Ik geloof na jaren van strijd dat het waar is dat wie in Hem gelooft zal zalig w...

Ds. H. D. Rietveld | Geen reacties | 11-10-2008| 00:00

Ik geloof na jaren van strijd dat het waar is dat wie in Hem gelooft zal zalig worden, maar hoe moet ik dit nu concreet doen? Want het geloof is toch ook Gods gave en niet in mijn eigen macht om op te brengen? Ik kom hier niet uit. Als de dominee oproept om te geloven in de Heere wil ik dit nu zo graag, maar ik voel ook mijn onmacht en onwil. Ik kom er maar niet uit. Als ik John Owen of Spurgeon lees zeggen ze om het “heden” te doen. Ik geloof ze ook, maar hoe doe je dat in de praktijk? Wat moet ik doen om zalig te worden? Geloof in de Heere! Ja dat is waar, maar hoe? Kunt u mij heel eenvoudig uitleggen hoe ik dat moet doen?

Eenvoudig gezegd: leg biddend je hart voor de Heere neer. Juist wanneer je je onmacht en je onwil voelt moet je dat meteen erbij zeggen. Gelukkig maar dat de Heere alles al van ons weet. Wanneer je na jaren van strijd gelooft dat het waar is dat wie in Jezus Christus gelooft zalig zal worden, dan zal dat niet alleen een historisch voor waar houden van dit Evangelie zijn. Dan is het Evangelie van de gekruisigde Christus Gods belofte voor jou. Dan zal het toch om het overgeven van je hele hart aan de Heere gaan: Heere, hier kom ik en leg mijn hele bestaan voor U neer, U kent het al, met al mijn moeiten en twijfel en overblijvende zonden, die ik verafschuw, maar toch maar steeds blijf doen. Ik weet dat ik van mijzelf niet kan geloven, maar daarom juist vlucht ik tot U, want U kunt en wilt het aan zondaren geven.

En juist dit toevlucht nemen als een arme bedelaar tot de Heere is nu het geloof.  Dan leer je alleen te steunen en te bouwen op het kruisoffer van de Heere Jezus, waarvan je zo goed weet dat dát alleen zalig maakt. En dan zal er ook een zekere mate van zekerheid in je hart komen dat dit ook voor jou is. Al is de beleving daarvan heel verschillend. Het kan met veel gevoel en vreugde gepaard gaan, maar het kan ook heel rustig en bedaard gaan, zoals Brakel het in de hoofdstukken over de wedergeboorte en het geloof zegt (Redelijke Godsdienst, deel 1).

Reken erop dat er ook aanvechtingen komen: heb ik het echt wel beleefd? Was alles geen inbeelding? Ging het niet te gemakkelijk? Ik zie bij mezelf zo weinig tekenen van een echte verandering in een heilig leven. Maar het ware geloof zal zich steeds willen laten leiden door de Bijbel met daarin de vaste beloftewoorden van God dat niemand de gelovigen uit de hand van Christus zal kunnen rukken. Ware gelovigen blijven van zichzelf altijd wankelmoedig, maar leren steeds meer te oefenen in het zich geheel laten zinken op Christus’ borggerechtigheid voor God, zoals zondag 23 daarover spreekt.

En let er goed op: voor God ligt de nadruk niet op ons gevoel, hoe wij het beleven zullen, maar of wij net als Abraham vertrouwen op Gods eigen belofte die ons de gerechtigheid van Christus toerekent. Dat kan dwars tegen al onze gevoelens in gaan. Daar hebben we vaak genoeg mee te stellen. Maar de Heere vraagt niet: voel je er ook wat bij? Maar: geloof je, vertrouw je Mij op Mijn Woord? In de Bijbel zijn daar genoeg voorbeelden van (Psalm: 56: 5,11 - waarbij onze berijming erbij zegt: ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord, maar die toevoeging staat niet in de grondtekst;  Ps. 119 geheel; de Romeinse hoofdman: spreek slechts een woord, de Kananese vrouw: als zijn het maar kruimels van de tafel enz.). Kortom: bouw op Gods Woord, dan komt de Heere Zelf wel over.

Ds. H. D. Rietveld

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. D. Rietveld

• Geboortedatum:
  06-11-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nijkerk
• Status:
  Actief

110 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven