Verslaafd aan pornografie en zelfbevrediging

Ds. B.J. van Vreeswijk | Geen reacties | 16-10-2003| 00:00

Ik ben verslaafd aan pornografie en zelfbevrediging en heb het er heel moeilijk mee maar ik durf het absoluut niet aan mij vriendin te vertellen, terwijl ik weet dat dat moet. Wat moet ik doen? Ik weet het echt niet meer.

De overtuiging verslaafd te zijn betekent in de praktijk vrijwel niet zelfstandig in staat te zijn dit te doorbreken. Dat betekent dat je via hulpverlening een beroep moet doen op therapie. Dat ben je aan jezelf, aan je vriendin, maar ook aan de Heere God verplicht. Dat heft de strijd tegen je zonden en de plicht tot belijdenis ervan niet op. Mijns inziens kun je als je echt verslaafd bent niet op een open, goede wijze een relatie onderhouden.

Wees eerlijk en vraag daarom ook jezelf af of je niet toegeeft aan je zwakten en als een ego je eigen zondige leven in stand houdt. Als je eerlijk kunt zeggen verstrikt te zijn dan moet je dat ook aan je vriendin opbiechten. Als zij van je houdt zal ze je niet onmiddellijk in de steek laten. Je zou dat overigens haar niet ten volle kwalijk kunnen nemen.

Ik vraag me ondertussen wel af hoe jullie relatie is en of je van een echte relatie kunt spreken. Mijn reactie is misschien wel direct en confronterend maar met zoetigheid ben je niet geholpen. Vroeg of laat komt wat in het verborgen geschiedt openbaar. Hoe schokkend ook, biecht de waarheid op. In de bijbel kun je lezen dat een verloren zoon erkent niet waard te zijn nog zoon genoemd te worden. Het betekent zijn herstel en zijn behoud. Alleen de weg van Gods Woord en hulp vanuit het getuigenis van dat Woord kan bevrijding en zegen geven.

Ds. B. J. van Vreeswijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.J. van Vreeswijk

• Geboortedatum:
  23-08-1947
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Status:
  Inactief

87 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven