Wat zit de ziel in?

Ds. M.A. Kuyt | Geen reacties | 30-01-2009| 00:00

Wat is je ziel? Waar zit dat? Het is een rare vraag, maar nergens is een lichaamsdeel die ziel heet. Zo kan ik me wel inleven in de Jehova’s getuigen die niet aan bloedtransfusie doen, omdat daar misschien de ziel inzit. Ook vind ik het vreemd dat je een nieuw hart nodig heb. Ik snap wel wat ze bedoelen, maar het kan niet letterlijk!

Over de ziel wordt in de Bijbel meer dan eens gesproken. Het woord heeft in de Bijbel veel betekenissen. Het kan soms vertaald worden met adem, levensadem of leven. Het gaat telkens over het innerlijk van de mens. Adam die uit de aarde genomen is, wordt tot een levende ziel als God hem de levensadem inblaast. In Leviticus lezen we dat de ziel in het bloed is. Ziel betekent hier levenskracht. Bloed wordt beschouwd als drager van die levenskracht. Als een dier sterft en het bloed wegstroomt, dan stroomt ook het leven weg. Vandaar dat de volkeren rondom Israël het bloed dronken om kracht te ontvangen. Dat wordt Israël ten strengste verboden. De kracht van Israël ligt in God Zelf. Bloed mag in de tijd van Israël ook niet gedronken worden omdat bloed in de offerdienst verzoening bewerkt. Voor de verzoening is betaald (door middel van het offer van leven). Op zichzelf zit de ziel echter niet in het bloed en daarom is bloedtransfusie niet verkeerd.

Naast de betekenis van leven en levensadem heeft het woord ziel in de Bijbel ook de betekenis van “de hele persoon” en kan het ook met “ikzelf” vertaald worden. Uitdrukkingen als “o mijn ziel” betekenen “ikzelf met alles wat in mij is.” Door de Griekse filosofie is er een andere betekenis voor ziel in het denken over de ziel bijgekomen namelijk dat de ziel in het lichaam opgesloten zit en bevrijd moet worden. De ziel zou gekerkerd zijn in het lichaam. Lichaam en ziel komen zo tegenover elkaar te staan. In het OT (en ook in het NT) is dat niet het geval. Lichaam en ziel zijn beide door God geschapen en maken samen de mens tot wie hij is: een levend schepsel van God.

Bij de dood sterft het lichaam maar straks zal de ziel met het opstandingslichaam overkleed worden. Wanneer we het woord ziel dus vertalen met woorden als leven, persoon/ikzelf of het innerlijk van de mens, hoeven we niet te gaan zoeken naar een plek in het lichaam waar de ziel zich eventueel bevinden zou. De ziel is niet te vinden. Dat geldt ook voor het nieuwe hart. Als de Heere door Zijn Geest zondaren wederbaart en inlijft in Christus, ontvangen zij een nieuw hart. Dat betekent: we worden van dood levend gemaakt in geestelijk opzicht. We zijn een nieuw schepsel in Christus en worden naar het beeld van Christus vernieuwd. Het hart, zoals dat in ons lichaam klopt, is daardoor als zodanig niet veranderd, maar wel klopt ons hart, ons leven voor de Heere!

Zoek de ziel dus niet op de verkeerde plek maar zoek het leven bij de Heere, dus buiten je zelf. Opdat je eenmaal mag zeggen als je deelt in het nieuwe leven van Christus: ''en gij mijn ziel, loof gij Hem bovenal!” (Ps.103).

Hartelijke groeten,
Ds. M. A. Kuijt, Huizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.A. Kuyt

• Geboortedatum:
  17-04-1957
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wijk en Aalburg
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven