Ongedoopt trouwen in de CGK

Ds. H. Korving | Geen reacties | 26-01-2009| 00:00

Ik heb een vraag aan dominee Korving. Mijn zwager wil heel graag in de CGK trouwen. Nu hebben mijn schoonouders hun kinderen niet laten dopen. Ze zijn wel reformatorisch opgevoed. Mijn zwager komt bij ons naar de kerk als dat mogelijk is. Na hun huwelijk gaan ze ergens anders wonen en weten ze nog niet waar ze naar de kerk gaan. Nu willen ze heel graag trouwen in de CGK. maar omdat hij niet gedoopt is kan dat niet volgens onze kerkorde. Ik vraag me af waar dat vandaan komt, want het is geen sacrament, maar ondertussen hebben we er wel heel wat regels over gemaakt zodat het daar wel op begint te lijken. Nergens staat volgens mij in de Bijbel dat je geen zegen over je huwelijk mag vragen als je niet gedoopt bent. Ik vraag me echt af of dit een "verzonnen" regel is of dat het ook echt uit de Bijbel te halen is. Als het niet in de Bijbel staat vraag ik mij erg af of we goed bezig zijn. Ik weet best dat er nog een verschil is tussen de ongelovige, maar dat zijn ze niet. En mensen die wel gedoopt zijn kunnen wel een zegen vragen en daarna nooit meer in de kerk komen.

Beste vraagsteller,

Aan uw vraag zitten een paar kanten. Begrijp ik uit het feit dat u spreekt over uw zwager én over diens ouders als uw schoonouders, dat uw zwager een broer is van uw man? In dat geval zult u rond uw huwelijk ook met dezelfde vraag in aanraking zijn gekomen.

De bedoeling van de huwelijksbepalingen in de kerkorde is om het christelijke karakter van het huwelijk te waarborgen en de christelijke opvoeding van de kinderen, wanneer het God belieft hun die te geven. Uitgangspunt is daarbij dat het huwelijk weliswaar geen sacrament is, maar wel een instelling van God die Hem behaagt. In de Roomse kerk is het huwelijk een sacrament. Een sacrament wordt daar opgevat als een middel om genade toe te dienen. Zo kan de Reformatie dat niet zien. Maar wel is het huwelijk een heilig verbond, voor Gods aangezicht gesloten (Spr. 2:17; Mal. 2:14), waarbij de beide partijen plechtig beloven christelijk en godzalig te leven, als sierlijke leden van de kerk. Een christelijk gezin wordt wel een kerkje in de kerk genoemd. Het is een verbond voor het leven, dat gericht is op het genadeverbond. En aangezien de kerk een gemeenschap is van mensen die door God in Zijn verbond werden betrokken (waarvan de doop een teken en zegel is), kunnen zij die niet gedoopt zijn niet tot de verbondsgemeente gerekend worden. Dat niet-gedoopt zijn is dan een feitelijke belemmering voor een christelijke huwelijkssluiting.

Ik erken met u dat het verschil maakt of iemand niet gedoopt is uit nalatigheid, uit onverschilligheid of vanwege verachting van de doop enerzijds, of omdat men een baptistisch standpunt aanhangt en dus een ander type christendom vertegenwoordigt.

Ik kan de achtergrond niet beoordelen of de reden die uw schoonouders hebben gehad om hun kinderen niet te laten dopen. Ik weet ook niet of uw zwager wel of niet bereid zou zijn om zich te laten dopen. Daar hangt denk ik veel van af. Indien hij niet gedoopt is en zich ook niet wil laten dopen, staat dat inderdaad een kerkelijke bevestiging van hun huwelijk in de weg. Wanneer hij daartoe wel bereid is, de huwelijksbevestiging vroegtijdig is aangevraagd en deze problemen ter sprake zijn geweest, kan er eventueel een oplossing worden gezocht, waarbij de niet gedoopte partij een vorm van belijdeniscatechisatie volgt, belijdenis aflegt en wordt gedoopt. Wanneer dat redelijkerwijs niet meer voor de huwelijksdatum kan plaatsvinden, maar er wel een begin is gemaakt van een proces dat uitloopt op de openbare belijdenis en doop, acht ik het denkbaar dat een kerkenraad in zo’n situatie wel de toestemming geeft, op basis van de toezegging en de belofte van de niet gedoopte partij om zich z.s.m. te laten dopen.

Wanneer dat achterwege blijft, kan de niet-gedoopte partij ook niet antwoord geven op de doopvragen, in het geval zij kinderen zouden krijgen en die in de kerk willen laten dopen.

Een complicerende factor in uw vraag vind ik, dat u schrijft dat het a.s. paar niet weet waar ze zich zullen gaan vestigen en waar ze zich kerkelijk zullen aansluiten. Normaal gesproken vindt de kerkelijke huwelijkssluiting plaats in het midden van de gemeente, opdat dit gehuwde paar ook deel uitmaakt van de gemeente en zich binnen de gemeente kan ontplooien. Nu er ook geen relatie opgebouwd wordt met de gemeente waarbinnen wel de kerkelijke huwelijksbevestiging wordt gezocht, is het ook niet goed mogelijk om het bovengenoemde traject in gang te zetten van belijdeniscatechese plus het vervolg.

Ik hoop uw vraag hiermee enigszins te hebben beantwoord.

Met vriendelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

200 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven