Vriendin niet mee naar vriendengroep

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 09-07-2009| 14:07

Mijn vriend waar ik nu twee jaar verkering mee heb, wil niet dat ik meega met een bepaalde vriendengroep van hem. Hij geeft als reden dat ik me er niet thuis zou voelen, maar ik begin zelf het idee te krijgen dat hij een meisje daar leuk vind en dat ik daarom niet mee mag. Ik zit hier veel over na te denken en praat er met hem over, maar ben er uiteindelijk ook best boos over geworden dat hij mij er niet bij wil hebben. Hierop reageert hij in de zin van: ik denk niet dat we elkaar op die manier moeten claimen.  Ik vind het heel moeilijk en voel me ook gekwetst hierdoor. Kunt u mij raad geven? En moet ik accepteren dat ik niet mee mag? Ik ben dit niet gewend van mijn vriend en weet daarom niet goed wat ik hiermee aan moet. Ik hoop op uw reactie.

Beste vraagsteller,

Verkering hebben is toegroeien naar een huwelijk, naar een leven samen delen. Dat betekent dat je weliswaar je eigen leven, met eigen vrienden, etc., niet ‘inlevert’ maar het betekent zeker geen uitsluiting alsof er een deel zo privé blijft dat je niet/nooit mee mag.

De reden die hij geeft -dat jij je er niet thuis zou voelen- kan oprecht zijn, maar dan nog geeft dat aan jou geen goed gevoel. Daar moet je over nadenken en met hem over praten. Zoals het nu gaat en hij jou er om welke reden dan ook niet bij wil hebben lijkt míj inderdaad geen prettige gedachte: zo is het geen kwestie meer van vertrouwen, maar veel meer van wantrouwen: wat doet hij, met wie is hij, waarom mag jij er niet bijzijn, wil hij je er niet bij hebben... allemaal vragen. Als jij je niet thuis voelt in een bepaalde vriendenkring van hem is het aan jóu om dat te beslissen en vervolgens niet meer mee te gaan, nu lijkt het of hij voor jou bepaalt wat jij moet/mag voelen. Terecht vind je dat moeilijk en ik begrijp zelfs je gevoel van gekwetst zijn... ook al is dat gevoel misschien helemaal niet nodig als zijn reden een terechte is. Praat dus met hem, vertel van je boosheid dat eigenlijk een gevoel van (diepe) teleurstelling is. Of komt het voort uit jaloezie: heeft het meer met jóúw houding te maken?? Dan kom je namelijk dicht bij claimgedrag... en daar bouw je de relatie zéker niet mee!
 
Nogmaals: móét je dan altijd alles samen doen, gezamenlijke vrienden hebben, enzovoort? Nee, dat hoeft niet. Maar wanneer je elkaar niet in vertrouwen met ‘eigen’ mensen kunt laten gaan is er reden om dáárover na te denken en te praten!

Sterkte ermee!

Een hartelijke groet,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1530 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven