Joden Gods volk
Ds. H. D. Rietveld | 2 reacties | 20-10-2009| 14:00
Vraag
Hoe komt het eigenlijk dat de Joden Gods volk waren en nu niet meer? Dat de Joden nu heel anders zijn dan wij, christenen? Komt dat doordat de Joden Jezus gekruisigd hebben? Dat hebben wij toch eigenlijk ook gedaan? Hoe zit dat nou precies?
Antwoord
Het is een onterechte gedachte dat de Joden Gods volk niet meer zijn. Hunner zijn de verbonden en de beloften (Rom. 9: 4). Paulus heeft juist in Rom. 11 gezegd dat zij nog steeds tot de olijfboom van Israël behoren. En dat er nog steeds Joden tot geloof in Jezus als hun Messias zullen komen. Hij verwachtte een geestelijke opstanding en aanneming (11:15). Hoe we dat ook verder hebben te denken. Er is bijv. verschil van inzicht in welke mate en in welke tijd dat gebeurd is/ gebeurt/gebeuren zal. Ook schrijft Paulus in Rom. 11:20 dat de gelovigen uit de heidenvolken (dat is nu de meerderheid van de wereldkerk) maar niet hoogmoedig moeten zijn.
Dat de Joden Jezus hebben gekruisigd is feitelijk maar door een opgehitste kleine groep gebeurd, die dat in die vroege morgen van Pilatus eisten. En dat ook nog uit onwetendheid, zegt Petrus (Hand. 3:17). Jezus heeft Zelf gebeden: Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen. Dus bij de Joden alleen kan de schuld niet blijven liggen. Terecht dichtte de bekende predikant Jacob Revius: Het zijn de Joden niet, Heere Jezus, die U kruisigden, maar ik deed het door mijn zonden. Wie dat bidt, die heeft het juiste zicht op zichzelf en ook op het kruis. Ook de Joden zullen moeten leren leven van Gods genade door de Messias Jezus. Het Evangelie is daar heel duidelijk over. Maar het is niet aan ons om te bepalen wie er van hen zalig worden en wie niet. Wees niet hooggevoelende, maar vrees!, waarschuwt Paulus.
Het is in de relatie tussen Joden en gelovigen uit de heidenvolken vanaf het begin op het geloof in Jezus van Nazareth als Gods Zoon en Verlosser stuk gelopen. Lees er het boek Handelingen maar op na. De verwoesting van de tempel bracht de rabbijnen op de gedachte dat de gebeden van de Joden in de plaats van de offers kwamen. De synagogen waren al weid verbreid en kregen door het wegvallen van het centrale heiligdom in Jeruzalem meer betekenis. Ook het opnemen van de bede in de synagoge om Gods wraak over de afvalligen (Joodse christenen) was een splijtzwam. Want dit konden dezen natuurlijk nooit meebidden. Verder was het gebruiken van het zwaard in verzet tegen de Romeinen een belemmering voor Joodse christenen om daaraan mee te doen. Ze werden als verraders beschouwd. Iemand heeft ooit gesteld dat zowel het Nieuwe testament als het rabbijnse jodendom na de verwoesting van de tempel beide een voortzetting zijn van de OT-ische geschiedenis. Inderdaad zijn ze wel héél ver uit elkaar gegroeid!
De apostel Paulus, die zelf in de beginnende rabbinale traditie stond, deed er zijn uiterste best voor om de gelovigen te doen beseffen dat de gelovigen uit de Joden en de heidenen één lichaam van Christus vormen (Ef. 2: 11-22). Maar doordat de Joden in de groeiende wereldkerk steeds kleiner in aantal werden, is het Joodse element bijna tot niets geworden. Wel zijn er in de loop der eeuwen individuele overgangen van Joden naar de kerk geweest. Soms ook wilde men zich laten dopen om bij de overwegend christelijke cultuur en maatschappij te behoren.
De meeste Messiasbelijdende Joden voelen zich het beste thuis in eigen Messiaanse gemeenten. In Amsterdam is bijv. de Beth Jeshua gemeente o.l.v. rabbijn L. Erwteman. Al bestaat er in ons land ook een kleine groep (Hadderech = de weg), die hun Jood zijn binnen de bestaande kerken beleven. Het is een opmerkelijke trend in onze tijd dat er van Joodse zijde steeds meer belangstelling voor het NT bestaat en een zich open stellen voor de boodschap van het NT. Wat gaat de Heere nog met Israël doen?
Ds. H. D. Rietveld
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. D. Rietveld
- Geboortedatum:06-11-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nijkerk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niet zo gek: afgezien van onduidelijke historische onderbouwing is van de huidige Israëliërs een deel religieus joods. Een bijna even groot deel doet niets aan religie en houdt er bijvoorbeeld een zeer losse seksuele moraal op na.
Ook de kern van het jodendom - God is alomtegenwoordig, in de medemens en ook in alle levende organismen - wordt in Israël nogal eens geschonden. Zo hebben de Palestijnen, islamitisch én ook de aanzienlijke groep christelijke Palestijnen die nog steeds (!) rondom Bethlehem en Nazareth woont, het zwaar te verduren.
Wie benieuwd is wat Nederlandse joden van de praktijken in het land Israël vinden: neem eens een kijkje op de website van 'Een ander Joods geluid', zie www.eajg.nl
Beste pompelmoen de meeste Palestijen wonen niet in Israel maar in andere Arabische landen die geen moer betekenen voor jouw arme palestijenen. (Libie is zo'n land).
Zolang het christendom Israel niet erkent als bruid van Christus zal er altijd een jaloerse ondertoon zijn in de verhouding die het volk tot God heeft. Kijk maar eens naar de viering van de Israelzondag in de de PKN kerken (eerste zondag van oktober). Heel weinig kerken doen hier aan mee.Dat is jammer en doet te kort aan Israel (kerk en volk)
