Jezus lijden aan het kruis
Ds. M.F. van Binnendijk | 21 reacties | 17-08-2009| 15:00
Vraag
Leed Jezus aan het kruis meer dan een ongelovige eeuwig in de hel?
Antwoord
Proloog: Wat beoogt de vraagsteller met een vraag als deze? Vanuit dogmatisch oogpunt is er genoeg over te zeggen. Maar is deze vraag relevant voor het geloofsleven? Zegt Christus niet: “Strijd gij om in te gaan.” Zoals Hij ten aanzien van Petrus’ nieuwsgierigheid over het levenseinde van zijn vriend Johannes, zegt: “Wat gaat het u aan? Gij, volg Mij.” En dat enkel met het oog op [het ingaan in] Zijn Koninkrijk, en zeker niet met de bedoeling om de hel [uit angst] te ontlopen.
Dat gezegd zijnde, enkele theologisch-dogmatische gedachten bij de vraag: “Leed Jezus aan het kruis meer dan een ongelovige eeuwig in de hel?”
De Heidelbergse Catechismus wijst ons erop dat “Jezus in Zijn bitter lijden heel de tijd van Zijn leven, maar in het bijzonder aan het vloekhout van het kruis de toorn van God tegen de zonde van het ganse menselijke geslacht gedragen (antwoord 37). Het formulier van het Heilig Avondmaal spreekt in dit verband over de allerdiepste versmaadheid en angst van de hel. In de hertaling staat er het volgende: “Om te beginnen hebben wij in ons hart ten volle te vertrouwen dat onze Heere Jezus Christus -naar de beloften die vanaf het begin aan de vaderen in het Oude Testament gedaan zijn- door de Vader in deze wereld is gezonden, ons vlees en bloed heeft aangenomen en de toom van God, waaronder wij eeuwig hadden moeten wegzinken, vanaf het begin van Zijn menswording tot aan het einde van Zijn leven op aarde voor ons heeft gedragen. En dat Hij alle gehoorzaamheid aan Gods wet en alle gerechtigheid voor ons heeft vervuld, in het bijzonder toen Hij door de last van onze zonden en Gods toom in Gethsémané zweet als bloed uitperste.”
Dit is qua kwantiteit en intensiviteit wat een ongelovige te dragen krijgt in de plaats der pijniging. Jezus leed aan het kruis niet minder, maar óók niet méér dan wat een ongelovige lijdt in de hel. Hoe zou het kunnen? De helse straf is de hoogste straf op de zonde.
Wat een troost te mogen geloven in mijn hoogste aanvechtingen wat antwoord 44 van de Heidelberger daarvan belijdt: “Hij heeft mij van de helse benauwdheid en pijn voor eeuwig verlost.”
Opnieuw het vertroostende Avondmaalsformulier met zijn beroemde omkeringen:
-Daar, in de hof, werd Hij gebonden, opdat Hij ons zou ontbinden.
-Daarna heeft Hij onnoemelijk veel smaad gedragen, opdat wij bij God nooit meer te schande zouden worden.
-Hij is onschuldig ter dood veroordeeld, opdat wij in Gods gericht zouden worden vrijgesproken.
-Hij heeft zelfs Zijn gezegend lichaam aan het kruis laten nagelen, opdat Hij het handschrift van onze zonden daaraan zou hechten.
-Zo heeft Hij onze vloek op Zich geladen, opdat Hij ons met Zijn zegen zou vervullen.
-Hij heeft Zich met lichaam en ziel aan het kruishout tot in de allerdiepste smaad en in de angst der hel vernederd, toen Hij met luider stem riep: “Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten?” -en hier volgt de diepte van onze troost en de toerustende kracht voor ons geloof- opdat wij in Gods nabijheid zouden verkeren en door Hem nooit meer verlaten zouden worden.
Ds. M. F. van Binnendijk,
Capelle aan den IJssel
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk bij zo'n vraag, wat staat mij te wachten als ik onverhoopt in de hel terecht kom. Jezus lijden was heel erg, maar dat van de martelaren ook.
Ik denk dat Zijn geestelijk lijden erger was dan Zijn lichamelijk lijden.
Zelf ervaar ik gedachten over hel en verdoemenis als een blokkade om Zijn liefde te geloven. Ik weet echt de dogmatiek erover wel maar dat helpt me niet.
Ik verval in een soort van gedachten als "wat is erger, koud of warm? Warm, anders zou de hel wel van ijs zijn gemaakt."
Van zo'n reactie word ik ijskoud. De mogelijkheid om met God verzoend te worden is er. Christus staat NU met uitgebreide armen om mensen die de hel verdiend hebben te ZALIGEN. Deze uitnodiging komt tot IEDER die het hoort. Stop met dat redeneren over de verdoemenis en Gods liefde. Tegen die zwarte achtergrond zou Zijn liefde alleen maar meer moeten gaan schitteren. De satan wil niets liever dan dat we redenen = onze 'reden eren' en dat we niet tot Christus gaan. De Heere wil dat wij alles loslaten en ons met al onze zonden, zoals we zijn, ons laten zaligen door Hem Zelf.
Ja, Zijn geestelijk lijden was groter dan Zijn lichamelijk lijden. De volle last van de toorn van God was op Hem. Hij leed de angst van de hel en bovendien de verlatenheid van God.
Martelaren lijden ook veel, maar dat hoeven ze niet alleen te doen. Christus was door God verlaten, maar degenen die om Zijn Naam lijden worden altijd bijgestaan door Hem. Daarom kunnen mensen met de dood voor ogen toch zich in God verblijden, blijmoedig van Hem getuigen en zelfs van Hem zingen.
