt.
Oh en om antwoord te geven op de vraag hoeveel reformatorische christenen op dansles zitten kan ik kort zijn: volgens mij niet ééntje....gek genoeg begrijp ik ineens hoe dat komt;))
Laat ik beginnen met een ‘gezegde’
‘Dat wat je erin stopt krijg je eruit! ’
Uw vraag is moeilijk te beantwoorden in een reformatorische context. Eenvoudigweg omdat er binnen de reformatorische gemeenschap geen initiatieven plaats vinden of stimulans bestaat t.a.v. dansen of bewegen op muziek. Wel worden diverse linken gelegd met de popcultuur en dit is veelal moeilijk te rijmen met het christelijke geloof.
Streetdance/ breakdance is een overgewaaide stijl (expressie) van dansen uit de veelal zwarte wijken van Amerika. Hierbij staan moeilijkheidsgraad, kunde, originaliteit in combinaties van bewegingen veelal centraal. Lichamelijke expressie op basis van ritme is hierin denk ik het juiste woord. Binnen onze cultuur is dit vaak vreemd en zijn wij veelal gewend om andere vormen van expressie aan te nemen. Hier ligt bij de jongerencultuur denk ik de uitdaging om juist op een coole en originele manier jezelf te kunnen uiten. Maar dit is smaak gebonden.
Ritmes en muziek bestaan er in soorten en maten waar vaak onterecht een taboe op rust. Want wat de boer niet kent zal hij ook niet eten. Ik weet nog goed dat Klaasjan Mulder met Kajem uitkwam, en vele in rep en roer waren. Maar de reden is begrijpelijk want in Nederland bestaat er naast kerkelijke of geestelijke muziek veelal een muziekcultuur die uitgaat van een antichristelijke beleving waarbij vele zich afzetten of laten gaan. (naweeën van het hippie tijdperk) Muziekkennis is denk ik van belang als je juiste keuzes wilt maken. Hiernaast denk ik dat er bij ritmische beleving diverse gevoelens zijn. Iemand vanuit een afro cultuur zal totaal andere gevoelens hebben dan een witte westerling. In onze multi culti cultuur is dit gaan mixen en worden juist positieve zaken overgenomen. Streetdance en breakdance zijn hiervan enkele voorbeelden waarbij je ook witte meiden ritmisch ziet bewegen. Ik bedoel dan niet in balletvorm maar eentje van rhythem & blues.
Eerst was het vreemd maar tegenwoordig is het hip en een kunst. Maar de muziek hierin is denk ik wel een boosdoener. De huidige MTV cultuur staat vol van hedonisme, aansporen tot begeerte of sexuele uitspattingen (de hoofdzonden). Hot is het toverwoord en vele artiesten zijn hierin een voorbeeld. Ik denk dat dit belangrijk is om onder ogen te zien en om je kind hierin te leiden. Hot en sexy is binnen de jongeren cultuur heeft meer aandacht nodig dan u misschien zou denken. Niet alleen binnen de muziekcultuur heeft dit zijn invloed maar zeker ook hierbuiten. Ik noem het maar een normvervaging, want weinig jongeren zijn hiervan te overtuigen.Christelijk gezien behoeft dit weinig uitleg.
Nu kunt u Hot en sexy koppelen aan streetdance maar daarmee veroordeelt u de kunst, expressie en originaliteit van de muziek en danser. Op keuze van muziekstijl en tekstkeuze heeft u wel invloed, misschien handig om dit vanuit het thema hot en sexy, met u kind bespreekbaar te maken. Naar mijn ervaring is dit zeker mogelijk (smaak in goede banen leiden) dan alleen te kiezen voor onthouding. Hierintegen is onthouding persoonlijk daar waar je juist of juist niet, grenzen moet of kunt stellen.
Op jonge leeftijd expressie aanmoedigen levert op lange termijn geen strakke en onbewegelijke figuren op die met streetdance eigenlijk geen raad weten. Hierbij is een gemeenschappelijke ‘norm’ niet op zijn plaats. Lichamelijke fitheid, training of expressie zegt is over je fysieke gesteldheid en muziek kan hierbij zeker aansluiting hebben. Als ouder kan je zo vanuit je christelijke geloof kaders uitzetten en leiding nemen en beoordelen waar je inhoudelijk achter kan staan en waar niet meer. Zodoende krijg je op lange termijn ook datgene eruit van wat je er hebt ingestopt.