Dwangmatig zonden belijden

Dr. C. A. van der Sluijs | Geen reacties | 13-05-2009| 00:00

De laatste tijd zit ik veel na te denken over dingen die ik vroeger fout gedaan heb. Vooral denk ik dan over de vraag of ik dingen goed moet maken t.o.v. mensen. Het gaat dan vaak om kleine dingen. Om wat voorbeelden te noemen: een snoepje uit de winkel meegepakt, iemand uitgelachen, iets gemeens tegen iemand vroeger op school gezegd, geld en snoep van broertjes/zusjes gepakt, enz.

Enerzijds is het bijbels om je zonden te belijden en ze ook goed te maken t.o.v. je naasten. Anderzijds ben ik ook iemand die vaak heel dwangmatig/krampachtig met zulke dingen omgaat. Het moet ook weer niet ziekelijk worden.

Aan de ene kant: door dat onrustige gevoel dat ik hierbij heb, wil de Heere me duidelijk maken dat ik iets goed moet maken. Aan de andere kant is dat onrustige gevoel eigenlijk ook wel overdreven en ziekelijk. Ik vind het erg moeilijk om rust te krijgen in deze dingen.

Best (e) onrustige vraagsteller,

Ik begrijp je dilemma wel. Maar als je toegeeft aan het scrupuleus naspeuren van wat je ooit fout gedaan hebt in het verleden tegenover je naaste, dan zul je ongetwijfeld daarna nog weer andere dingen vinden of je angstig gaan afvragen of je misschien ooit eens iemand te kort gedaan zou kunnen hebben. Je komt dan terecht in het Roomse vaarwater, want je mocht er eens een vergeten, dan word je immers niet zalig. Je kunt alleen absolutie krijgen van de biechtvader als je niets bent vergeten op te biechten. Die kant moeten we niet op. Van dit wettische slavenjuk zijn we bevrijd door de Reformatie. De vergeving van zonden geldt alle zonden.

Maar het zou kunnen zijn dat je de een of andere naaste klaarblijkelijk beschadigd hebt, die daar mogelijk nog onder lijdt. Dan moet/mag je dit goed maken. Dit is dan pastoraal functioneel voor jezelf en voor die ander. En tot eer van God, omdat genade niet en nooit goedkoop is.

Het blijvende onrustige gevoel kan te maken hebben met een heimelijk zelf willen vervullen van de Wet van God. Maar die is vervuld door Christus! Neem Zijn juk op je, want Zijn juk is zacht (Matth. 11 : 30). En je zult rust vinden voor je ziel.

Met vriendelijke groet,
Ds. C.  A. van der Sluijs

Dit artikel is beantwoord door

Dr. C. A. van der Sluijs

• Geboortedatum:
  14-09-1942
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

174 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven