Nieuwe kans
Ds. C. Harinck | 17 reacties | 12-08-2009| 16:08
Vraag
Na een vervelende relatie van 2,5 jaar heb ik, nadat het ruim 1,5 jaar uit was, weer opnieuw een vriend. Tijdens mijn vorige relatie heeft er wel eens gemeenschap plaatsgevonden. Toen ik persoonlijk ben veranderd door het geloof (ik bedoel dat ik me realiseerde dat ik niet kon sterven zoals ik geboren ben) werd mijn schuldgevoel over deze zonde sterk aangewakkerd. Nu ik weer een vriend heb, wordt dit nog eens veel heftiger en weet ik niet hoe ik hiermee om moet gaan. Mag je als je zo in zonde bent gevallen nog wel weer een nieuwe kans? Hoe is dit te plaatsen in het kader van overspel? Ik zit er echt heel erg mee, want als deze relatie verbroken zal moeten worden, ben ik ook kapot. Heel erg, omdat ik nu pas besef wat het zeggen wil als iemand je echt lief heeft. Dat heb ik in mijn vorige relatie nooit gekend. Ik weet wel dat ik nergens meer recht op heb, maar zou de Heere mij dit kunnen vergeven en mij een nieuwe kans met deze jongen kunnen geven? Graag een antwoord van een Ger. Gem.-dominee.
Antwoord
Ik kan begrijpen dat je met deze vragen loopt. De duivel verleidt ons eerst tot zonden om ons er daarna mee te benauwen. Hij verdraait daarbij altijd het evangelie en zegt dat er bij God er geen nieuwe kans meer is. Maar de Heere zegt: “Wie zijn zonden belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden.” Dat belijden moet voor God gebeuren. Verborgen zonden moeten in het verborgen beleden worden. Je moet er wel met je nieuwe vriend over spraken. Maar wees verder voorzichtig in het spreken hierover met mensen.
De Heere is goed voor je geweest door je een nieuwe vriend te geven, maar bovenal door je van dit pad af te brengen. Hij laat het jou verder ook horen dat Jezus Christus in de wereld is gekomen om zondaren zalig te maken. Deze goedheid van God jegens zo'n schuldige moet je hart vernederen. Je bedreven zonden kunnen alleen door het bloed van Jezus uitgewist worden. Ik hoop zo dat dit je deel mag worden.
Verder is er bij God altijd een nieuwe kans. Wat zou er van Petrus geworden zijn en van ieder waar kind van God indien dit niet zo was? In Johannes 8 lezen dat een overspelige vrouw tot Jezus werd gebracht. De wetgeleerden dachten dat Jezus niet anders zou kunnen doen dan haar veroordelen. Hij maakte hen diep beschaamd en wat zei hij tot de vrouw?: "Ga heen en zondig niet meer" (Joh. 8:11). Er is bij God altijd een nieuwe kans. Zeventig maal zeven maal moet er vergeven worden.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je hebt je zonden beleden? En je gelooft wat er in de Bijbel staat? Geloof dan maar wat de belofte is die God doet als je je zonden belijdt. Ze zijn vergeven. Vergeven betekent voor Hem: wegdoen. Hij gooit de zonden in de zee. Corrie ten Boom gaf hierbij het voorbeeld dat God een bordje in die zee zet met 'verboden te vissen'. Wij blijven die zonden steeds maar weer naar boven halen. God doet dat gelukkig niet!
Ds. Harinck geeft aan dat je voorzichtig moet zijn met het spreken hierover met mensen. Aan de andere kant: 'belijd elkaar je zonden' is in sommige situaties ook een opdracht. Wanneer we met z'n allen onze zonden voor ons houden, denken we dat we de enige zijn die met deze dingen rondlopen. Het zou ook wel eens een hele opluchting kunnen zijn als je dit wel deelt met anderen. Met andere woorden: het werkt beVRIJdend! Ik wens jou toe dat je in die vrijheid gaat staan en dat je daar HEERlijk van geniet!
Be blessed,
Plien
Als je gemeenschap hebt gehad met elkaar, ben je voor God getrouwd. Verbreek je die relatie dan, dan breek je de echt. Dan is het dus niet een kwestie van belijden, vergeving ontvangen en een nieuwe relatie aangaan.
Sorry als het misschien wat 'kort door de bocht' overkomt, zo is het echt niet bedoeld, en ik bedoel het ook niet hard naar de vraagstellers, maarw e zijn in onze kringen geneigd om veel te gemakkelijk te denken over het hebben van gemeenschap. Realiseren we ons meer en beter wat het echt inhoudt, dan gaan we hier denk ik anders mee om. Vaak kom ik de mening tegen: "als je maar niet zwanger wordt, is er toch niks aan de hand? iedereen doet het toch, kom nou." met alle schade en ellende naderhand.
Ik oordeel niet, ik veroordeel niet, ik ben ook niet zonder zonde, verre van dat, ik geef alleen aan dat het genuanceerder ligt dan het op het eerste gezicht lijkt.
En let ajb op dat je mij geen dingen in de mond legt die ik niet zeg. Goed lezen.
Maar wat bedoel je dan nu eigenlijk te zeggen???
Waarom ik hier misschien wat sterk tegenin ga is het feit dat mensen, d.m.v. inlegkunde, mensen onnodig in de knel kunnen brengen.
Inderdaad staat er in de Bijbel niet leterlijk "....dan ben je voor God getrouwd", maar als je het Oude Testament goed leest dan lees je daar meerdere keren "........en hij ging tot haar in, en nam haar zich ter vrouw" of ondersoortige bewoordingen die het zelfde beduiden.
Is er voor de echt verbreken geen vergeving dan? Is dat een ergere zonde dan alle andere? Dit gaat dus nog even over jouw eerst geplaatste opmerking.
Wat is er verkeerd aan het advies van de antwoordende dominee?
Ben er nl. nog steeds niet uit wat de toegevoegde waarde is van jouw reactie.
Deel je mening dat wanneer er gemeenschap heeft plaatsgevonden, je voor God getrouwd bent. Maar als je daar later spijt van hebt en daarvoor vergeving vraagt, dan geldt hiervoor toch hetzelfde als voor alle andere zonden?
Lees in wat ik geschreven heb geen dingen die ik niet gezegd heb.
Ik zal proberen het te verduidelijken.
Natuurlijk is er voor echtbreken vergeving mogelijk. Daarin ben ik het ook niet met ds. Harinck oneens. Bij God is gelukkig vergeving voor de grootste van de zondaren.
Is deze zonde dan erger dan andere zonden?
Nee, als het gaat over het feit dat zelfs de 'geringste' zonde ons schuldig stelt tegenover God.
Ja, als ik kijk hoe het ingrijpt in mensenlevens, als ik lees hoe veel de Heere Jezus er in het Nieuwe Testament over zegt, dan denk ik dat dit één van de zwaarste zonden is.
Waarom dan mijn nuancering?
Als je dus van mening bent dat je door gemeenschap te hebben, voor God getrouwd bent, en je hebt daar later spijt van, misschien moet je dan wel terug naar je 'man'? Is daar al eens over nagedacht? Ik zeg niet dat dat DE oplossing is, maar een verder doordenking en een zwaarder gewicht eraan, lijkt me op z'n plaats.
Ik kom helaas in de praktijk van de hulpverlening zo ongelofelijk veel gebrokenheid tegen a.g.v. deze specifieke zonde, dat ik wel zeker weet dat 'ie bij de duivel favoriet is, en daarom is extra alertheid geboden.
Hoop dat het ietsje duidelijker is wat ik met mijn aanvulling bedoelde.
Was gewoon benieuwd naar je motivatie. Wil je geen dingen lezen die je niet gezegd hebt hoor.
Denk dat de huidige moraal is dat we erg goedkoop met elkaar omgaan en dus ook met gemeenschap hebben. Denk dat de gemiddelde refo-er er nog wel over nadenkt alvorens met iemand het bed in te duiken. Maar als je zo niet bent opgevoed is er over het algemeen weinig kennis. En dus gebeuren deze dingen. En krijg je dus ook dergelijke vragen op het moment dat je in de gaten hebt dat dit zonde is.
Deel je mening niet dat het een van de zwaarste zonden is. Maar denk wel dat het vaak een inkoppertje is voor de duivel. Vooral omdat hij er je je levenlang mee kan lastigvallen.
Maar ik weet nu in elk geval wat je bedoelde met je eerste reactie ; ).
ben het best met Eduard eens... ik denk zeker dat dit een ernstig zware zonde is, vooral omdat -zoals Paulus dat zegt- een zonde tegen het eigen lichaam is.
Maar....als iemand ECHT berouw heeft...voor diegene geld; kijk de geslachtsregister van JEZUS CHRISTUS eens na...En Salmon gewon bij Rachab (de hoer) Boaz, David gewon bij Batseba (vrouw van Uria) Obed, uit dit geslacht is Jezus voortgekomen....