Werkelijk, er is geen heerlijker leven dan een leven met de Heere! Het lijden van deze tegenwoordige tijd is niet te waarderen tegen de heerlijkheid die geopenbaard zal worden. Er is geen grotere troost dan te weten in leven en sterven, met lichaam en ziel, het eigendom van Christus te zijn. En dat is zeker ook mogelijk voor jou! Niet omdat er iets is in jou, maar alleen omdat de Heere zo barmhartig en genadig is en gereed staat om ook jou te zaligen.
Zoekt Hem en leef!
en Hij eeuwig IS
heeft het lijden eeuwigheidswaarde
oftewel, het bloed eeuwigheidswaarde om te wassen van al onze zonden
Het is niet verkeerd om de realiteit van de hel onder ogen te zien. Het is vervolgens wel de vraag wat we daarmee doen. Word je bang en ga je redeneren of drijft de verschrikking van de hel je uit om te vluchten tot de enige Schuilplaats tegen de toorn van God? Vraag of je bijvoorbeeld iets van Zijn heiligheid en liefde mag leren kennen. Echt, de HEERE vervult Zijn beloften: 'Doe uw mond wijd open en Ik zal hem vervullen.' Er is maar 1 Weg. Als we tot Hem gaan is het geen misschientje of Hij zal horen of niet. Er IS een Middel om de welverdiende straf (de hel) te ontgaan en wederom tot genade te komen, namelijk de Middelaar, onze Heere Jezus Christus! De Heere wil niets liever dan dat wij gebruik maken van Hem, daarin wordt Hij zelfs verheerlijkt! Je hoeft echt niet verloren te gaan, maar je zult wel verloren gaan als je blijft weigeren om gebruik te maken van Christus. Grijpt Hem dan aan!
het laatste wat je schrijft komt bij mij binnen als een kreet uit je hart.
Van harte Hem bevolen!
En het is voor mij heel moeilijk om na al die jaren vergeefs vragen nog verwchting te hebben. Ik heb alles al zo vaak aan Hem verteld en blijf dat ook wel doen maar verwachting? Ben te bang voor weer een nieuwe teleurstelling.
In spreuken staat ergens "de uitgestelde hoop krenkt het hart" en dat is zeker waar.
Misschien een overbodige tip maar mijn hart gaat naar je uit omdat ik zoveel herken van jouw worsteling en toch heeft de Heere zich door mij laten vinden.
Er zijn natuurlijk heel veel boeken te lezen en de Heere heeft ze willen zegenen. En toch mis ik de belangrijkste. De Bijbel. Bid voordat je gaat lezen om de verlichting van de Heilige Geest en of de Heere het gelezene wil zegenen. Lees dan de Bijbel, evt met de kanttekeningen of een verklaarder erbij. Daarna weer in gebed.
Het heeft mij veel dichter bij de Heere gebracht. Want waar kun je beter de antwoorden van de Heere verwachten als in Zijn Woord dat Hij aan ons heeft gegeven.
Heel veel sterkte met deze strijd en weet dat er voor je gebeden wordt.
'En het is voor mij heel moeilijk om na al die jaren vergeefs vragen nog verwachting te hebben. Ik heb alles al zo vaak aan Hem verteld en blijf dat ook wel doen maar verwachting? Ben te bang voor weer een nieuwe teleurstelling.'
Ik bedoel het volgende in liefde:
Dus de Heere stelt teleur? Moet Hij antwoorden OMDAT jij al jaren bidt? Heb jij iets verdiend dan? Het kan nooit om iets in ons! Dat is onmogelijk te aanvaarden voor ons vlees. Dat wekt onze vijandschap op. Wij willen het wel opgeven om Hem om genade te vragen. En de duivel doet er nog een schepje bovenop en zegt dat al ons vragen geen zin heeft omdat de Heere toch niet wil horen.
Maar: Als je werkelijk ziet dat jij niets kunt toebrengen, laat de Heere ook zien dat je niets HOEFT mee te brengen. Christus heeft ALLES volbracht.
Als je dat gaat inzien is het onmogelijk om niet te geloven.
'Die tot God komt moet geloven dat Hij is, en een Beloner is dergenen die Hem zoeken.' De Heere is geen leugenaar, maar is de Waarheid Zelf. En Hij stelt nooit teleur.
Vraag om licht en ontdekking.
Ook voor mij een heel herkenbare worsteling, waar ik gelukkig uit gered ben.
Ik zou je een paar vragen willen stellen maar dan niet in het publiek, maar buiten deze rubriek om.
Als je dat wilt natuurlijk. Ik hoor het wel.
En wellicht leed Hij meer dan iemand in de hel, hoewel, dat is wel voor eeuwig, niewaar?
Als we dat goed interpreteren uit de (hopelijk goed vertaalde) relevante bijbelverzen is de vraag ook: Leed Jezus (en de Vader die zijn eniggeboren Zoon gaf) meer dan al die mensen bij elkaar die eeuwig in het vuur pijn en ellende zullen ondergaan?
Tja... Het is mijn grootste vraagstuk omtrent het idee dat God Liefde is, en vergevend en rechtvaardig. Okee, dan gebruik ik mijn eigen maatstaven, niet die van Hem, wellicht...
Hm...
Ik heb niet bedoeld te zeggen dat God moet antwoorden omdat ik bid of om iets anders in mij. Daar ben ik niet teleurgesteld over.
Maar ik had verwacht dat God zou antwoorden omdat Hij zelf zegt "bid en u zal gegeven worden". Ik weet ook best wel dat ik niets goeds verdient heb en een vijand van Hem ben. Maar als God dan in Zijn woord zegt dat Hij vijanden met Zichzelf verzoend dan verwacht ik daar iets van. Daar gaat mijn teleurstelling over.
Dankbaar om te lezen dat er iemand voor me bid.
- 1
- 2
