Bang dat ik mijzelf bedrieg

Ds. C. Harinck | Geen reacties | 17-01-2009| 00:00

Aan ds C. Harinck. Eens hebt u een vraag via Refoweb voor mij beantwoord. Dit ging over mijn blokkade, dat het voor de dorstigen is. En dat ik zei: ik weet niet of ik een waarlijk een dorstige ben en zo is er geen troost voor me. U gaf toen als antwoord, dat ik dacht dat dorst een voorwaarde was, en u zei: een ieder die wil neme het water des levens om niet en ervaar de bevrijdende kracht van het Evangelie. Dit was zo'n blijdschap voor me om te lezen toen. Daarin lag zo'n ruimte, hoop, uitzicht.

Mag ik nu nog eens een vraag stellen, over iets wat ik echt als blokkade ervaar voor troost. We zongen: verzoen de zware schuld die mij met schrik vervuld. Ik ken geen schrik, geen vrees, geen vertoornde Rechter. En dominee, ik word dan zo onbeschrijflijk moedeloos, want dan ben ik zo bang dat ik geen waar geloof ken. Ik kan niet vertellen van een tijd dat Hij een vertoornd Rechter was en ik Hem zo heb leren kennen, van vrees en schrik. Soms denk ik: volgens mij heb ik de Heere mijn hele jeugd al als Vader mogen kennen.

Maar ik ben zo bang dat ik mijzelf bedrieg. Hoe moet ik hier nu uitkomen? Het is zo zwaar voor me omdat dit me zo neerwerpt. Soms lees ik iets en is er zoveel troost, en dan bedenk ik weer dat ik dat niet ken en kan vertellen en dan is alle troost weer weg. Want dan ben ik zo bang dat ik mijzelf bedrieg. Hoe kom ik uit deze strik en cirkel?

Er zijn veel obstakels op de weg naar Christus en de vrede met God. God werpt deze in ieder geval niet op. "Die wil kome", zeg de Heere. De meeste obstakels worden door de duivel opgeworpen. Hij staat best toe dat mensen wat godsdienstig zijn, maar zodra zijn hem dreigen te verlaten en God in oprechtheid beginnen te zoeken en te dienen, is hij op de been. Hij kan ons heel wat inblazen.

Maar we kunnen niet alles aan hem toeschrijven. Veel obstakels worden door mensen en door onszelf opgeworpen. Eén van deze obstakels is wat je naar voren brengt. Je hebt niet de ervaring die sommigen hebben van een vertoornd Rechter en een vloekende Wet. Wij meten ons aan de ervaring van anderen. Je werpt jezelf dan een obstakel in de weg. God gaat niet met ieder dezelfde weg. Wat dat betreft hebben onze vaderen niet verder durven spreken dan over drie zaken, die ieder christen kent, namelijk ellende, verlossing en dankbaarheid. De mate en diepte daarvan hebben zij aan God overgelaten. God weet wat we nodig hebben om verlegen te worden om Zijn genade en de Zaligmaker Jezus Christus.

Ik kwam dezer dagen een zin in een boek tegen van Thomas Sheppard, waar ik in 1954 een datum en streep bij gezet had om als houvast te bewaren, die als volgt luidt:"Indien de Heere zo uw droefheid werkt dat gij niets liever zoudt zien dan dat Hij uw zonden wegnam, zult gij ongetwijfeld van dezelve verlost worden. " Joh. 5:40.
 
God ziet naar oprechtheid en waarheid en niet naar zwaarheid. Let verder toch meer op het kenmerk dat Jezus noemt. De boom wordt aan de vrucht gekend. De vruchten van ons leven bewijzen of Gods Geest ons hart heeft vernieuwd. Alle grote verhalen baten niet zo dit niet blijkt in de vrucht van ons leven.
 
Ik hoop je hiermee wat geholpen heb om de goede weg te vinden.

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

258 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven