(...) Ik wilde wel dat het anders was hoor, dat ik tot Zijn eer wilde leven en n...
Dr. C. A. van der Sluijs | Geen reacties | 19-12-2007| 00:00
Vraag
“Maar ziet van ver met gramschap aan, de ijdele waan der trotse zielen.” Als je nou zo iemand bent, iemand met veel ijdele waan en een zeer trotse ziel, die nooit nederig zal worden en dus nooit met een oprecht hart tot de Heere zal vluchten. Als je weleens hoort dat je dan de eeuwige dood zal moeten sterven en daar niet eens ellendig van wordt. Oftewel je zit vol ongeloof én je hebt veel ijdele waan, kan ik dan niet net zo goed gelijk al de pillen die ik in huis heb tegelijk innemen? Ik denk overigens niet dat het met depressiviteit te maken heeft, want daar slik ik al wat voor en al mijn sombere gedachten zijn aardig onder controle, maar ik blijf op de troon zitten. Als ik bid of de Heere me eraf wil halen gebeurt dat niet, zelf kan ik het onmogelijk, dus dan blijft er toch niets over? Ik wilde wel dat het anders was hoor, dat ik tot Zijn eer wilde leven en niet meer voor mezelf. Maar wat zou ik nu nog kunnen bidden? Hij ziet mij met gramschap aan. Niet zeggen dat ik me dus wel ellendig daaronder zal voelen, want dat voel ik me niet. Ik wil gewoon weten of het nog zou kunnen veranderen of dat ik m'n pillen kan pakken. Bij voorbaat dank voor uw antwoord.
Antwoord
Gewaardeerde briefschrijver,
Alleen al daarom waardeer ik je omdat je zo openhartig schrijft. Ik waardeer je echter vooral als schepsel van God. Ieder mens is uniek, en daarom ben jij dit ook. In gedachten zie ik je nu een beetje zuurzoet glimlachen... Maar dit is nu juist een groot deel van je probleem: je hebt een veel te laag zelfbeeld. Wellicht zul je dit in de kerk nooit gehoord hebben, maar ik zeg het je dan toch maar. Ik raad je daarom ook aan naar een psycholoog of psychiater te gaan, die dit zal bevestigen. Als ik me niet vergis, begrijp ik uit je bewoordingen dat dit lage zelfbeeld je mede is aangeleerd in het leefklimaat waarin je waarschijnlijk verkeert. De bekende woorden uit de prediking: “lage gedachten te hebben van onszelf” is namelijk niet hetzelfde als een laag zelfbeeld te hebben. Deze bekende woorden veronderstellen dat we zien voor Gods aangezicht hoe goed we geschapen zijn naar het beeld van God en dat het zo goed weer mag worden door het geloof in onze Heere Jezus Christus. Vanuit de liefde tot God werkt dit bij ons dan verootmoedigend: “O Zoon! Maak ons Uw beeld gelijk!”
Voorlopig houd ik het er op dat je gebukt gaat onder een laag zelfbeeld. En ik waag te veronderstellen dat je wellicht tot nu toe in je leven genegeerd of niet gewaardeerd wordt of alleen maar het gevoel hebt dat dit zo zou zijn. Het zou ook kunnen zijn dat je ontevreden bent over je uiterlijk of over je sociale vaardigheden. Een eventueel minderwaardigheidsgevoel zou dan geleid kunnen hebben tot een ”meerwaardigheidsgevoel”, wat door jou wordt geïnterpreteerd als ”ijdele waan” of een ”trotse ziel”. In werkelijkheid hang je gewoon aan de andere kant van de boot om je een beetje staande te houden. Je bent helemaal niet trots... je bent bang. Natuurlijk heeft een en ander te maken met je depressiviteit. En je zult weten dat medicatie een zekere ongevoeligheid of afstomping te weeg brengt. Ik zeg dit alleen om je van de gedachte te genezen dat je zo buitengewoon trots zou zijn. Dit is helemaal niet waar, want dan zou je daar geen last van hebben.
Iets anders is dat je wel te trots bent om te zijn die je bent: een goddeloze voor Gods aangezicht. Lees de Romeinenbrief! En dat jij en ik ook te trots zijn om te geloven dat God vijanden met zichzelf verzoent om Jezus’ wil. Je schrijft te willen dat het anders was. Weet je wat je nog niet weet? Dat God wil dat het anders is in je leven! Dat is de betekenis van je doop. Dat is de diepste intentie van de Evangelieverkondiging! Alleen de liefde gaat je nu veranderen. Gods liefde. De liefde van die God die je aanvaardt zoals je bent. Met alles er op en er aan... met al je lek en gebrek. Zoals je bent... zo ben je van Mij, zegt God... om Christus’ wil. Uit genade en door het geloof. En maak je van dit laatste geen grote gedachten: het is de lege bedelaarshand ... meer niet... Je mag worden als een kind... zo word je een kind van God...! En laat je niet van de wijs brengen door al die hoogmoed onder een ”nederig kleed” of ”nederige bewoordingen”. God heeft er niets mee en het heeft niets te maken met God.
Zoals je bent, mag je leven van Zijn liefde. En je bent nog nooit zo klein geworden ... en gebleven...”Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het hebt gedaan. ‘k Verwacht (niet: veracht) Uw trouwe hulp van boven, Uw waarheid zal bestaan... (Ps 52:7).”
Laat mensen dan maar praten (soms op de kansel) en laat God spreken! En God zegt: “Mijn zoon/ Mijn dochter, geef Mij uw hart (Spr. 23:26).” En je bent bij Hem voor je het weet. Dat doet de liefde. Zijn liefde! En laat die pillen nu maar staan, want er heeft een kruis gestaan. Dat is genoeg!
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Alleen al daarom waardeer ik je omdat je zo openhartig schrijft. Ik waardeer je echter vooral als schepsel van God. Ieder mens is uniek, en daarom ben jij dit ook. In gedachten zie ik je nu een beetje zuurzoet glimlachen... Maar dit is nu juist een groot deel van je probleem: je hebt een veel te laag zelfbeeld. Wellicht zul je dit in de kerk nooit gehoord hebben, maar ik zeg het je dan toch maar. Ik raad je daarom ook aan naar een psycholoog of psychiater te gaan, die dit zal bevestigen. Als ik me niet vergis, begrijp ik uit je bewoordingen dat dit lage zelfbeeld je mede is aangeleerd in het leefklimaat waarin je waarschijnlijk verkeert. De bekende woorden uit de prediking: “lage gedachten te hebben van onszelf” is namelijk niet hetzelfde als een laag zelfbeeld te hebben. Deze bekende woorden veronderstellen dat we zien voor Gods aangezicht hoe goed we geschapen zijn naar het beeld van God en dat het zo goed weer mag worden door het geloof in onze Heere Jezus Christus. Vanuit de liefde tot God werkt dit bij ons dan verootmoedigend: “O Zoon! Maak ons Uw beeld gelijk!”
Voorlopig houd ik het er op dat je gebukt gaat onder een laag zelfbeeld. En ik waag te veronderstellen dat je wellicht tot nu toe in je leven genegeerd of niet gewaardeerd wordt of alleen maar het gevoel hebt dat dit zo zou zijn. Het zou ook kunnen zijn dat je ontevreden bent over je uiterlijk of over je sociale vaardigheden. Een eventueel minderwaardigheidsgevoel zou dan geleid kunnen hebben tot een ”meerwaardigheidsgevoel”, wat door jou wordt geïnterpreteerd als ”ijdele waan” of een ”trotse ziel”. In werkelijkheid hang je gewoon aan de andere kant van de boot om je een beetje staande te houden. Je bent helemaal niet trots... je bent bang. Natuurlijk heeft een en ander te maken met je depressiviteit. En je zult weten dat medicatie een zekere ongevoeligheid of afstomping te weeg brengt. Ik zeg dit alleen om je van de gedachte te genezen dat je zo buitengewoon trots zou zijn. Dit is helemaal niet waar, want dan zou je daar geen last van hebben.
Iets anders is dat je wel te trots bent om te zijn die je bent: een goddeloze voor Gods aangezicht. Lees de Romeinenbrief! En dat jij en ik ook te trots zijn om te geloven dat God vijanden met zichzelf verzoent om Jezus’ wil. Je schrijft te willen dat het anders was. Weet je wat je nog niet weet? Dat God wil dat het anders is in je leven! Dat is de betekenis van je doop. Dat is de diepste intentie van de Evangelieverkondiging! Alleen de liefde gaat je nu veranderen. Gods liefde. De liefde van die God die je aanvaardt zoals je bent. Met alles er op en er aan... met al je lek en gebrek. Zoals je bent... zo ben je van Mij, zegt God... om Christus’ wil. Uit genade en door het geloof. En maak je van dit laatste geen grote gedachten: het is de lege bedelaarshand ... meer niet... Je mag worden als een kind... zo word je een kind van God...! En laat je niet van de wijs brengen door al die hoogmoed onder een ”nederig kleed” of ”nederige bewoordingen”. God heeft er niets mee en het heeft niets te maken met God.
Zoals je bent, mag je leven van Zijn liefde. En je bent nog nooit zo klein geworden ... en gebleven...”Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het hebt gedaan. ‘k Verwacht (niet: veracht) Uw trouwe hulp van boven, Uw waarheid zal bestaan... (Ps 52:7).”
Laat mensen dan maar praten (soms op de kansel) en laat God spreken! En God zegt: “Mijn zoon/ Mijn dochter, geef Mij uw hart (Spr. 23:26).” En je bent bij Hem voor je het weet. Dat doet de liefde. Zijn liefde! En laat die pillen nu maar staan, want er heeft een kruis gestaan. Dat is genoeg!
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
174 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
