In de baarmoeder een bezwering ondergaan

Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 08-05-2009| 00:00

Ik ken iemand die als baby in de baarmoeder een bezwering ondergaan heeft. Op jeugdige leeftijd is hij een paar keer "weggeraakt", een ervaring, noemde hij dat, waarin hij in een erg vredige omgeving kwam en waarin een persoon naar voren kwam die hem vragen stelde. Hij groeide dan als het ware mee met de leeftijd van zijn toekomst. Daarin zijn veel dingen voorspeld. Ook dat er veertien mensen uit zijn omgeving in een inrichting zouden komen; iets wat ook gebeurd is. Zo zijn er nog meer voorspellingen uitgekomen. Ook waar hij zou werken, enz. Van de groep waar hij ooit is wezen glaasje draaien, zijn er nog maar twee in leven.

Hij is van dit alles enige tijd geleden verlost, zegt hij. Ik heb hem gezegd: waarom doe je juist niet het tegenovergestelde van wat je voorspeld is? Hij zei: Dat lukt niet. Ik denk dat ik een taak heb hierin. Ik heb nu mijn vraag aan hem gesteld: Ben je dan echt wel los van die dingen? Dat is hij volgens hem wel. Dat weet hij zeker en hij heeft ook een Godsvertrouwen waar ik jaloers op ben. Hij voelde dat er duistere machten waren die hem dood willen hebben vroeger. Bijvoorbeeld ernstige ongelukken, die niet te verklaren waren, maar waarbij hij bewaard is gebleven en daar dankt hij God voor. Sinds hij daarvan verlost is, zijn zulke ernstige ongelukken niet meer voorgekomen.

Maar wat ik zo vreemd vind, is dat hij meent een taak te hebben op de plaats waar hij nu werkt. Daar komt die andere persoon die nog leeft regelmatig. Is hij dan echt los van die dingen? En weet u waardoor het zou kunnen dat hij bijvoorbeeld niet van werk kan veranderen? Hij heeft het daar ontzettend naar zijn zin. Wel lapt hij alles wat die man nog zegt, aan zijn laars.

Die persoon is een heel goede vriend van me. Vandaar dat ik dit vraag. Kunt u hier wat over vertellen? Ik weet dat de meeste mensen daar niet over willen horen omdat het "eng" is, maar het í­s er wel degelijk!!

Beste vriend(in),

Het is heel erg moeilijk om te zeggen wat er met de persoon over wie je schrijft precies aan de hand is. Als ik het goed zie zijn er twee mogelijkheden: 1. Hij leeft in een ‘waanwereld’. Moet je goed zien hoe ik dat bedoel: niet dat dat geen werkelijke wereld zou zijn. Dat is het wel degelijk. Maar het is geen wereld zoals wij die waarnemen, maar een wereld van wanen die voor hem heel werkelijk en bedreigend waren of zijn. 2. Hij leeft in een wereld van duivelse machten. Hij zegt wel, zoals je schrijft, dat hij daarvan verlost is, maar dat is de vraag.

In het eerste geval (de waanwereld) heeft hij psychische hulp en behandeling nodig. In het tweede geval (duivelse machten) heeft hij verlossing nodig door Jezus Christus. De moeilijkheid is dat hij zegt dat hij verlost is, maar, zoals jij schrijft, dat lang niet alle banden zijn verbroken. Ik hoef je niet te vertellen dat de duivel veel macht heeft. Denk aan de alcoholduivel, de drugsduivel, de seksduivel, die soms na een rustige periode weer de kop kunnen opsteken. Je kunt ook denken aan psychische ontwrichting, waar de duivel een invalspoort kan hebben. Denk bijvoorbeeld aan de bezetene van Gadara (Markus 5): hij is bezeten, heeft geweldige kracht, is een gevaar voor zichzelf en voor anderen, weet wie Jezus is en aanbidt Jezus, terwijl hij tegelijk niets met Hem te maken wil hebben, enz; Daar lopen allerlei elementen door elkaar heen, zowel psychische als duivelse.

Wat de persoon, waarover je schrijft, betreft, in beide gevallen, de waanwereld en de wereld van duivelse machten, zijn vragen te stellen, zoals: wanneer, in welke maand in de baarmoeder, heeft hij een bezwering ondergaan? Hoe weet hij dat? Wie heeft die bezwering over hem uitgesproken en waarom? Hoe oud/jong was hij toen hij zich dat bewust werd? Wanneer kwamen de eerste gevolgen openbaar? Hoe oud/jong was hij toen hij voor de eerste keer ‘wegraakte’ in een “erg vredige omgeving”, enz. En ook: wie (en hoe) zijn zijn ouders? Weten ze van wat er in hem omging en omgaat, en wat zeggen zij? Is hij gelovig grootgebracht? Zijn er nog anderen kinderen en kennen die dergelijke verschijnselen ook? Wat zijn het voor (14) mensen, die in een inrichting zijn terecht gekomen? Zijn ze daar nog? Ik veronderstel dat zij in de inrichting behandeld zijn door een psycholoog of psychiater. Wat zeggen die? Hoe zijn de mensen met wie hij glaasje draaide omgekomen?, enz. Allemaal vragen, die, denk ik, een psychiater ook zou stellen. Waarom ik al deze ook vragen stel? Om je te vragen of je eens goed over die vragen wilt nadenken, zodat je de dingen wat meer op een rijtje krijgt. Misschien krijg je wat meer helderheid in datgene dat je bezig houdt. En er zijn nog wel meer vragen te stellen.

Laat ik een paar dingen op wat je schrijft zeggen:

1. Terecht stel je een vraagteken achter wat hij zegt dat hij is verlost in de zin of hij wel echt los is van de dingen van vroeger. Ook daar heb ik weer vragen bij: Hoe is die verlossing gegaan? Is het alleen Godsvertrouwen (wat op zichzelf veel is!) of ook echt verlossing door Jezus Christus, zoals bijv. de Heid. Cat. in zondag 1 het zegt: dat ik met lichaam en ziel het eigendom ben van Jezus Christus, die met Zijn kostbaar bloed voor al mijn zonden volkomen heeft betaald en mij uit alle heerschappij (macht) van de duivel heeft verlost. Dat is namelijk de wezenlijke verlossing. Die gaat niet buiten het geloof in Jezus Christus om.

2. Ik denk dat het inderdaad vreemd is dat hij meent een taak te hebben op de plaats waar hij nu werkt, terwijl die andere persoon, met wie hij glaasje draaide, daar regelmatig komt. Aan de ene kant hoeft het niet vreemd te zijn. Denk weer aan de bezetene van Gadara, die van Jezus moet achterblijven om te boodschappen wat Jezus aan hem gedaan heeft. Misschien, als hij werkelijk sterk is, dat hij wat voor de ander kan betekenen. Aan de andere kant (jij kunt dat beste inschatten) is het de vraag of hij sterk genoeg is en of hij helemaal los is van vroegere machten en niet zal kunnen terugvallen.

3. Je vraag hoe het komt dat hij niet van werk wil veranderen vind ik niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Als hij het goed naar zijn zin heeft, is dat namelijk moeilijk. Misschien is het goed dat jij, samen met anderen die ook van de situatie weten, hem goed in de gaten houden, vooral vanuit het geloof in Jezus Christus. Jullie kunnen hem elke keer op ‘verdacht gedrag’ aanspreken en hem met goede zorg en gebed omringen.

4. Je schrijft dat die andere persoon een goede vriend van je is. Hoe dat zit kan ik uit je schrijven niet opmaken. Gaat die vriendschap niet te ver? In hoeverre is hij los van het verleden? Heel belangrijk is het dat je heel goed oplet hoe het met hem en de ander gaat en geen van beiden in een labiele situatie of crisis terechtkomen.

5. Heel belangrijk is ook de waarde van een goede gemeente, die een gemeenschap is rond het Woord van God en naar het Woord van God wil leven. Daar kunnen de persoon over wie je schrijft en de andere vriend vastheid vinden in alles wat zich in hun leven aandiende of nog aandient en de weg gewezen krijgen om zich niet in te laten met dingen die met de bijbel op gespannen voet staan. Misschien heb je het wel eens gehoord: de gemeenschap der heiligen is een gemeenschap van veiligen. D.w.z. je vindt in een gemeente die naar het Woord van God wil leven een veilig nest, waardoor je het beste wordt bewaard voor afglijden van Gods geboden.

6. Denk nog eens goed over alle vragen die ik stelde na en probeer daar voor jezelf een antwoord op te geven. In ieder geval, beste vriend(in), hoop ik dat ik je wat geholpen heb. Sterkte en wijsheid toegewenst in alles wat je bezighoudt.

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven