(...) Mijn vriend mist me door de week verschrikkelijk. Als hij op bed ligt denk...

Mijn vriend (20) en ik (19) hebben nu 2,5 jaar verkering. We zijn allebei dit jaar aan een HBO-studie begonnen. Ik zit op kamers en mijn vriend niet. Mijn vriend mist me door de week verschrikkelijk. Als hij op bed ligt denkt hij alleen maar aan mij en kan het niet wegduwen. Hij wil dan vooral dicht bij me zijn. Hij wil dat vervelende gevoel zelf ook niet. Hij voelt zich er echt naar door. Trouwen is voor ons voorlopig nog geen optie. Hoe moeten we daar nu mee omgaan? Wat kan hij tegen dat gevoel doen? . Het gevoel wordt ook steeds erger, zeker als hij mij niet vaak (alleen) ziet. Hoe moet het nu?

Beste 19-jarige,

Jij 19, hij 20 en dan al meer dan 2 jaar verkering... jullie zijn er vroeg bij! En daarmee maak je het niet altijd even gemakkelijk voor jezelf.  Trouwen zit er  nog niet in, schrijf je.Ttja, hoe moet het dan als je toch zover naar elkaar toegroeit. Om te beginnen zou ik zeggen: nuchter zijn. Hij mist je als hij op bed ligt: betekent dat, dat hij lichamelijk contact mist? Hoe zit het dan met geestelijk contact? Verkering, willen trouwen, is méér dan dicht bij elkaar willen zijn. Dat is een heel leven samen willen gaan delen. Met alle ups en downs. Met dichtbij elkaar zijn en elkaar níét altijd zien, c.q. aanraken. Met fijne dingen, maar ook met teleurstellingen. Zélfbeheersing en jezelf wegcijferen horen daar ook bij!

Zet beiden eens op een rij, wat je nog allemaal doen wilt vóórdat jullie serieus aan trouwen kunnen denken. Ik neem aan, dat jullie eerst je studie af willen maken... dat is dus nog minstens drie jaar. Maak afspraken met elkaar: verlangen mag, maar hoever zet je dat (of wíl je zetten) om in daden? Wélke daden? Niet alles kan en mag. Maak samen keuzes. En gá daar dan ook voor. Weet wat jezelf wilt, en laat niet hem alleen bepalen hoe jullie willen leven (je stelt je vraag óver hem, maar dat heeft álles met jouw eigen houding te maken!). Lichamelijk naar elkaar toegroeien? Natuurlijk, maar het is slechts een déél van het groeiproces! De snelheid van groei? Die kun je sturen: niet vérder, niet snéller dan jezelf wilt! Dat is niet altijd de gemakkelijkste weg: besef dat liefde een wérkwoord is! Een relatie hebben (en houden) is niet eenvoudig, maar als ie de moeite waard is heb je iets moois om voor te vechten! 
Wil je mijn advies, ook al klinkt het wellicht ouderwets in jouw oren: eerst studie, dus de liefde op een laag pitje! Je hebt nog een heel leven vóór je... maak nù verstándige keuzes! Dáár zul je láng plezier van kunnen hebben (in plaats van korte momenten van geluksgevoel nu)!

Ik zou het fijn vinden als je me nog eens schrijft, maar dan graag over jóù zelf: over jouw gevoelens en gedachten...

Dag, hoor, een hartelijke groet
Marijke Rots