Ik heb nu een jaar verkering. We zijn allebei al 19. Mijn vriend wil op lichamel...

Ik heb nu een jaar verkering. We zijn allebei al 19. Mijn vriend wil op lichamelijk gebied al verder dan ik. Hij is er veel meer aan toe. Aan de ene kant vind ik dat hij hierom rekening met mij moet houden... maar moet ik ook geen rekening met hem houden?! Ik vind het lastig, omdat ik zelf aan een kusje vaak al genoeg heb. Ik vind het vooral fijn om samen te praten of om rustig tegen hem aan te leunen. Dit komt denk ik ook omdat hij bij iedere knuffel en zoen mij helemaal tegen zich aantrekt en ik helemaal mag meegenieten van zijn erectie. Hij vraagt soms wel of ik het fijn vind en probeert ook wel rekening met mij te houden, maar toch blijf ik het erg moeilijk vinden. Soms denk ik dat dit komt omdat ik tijdens een gesprek echt merk dat hij om mij geeft, terwijl ik dit bij lichamelijk contact veel minder merk. Dan kan het ook een reactie zijn op een “vrouwenlichaam.”  Ik vraag me soms af of ik wel genoeg van hem houd. Is het normaal dat ik na een jaar verkering nog niet naar seks verlang?! En hoe kan ik hier het beste met mijn vriend over praten?

Inderdaad is een jongen wat lichamelijkheid betreft vaak verder dan een meisje. Ik kan me voorstellen dat jij zoals je het beschrijft, je toch wat geremd voelt onder zijn gretigheid. Bespreek dat ook eerlijk met hem. Hij moet jou ook de tijd geven om lichamelijk naar hem toe te groeien. Zou het misschien ook zo kunnen zijn dat jij je onbewust expres wat inhoudt omdat je anders bang bent dat het “hek van de dam” is?
 
En natuurlijk lopen “houden van” en seksuele aantrekkingkracht bij een jongen (en als het goed is ook bij een meisje) toch wel een beetje door elkaar heen. Het is net zoals met een maaltijd. Het is gezellig om met elkaar te eten, maar tegelijkertijd eet je toch ook omdat jezelf trek hebt. Zo is dat nu eenmaal. 

Alie Hoek-van Kooten