Geheiligde dag of herdenkingsdag

Is de zondag voor christenen een door God geheiligde dag of enkel een herdenkingsdag die door mensen is ingesteld?

Een uitdrukkelijk gebod dat de rustdag voortaan op zondag gehouden moet worden, is in de Bijbel niet te vinden. Bepalend blijkt wel te zijn dat de Heere Jezus op de eerste dag van de week opstond. Hij heeft daarmee een ontwikkeling in gang gezet, waarbij het accent van de sabbat op de zondag kwam te liggen. Dit gebeurde ook mede daardoor dat Hij -een week later- weer opnieuw aan de discipelen verscheen, op de eerste dag van de nieuwe week.

Later blijkt ook de praktijk te zijn dat men op de eerste dag van de week bijeen komt. In Handelingen 20:7 staat: “En op de eerste dag der week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken...”. En in 1 Kor. 16:2 wordt gezegd: “Op elke eerste dag der week, legge ieder van u iets bij zichzelf weg, vergaderende een schat, naardat hij welvaren verkregen heeft; opdat de inzamelingen niet eerst geschieden, wanneer ik gekomen zal zijn.” In Openbaring 1:10 was Johannes in de geest “op de dag des Heeren”, en dat is dag van Christus, omdat Christus op die dag is opgestaan.

Zo is de zondag voor ons een herdenkingsdag. We gedenken elke zondag de opstanding van Christus. Dat geeft een bijzonder karakter aan de zondag. We mogen weten dat Christus de rust heeft aangebracht én tevens als de levende Heere en Heiland in de rust doet delen.

Tevens is de zondag een door God geheiligde dag. Elementen van de rustdag -zoals die in het Oude Testament gevierd werd- zijn overgegaan op de zondag. Ook voor ons gaat erom dat we rusten van onze arbeid. En dat Psalm 92 praktijk is: “Laat ons de rustdag wijden met psalmen tot Gods eer. ’t Is goed o Opperheer dat w’ons in U verblijden.”

Ds. W. G. Hulsman