(...) Ik weet dat het in deze cultuur niet gebruikelijk is om gasten thuis uit t...

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 03-10-2008| 00:00

"Gedenkt den sabbatdag, dat gij dien heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is; Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven." Sinds een paar weken woon ik in een land in Azië. Hoewel het christendom hier is toegestaan, is slechts minder dan 1 procent van de mensen christen. Ik bezoek een kleine bijbelgetrouwe gemeente. Daarnaast werk ik samen met zendelingen uit verschillende landen. In principe wordt er in dit land 7 x 24 uur gewerkt, al hoewel de meeste overheidsdiensten een werkweek van 5 dagen kennen. Dit even ter achtergrondinformatie; mijn vraag gaat over het vierde gebod. Hoewel de christenen hier de zondag als rustdag zien, wordt deze dag toch door veel mensen anders ingevuld. Vooral de arme mensen, die een winkeltje aan huis hebben of op de markt, werken op zondag (na de dienst); maar ook de vrouw van de pastor werkt op zondag op kantoor van de school waarvan ze directrice is. Ik spreek de taal nog onvoldoende om te kunnen analyseren waarom zij dit doet, maar van de arme mensen weet ik dat ze alle zeilen moeten bijzetten om rond te komen. Hoewel ik me eerst een beetje oncomfortabel voelde in deze situatie, aangezien ik van huis uit geleerd hebt dat je de zondag zoveel mogelijk als rustdag moet houden, begin ik nu steeds meer begrip te krijgen voor deze situatie. Ik vraag me echter af of dat bijbels is. Mijn dilemma is dat wij met onze westerse maatstaven wel kunnen zeggen dat je niet op zondag mag werken, maar als mensen niet eens voldoende geld hebben om medicijnen te kopen voor hun kinderen, als ze ziek zijn en maar net voldoende om te eten, dan durf ik niet te zeggen dat ze niet op zondag mogen werken. Ik merk dat ik deze situatie niet met mijn collega’s kan bespreken, aangezien de meeste van hen in hun thuisland ook niet gewend zijn de zondag te houden zoals de meeste reformatorische christenen in Nederland gewend zijn. Zij zijn voor vooral van mening dat de zondag een persoonlijke rustdag is. Naast mijn opstelling ten opzichte van de mensen in mijn gemeente, vind ik het ook lastig om zelf een weg te vinden in mijn eigen zondagsbesteding. Aangezien de kerk 40 km verderop is en ik alleen beschik over een fiets, denk ik dat het toegestaan is om daarvoor het openbaar vervoer te gebruiken. Maar als vervolgens de pastor vraagt om samen met nog wat mensen een kopje koffie te drinken in een nabijgelegen restaurantje, sta ik met mijn ‘Hollandse opvoeding’ voor een dilemma. Ik weet dat het in deze cultuur niet gebruikelijk is om gasten thuis uit te nodigen, maar mag dat een reden zijn om iemand voor je te laten werken op zondag? Is er iemand die een wijs en bijbels antwoord kan geven?

Beste vraagsteller,

Uit het hart gegrepen dit probleem. Wij zitten zelf al acht jaar met ditzelfde probleem. Voor ons is het veranderd in: Waar ligt de grens? Die ligt niet daar waar wij die hadden liggen toen ik als een kind in de Ger. Gem. opgroeide in een Betuws dorp. Daar was bijna alles verboden op zondag. We mochten zelfs niet via een andere weg naar de kerk lopen. Alleen de kortste weg. Later kwamen we mensen tegen die hier hartelijk om lachten. Verschillende van hen hebben inmiddels de brede weg van de wereld gekozen.

Nu werken we, na een heel rumoerig leven van 20 jaar in de grote stad Tilburg waar we op zondag altijd mensen op moesten halen voor de kerkdienst, en nog 15 jaar met veel buitenlandervaring, in het verre Peru. In de loop van al die jaren zijn we beter gaan begrijpen wat de Heere Jezus bedoelde met: “De Zoon des Mensen is Heere, ook van de sabbat.” Wat was Hij mild tegen al die zondaren rond om Hem heen! Maar wat was Hij ook heel consequent in Zijn uitleg van de wetten van het Oude Testament. Ik denk dat wij zo ook om moeten gaan met onze heidense medemens. Hij weet van geen gebruiken zoals wij. Hij kent geen leefregels die gegrond zijn op Gods woord. Nog sterker: Hij weet van Gods Woord niets af. Daar ligt onze taak. Gods Woord doorgeven. Gods BOODSCHAP overdragen. In onze tijd, naar onze heidense medemens.

Waar beginnen we dan mee? Met de gebruiken van ons? Nee, met de boodschap van de Heere Jezus. Dit brengt veranderingen mee in het leven. Ik herinner me nog heel goed een voorval uit Tilburg. Op Bijbelstudie hadden we uitvoerig met elkaar gesproken over het gebruik van de zondag. De volgende week kwam er een mevrouw heel opgetogen op terug: “Ik heb nu zondag ook geen eten gekookt!” Iedereen keek vol bewondering: Jij bent al ver! Totdat iemand zei: Wat heb je dan gegeten, alleen brood? Waarop haar antwoord was: “Nee, we hebben frietjes gehaald. Heel lekker hoor”. O, dus jij liet nu een ander voor jou werken...?

Precies dezelfde problemen waar jij tegenaan loopt hebben wij ook in Peru. Vanmorgen niet naar de kerk, want het is koeienmarkt. Uit de kerk naar een restaurant om te eten. Ik weet nog steeds niet hoe ik hier mee om moet gaan. Het wordt anders als je het meemaakt zoals wij het in een stad hadden. De dominee die ’s morgens preekte nam ons ’s middags mee neer een soort museum en daarna naar een deel van de stad waar heel veel bier gedronken werd. Naar de kerk konden we niet meer... en de mensen waren maar naar huis gegaan hoorde ik later.

Spreken over deze dingen is vaak heel moeilijk. Maar je kunt er zelf veel aan doen hoe zo’n gesprek verloopt. Als je vanuit de bestraffende hoek komt is het gesprek bij voorbaat mislukt. Als je op je strepen gaat staan zoals in Peru de Adventisten over de Sabbat doen, dan kweek je heel wettische mensen die wel de regeltjes allemaal perfect weten, maar geen relatie, geen verborgen omgang met de Heere kennen. Willen we dat bereiken? Ik denk: NEE!

Het gaat er om dat we stapje voor stapje in liefdevolle gesprekken mensen naar het Woord leiden. Dan zal dat Woord zijn kracht gaan doen en mensen gaan leiden naar de Heiland der wereld. Wees voor jezelf consequent, maar leg anderen geen juk op. Weet ook dat Gods Koninkrijk niet gefundeerd is op allerlei voorschriften maar op het offer van de Heere Jezus.

Het spijt me dat ik je het laatste woord en de perfecte oplossing niet kan aanbieden, maar ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen.

Meer vragen; schrijf gerust.

Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven