Lichamelijke gedeelte missen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 03-11-2009| 15:00
Vraag
Ik heb een serieus probleem. Mijn verkering is nog niet zo erg lang geleden uitgegaan. Ik had niet verwacht dat ik mijn ex zo zou missen. Hiermee bedoel ik het lichamelijke gedeelte. Ik mis zijn knuffels en gewoon alles. Sindsdien ben ik mezelf gaan bevredigen en 'wanhopig' contact met andere jongens gaan zoeken, onder andere op niet-christelijke datingsites. Ik weet voor mezelf niet goed waarom. Ik mis het lichamelijke zo verschrikkelijk erg. Dat is echt, echt niet goed, ik weet het, maar het kan niet anders. En dan zie ik medestudenten die allemaal een vriendje hebben die het weekend blijft slapen en dan kan ik daar ook zo naar verlangen, ook al weet ik dat het niet goed is.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je verkering is uitgegaan. Dat had zo zijn reden, neem ik aan. De consequentie daarvan is dat er nu ook geen lichamelijk contact meer is. Dat is misschien verdrietig en moeilijk te aanvaarden, maar je zult daar wel mee moeten leren leven. Stel dat maar gewoon voor jezelf vast als een feit, een gegeven. Natuurlijk horen daar gevoelens en gedachten bij: “ik mis zijn knuffels” is de gedachte, verdriet daarover is het gevoel. Medestudenten hebben hun vriendjes. Jaloerse gedachten roept dat op met misschien wel boze gevoelens. Niks mis mee, als je het voor jezelf erkent. Wél fout als je in die gevoelens blijft hangen en zo jezelf tot wanhopig-zoekende maakt! Dan roep je bij jezelf ongezonde gevoelens op, die je gedachten en gedrag beïnvloeden! Reële gedachten zijn: de jongen met wie je verkering had bleek niet de ware voor je te zijn… oké, die ontdekking heb je gedaan (of heeft hij gedaan; jullie samen is ook mogelijk). Dat is goed, want liefde-en-een-leven-samen-delen is méér dan lichamelijk contact! Nu heb je tijd en ruimte nodig om met dát gegeven te leren leven. Néém die tijd, voel het verdriet (en misschien ook wel opluchting), en loop opnieuw rechtop! Dan zul je zien dat het wél anders kan!
Overigens vind ik het niet vanzelfsprekend dat –zoals je schrijft- vriendjes het weekend komen en dan ook blijven slapen! Maar dat is een ander probleem. Hoewel dat bij jou misschien ook tot gewoonte was geworden, waardoor het gemis meer is dan het missen van zijn knuffels. Bedoel je dat met “gewoon alles”? Dan nog geldt dat alle gedragingen hun consequenties hebben, waarvoor jezelf verantwoordelijkheid draagt. Dus: verkering uit, gevrij voorbij.
Sterkte,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Sterkte!!
Ik had het gevoel dat het nooit over zou gaan en ook met een andere jongen nooit meer hetzelfde zou zijn. Maar het slijt wel hoor! De gevoelens die je erbij had kun je nooit meer uitwissen, dat is moeilijk, maar de consequentie van het uitgaan van een relatie.
Lichamelijk contact is fijn in een relatie, daar heeft een mens behoefte aan, daar mogen we gewoon eerlijk in zijn.
Maar alsjeblieft zoek het niet op plaatsen waarvan je weet dat het niet goed is voor je.
Nu zit je in een periode waarin je er erg vatbaar voor bent. Daar kan de duivel zo goed misbruik van gaan maken! Die kent je zwakke plekken als de beste.
Net als wat jannekew zegt: zoek afleiding en bid of je verlangen omgezet mag worden naar het verlangen naar God!
