De handdruk voor en na de kerkdienst

Ds. H. D. Rietveld | Geen reacties | 12-06-2008| 00:00

Men zegt dat de psalm direct na de preek, het amen van de gemeente op de preek is. Is dit echt zo? En hoe zit het dan in gemeenten of bij dominees waar ze een tussenzang zingen en na het amen gelijk overgaan tot het dankgebed? Die hebben dan niet zo'n gelegenheid om hun amen op de preek te betuigen?

Een andere vraag die in de verte hier verband mee houdt. Wat betekent het hand schudden van de ouderling van dienst en de dominee precies? Een veelgehoorde verklaring is dat de ouderling de dominee zegen wenst en na de tijd als het ware zijn goedkeuring geeft over de preek (zijn amen geeft). Maar ik heb ook wel eens de verklaring gehoord dat het alleen het symbolisch openen en sluiten van de preekstoel is.

De psalm na de preek zal inderdaad het amen van de gemeente op die preek zijn. Ik denk dat iedere predikant toch een psalm zal kiezen waarin de gemeente met instemming kan reageren op de gehoorde boodschap. Dat haar hart erin mee mag komen. Maar het is volgens mij geen absolute regel dat zo’n psalm ook het amen op de preek moet zijn. Dus in gemeenten waar de predikant een tussenzang opgegeven heeft en na het amen meteen overgaat tot het dankgebed kan in die tussenzang al instemming worden betuigd met het gepredikte Woord. In zijn dankgebed kan de prediker ook de diverse reacties op het Woord vertolken. Dat behoort de gemeente toch ook instemmend mee te bidden?

Het tweede betreft de handdruk voor en na de dienst. Deze betekent meer dan een zegenwens, hoewel ik bijna altijd meemaak dat de ouderling van dienst mij “zegen” wenst. Dat is natuurlijk hartelijk bedoeld, maar het is weinig bekend dat de handdruk vooral tot uitdrukking brengt de volmacht die de ouderling namens de gemeente aan de predikant verleent om het woord van God te prediken. Er behoeft dus niets bij te worden gezegd. De handdruk zegt alles: dominee, namens de gemeente hier verzameld, die mij als ouderling verkozen heeft, vertrouwen wij u toe dat u ons Gods Woord zult brengen.

De handdruk na de dienst wil inderdaad zeggen: u hebt Gods Woord recht gepredikt. Het zal toch zelden voorkomen dat de ouderling van dienst geen hand zal geven. Dan is er echt iets grondig mis geweest in de prediking. Wel kan er, wanneer een ouderling bedenkingen heeft, na de dienst in de consistorie met de predikant worden doorgesproken. Daarbij is broederlijkheid en tact vereist omdat preken voor een predikant toch altijd een spanningsvol gebeuren is en ook goedbedoelde kritiek vlak na een preek wel eens verkeerd kan vallen.

Zowel voor als na de dienst zal in de consistorie gebeden worden om Gods zegen tijdens en ook na de dienst, opdat Zijn Woord in de harten van alle hoorders zal werken en doorwerken. Als het goed is hebben alle kerkgangers ook thuis al gebeden of de Heere met Zijn Geest wil werken en niet alleen tijdens het zgn. stille gebed bij het begin van de dienst.

Het is goed om de betekenis van alle onderdelen van onze erediensten te weten. Dan kunnen we er immers beter bij betrokken zijn. Het gezamenlijk beleven van de zondagse erediensten is een kostbaar goed. Zijn we er de Heere wel dankbaar genoeg voor? Mensen die voor een tijd of helemaal niet meer in de kerk kunnen komen, missen het echt. Laat het in ons hart elke zondag leven: Ik ben verblijd wanneer men mij oproept om naar Gods huis te gaan. Kom, ga met ons en doe als wij!

Ds. H. D. Rietveld

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. D. Rietveld

• Geboortedatum:
  06-11-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nijkerk
• Status:
  Actief

110 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven