Gevoelens van verliefdheid als hulpverlener voor cliënten

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 23-01-2009| 00:00

Vraag

Wanneer mannen/jongens mij vertrouwen geven, hun verhaal aan mij vertellen, krijg ik soms gevoelens die heel erg op verliefdheid lijken. Dat is dan vooral bij mensen die iemand niet zo snel vertrouwen geven. Ik werk in de hulpverlening en maak dit soort situaties dus wel mee. Kunt u hiervoor een verklaring geven hoe dat komt?


Antwoord

Beste hulpverleenster,

Goed van je om je eigen gevoelens ten opzichte van je cliënten te analyseren. Blijf je daarbij wel realiseren dat een cliëntrelatie géén vriendschapsrelatie is. Verliefd worden doe je op andere dan ‘werkmomenten’ en op een andere jongen of man dan die aan je zorg is toevertrouwd (of mag ik in deze situatie zelfs zeggen: aan je zorg is overgeleverd?)! Mocht je toch ooit échte gevoelens van verliefdheid krijgen, dan kan hij géén cliënt meer van je zijn/blijven!

Het lijkt me, dat je in je opleiding tot hulpverlener hierover het nodige geleerd moet hebben. Natuurlijk voel je je gevleid wanneer iemand aan jou vertrouwen schenkt en jij in de positie bent van raad of hulp geven, waar de ander iets mee kan. Het is heerlijk om “dankjewel” te horen, toch? Maar bedenk, dat per definitie de relatie tussen en hulpvrager en een hulpverlener níét gelijkwaardig is! De mannen/jongens om wie het gaat zitten bij wijze van spreken een treetje lager en moeten dat “dankjewel” uitspréken... wat véél moeilijker is dan het te hóren en daarmee gewaardeerd te worden!

Heb je wel eens supervisie gevolgd? Zo niet, dan lijkt het me een goed idee voor je! Misschien heb je daar via je werk de mogelijkheid toe. Of heb je samen met collega’s momenten van intervisie? Breng dan de vraag die je mij stelt daar ook naar voren! Als je een cliënt wilt of moet overdragen zul je toch aan een collega of aan je leidinggevende uit moeten leggen waarom je daarom vraagt: praat dus over je gevoelens! Niet met je cliënt, maar tegen collega’s of leidinggevende! En denk niet dat het gek is of zo, want “gevoelens van verliefdheid opvatten voor cliënten” is een van de grote valkuilen binnen hulpverlening en komt vaker voor dan je denkt!

Sterkte ermee.

Hartelijke groeten,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

hulpverleningverliefdheid
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1536 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Moeite met strijd als christenhomo

Ik ben een dertiger met een andere geaardheid. Ik ben christen en geloof dat de Heere Jezus door genade mijn Zaligmaker geworden is. Dit heeft mij in de achterliggende jaren vreugde gegeven, maar oo...
11 reacties
23-01-2024

Bekommernissen en muizenissen

Al vanaf jonge leeftijd voel ik een roeping van God. Altijd heb ik hiermee geworsteld! Enerzijds verlangt mijn hart hiernaar; ik weet dat ik anders altijd 'onrustig' zal blijven. Anderzijds wil ik het...
Geen reacties
23-01-2014

Stop met zoeken, laat je vinden

De vraag 'Trouwe kerkganger zonder God' is voor mij zó herkenbaar. Maar ik ben bang dat de vraagsteller (en zo vele anderen die hier mee worstelen) niet geholpen is met het antwoord, hoe waar het oo...
Geen reacties
23-01-2023
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering