Opzien tegen dit leven

Ds. D. Breure | Geen reacties | 24-02-2009| 00:00

Beste Ds. D. Breure. Hartelijk dank voor uw antwoord. Ik wilde toch nog wat tegen u zeggen. Het laatste deel van uw antwoord wat u zelf al aangaf met deze woorden: “Het is voorzichtig en vragenderwijs gesteld.” Is bij mij niet van toepassing. Het opzien tegen dit leven bedoel ik anders dan wat u vragenderwijs stelt. Ik zal het proberen wat duidelijker te maken. Als een kind ver van huis is en niet bij zijn/haar ouders is, heeft hij of zij als het goed is heimwee naar huis. Waarom? Omdat hij/zij verlangt naar zijn/haar ouders. Dan wordt het verlangen steeds meer en wordt het bedroefd. O ja, dan kan er wel blijdschap zijn als hij/zij een brief ontvangt of de stem hoort van zijn/haar ouders. Maar het gemis en verlangen om ze in het echt te zien blijft en word sterker. Ik wil u nog een zeer persoonlijk gedicht sturen wat ik heb proberen te verwoorden wat in mijn hart leeft. En dan ziet de Heere het hart aan en weet Hij alle dingen.

Verwachten met groot Verlangen.

Wie is het die wij verwachten,
wat is het, dat vervult met heimwee mijn gedachten?
Het is de Heere die Zijn liefde stort in mijn hart,
daarom zing ik met grote vreugde en smart.
Doormiddel van psalmen en gezangen,
van Hem die wij verwachten met groot verlangen.
Ik roep met groot verlangen tot God mijn Heere,
wanneer is toch die dag dat ik bij U zal verkere?
Ik kan U niet missen en mijn verlangen is groot,
dat brengt mij vaak tot de diepste nood.
Het uitzien en heimwee doet dorsten tot,
die lieve Zaligmaker, mijn Heere en God.
Daarom zal ik in al mijn nood en klachten,
tot de dood toe U alleen verwachten.
Kom, O Kom, Heere Jezus kom toch weer,                    
En breng mij voor uw voeten neer.
Dan zal ik het zien en horen,
Met mijn eigen ogen en oren.
Niemand die mij dan tegen zal houden,
en zal ik Hem mijn Liefste aanschouwen.
Gij alleen zult dan mijn tranen wissen,
en zal ik u nooit meer hoeven missen.
O Heere mijn Liefste Mijn God,
ik zal U dan loven en prijzen tot
in de nimmer eindigende eeuwigheid,
dat alleen door Genade mij is toebereid
Dan heb ik nooit geen heimwee meer naar huis,
want dan ben ik voor eeuwig bij U thuis.

Kunt u begrijpen dat ik vaak zo tegen de tijdelijke toekomst opzie? De tijd hier op aarde? Omdat het verlangen naar de Heere vaak zo sterk is? En dat bedoel ik ermee dat mensen (familie en naasten) die dit niet persoonlijk kennen ik er ook moeilijk over kan praten, over mijn strijd en droefheid. En dan is het ook zo vaak leeg van binnen en dood, en dat geef bij mij droefheid en gemis naar de Heere. En elke dag weer heb ik genade nodig. Maar het verlangen en wederliefde naar Hem alleen is sterker.

Hartelijk dank voor je open reactie. Veel kracht en zegen toegewenst op je levensweg. Wees waakzaam, want hoewel je je dat nu misschien niet voor kunt stellen, kan het weer zo heel anders worden in je leven. Maar ook dan blijft de HEERE getrouw, Die Zijn werk zal voleindigen.

De uitspraak van ds. Doornebal was: “Die heimwee hebben komen thuis.” Maar de weg kan wel eens anders en langer zijn dan wij dachten.

Nogmaals Gods zegen!

Ds. D. Breure

Dit artikel is beantwoord door

Ds. D. Breure

• Geboortedatum:
  30-08-1962
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Kockengen
• Status:
  Actief

59 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven