Leeg en eenzaam na uitmaken verkering

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 28-04-2003| 00:00

Ik kan mijzelf soms zo leeg en eenzaam voelen. Sinds ruim 2,5 jaar heb ik geen verkering meer. Ik ben echt nog wel jong genoeg, daar niet van... Maar het knaagt af en toe vreselijk aan mij dat ik niemand heb die helemaal voor mij gaat. En degene waar ik verkering mee had (dertien maanden), had toen ik het uitgemaakt had na drie maanden weer een ander. Dat heeft mij veel pijn gedaan. De reden dat ik het uitmaakte was dat hij erg kinderachtig was en dat het leek alsof ik hem moest opvoeden. Het ging gewoon niet meer. Door de verkering te verbreken wilde ik hem hierover laten nadenken in de hoop dat hij toch zou terugkomen.

Nu gaat mijn ex-vriend binnenkort verloven. Ook dat kan ik moeilijk verwerken. Na al die tijd wil ik hem niet meer terug, maar toch heb ik zo'n verdrietig gevoel bij het zien van dat verlovingskaartje. Soms zit ik zo enorm te huilen. Ik wil er tegen vechten en het leven kan ook zonder verkering ook leuk en en gezellig zijn. Maar u mag best weten dat ik me er soms echt heel naar onder voel. Ik twijfel dan aan mezelf. In al die maanden zijn er echt wel anderen de revue gepasseerd, maar telkens schijn ik iemand tegen te komen waar het niets mee wordt. Ik weet wel dat u er niets aan veranderen kunt en ik probeer zelf ook zo ontspannen mogelijk mijn leven te leiden. Ik vraag wel aan God of hij mij een leuk en lief iemand geven wil. Maar dan denk ik weer dat ik dat niet verdien...

Ik kan mij goed voorstellen dat het allemaal heel moeilijk voor je is. Maar laten we samen al die gevoelens eens op een rijtje zetten.

Je zou heel graag verkering willen hebben, maar zolang dat nog niet het geval is, ervaar je nu eenmaal dat eenzaamheidsgevoel. Je voelt je gewoon alleen nog niet compleet, je bent toch op zoek naar iemand met wie je het leven zou willen delen en met wie je samen verder wilt gaan. Ze zeggen wel eens: "Verliefd, verloofd, getrouwd". Maar aan dit alles gaat een eenzaamheidsgevoel vooraf. Het zou veel beter zijn om te zeggen: "Eenzaamheid, verliefd, eventueel verloofd, getrouwd".

Je hebt het uitgemaakt opdat hij eens over zichzelf zou nadenken. Dat heeft hij dus kennelijk niet gedaan en dan moet je toch in alle nuchterheid constateren dat hij dan ook niet de geschikte man voor je is. Dat hij nu met een ander gaat verloven, is best wel pijnlijk voor je omdat je had gehoopt dat hij, nadat hij over zichzelf nagedacht zou hebben, met jou verder zou gaan.

Ga niet twijfelen aan jezelf (dat is makkelijker gezegd dan gedaan). Die hele tijd van al dan niet verkering krijgen en al dan niet uitmaken is niet zo makkelijk. Iedereen praat er vaak heel romantisch over, maar het is toch echt een heel moeilijke tijd met veel vragen, teleurstellingen en onzekerheden.

Probeer toch ook te genieten van de dingen die je wel hebt: bijvoorbeeld opleiding, baan, vriendenkring enzv. en durf het toch ook in Gods Hand te leggen. Je mag echt al je zorgen, vragen bij Hem neer leggen. Wie weet wat of beter gezegd wie er voor jou nog is weggelegd.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven