Ik heb een eetstoornis

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | Geen reacties | 27-08-2003| 00:00

Ik heb een eetstoornis, al vier jaar lang. Ik heb een tijd in De Kreek gelegen. Daarna groepsgesprekken bij De Hoop. Dat laatste is inmiddels twee jaar geleden. Nu heb ik mij aangemeld bij Elos. Ik heb al zo veel gesprekken gehad. Nu zeggen veel mensen dat die gesprekken niet helpen. Wat moet ik doen om hier uit te komen? Ik vind dit leven niet meer leuk.

Beste vragensteller of vragenstelster,
 
Wat jij beschrijft is voor mij als hulpverlener een herkenbaar probleem. Je bent bekend met een eetstoornis schrijf je. Je bent een periode opgenomen geweest en hierna heb je groepsgesprekken gehad. In een notendop beschrijf je dat jouw probleem een langdurig probleem is wat vaak jaren duurt voor het overwonnen is.

Eerlijk gezegd heb ik er bewondering voor dat je je weer hebt aangemeld bij Eleos terwijl andere mensen je lijken te ontmoedigen! Als mensen zeggen dat de gesprekken niet helpen lijkt dit jou te beïnvloeden. Dit vind ik echt heel jammer want uit jouw gedrag blijkt het tegendeel! Wanneer jij na zoveel gesprekken toch de motivatie hebt om je opnieuw aan te melden dan heeft het voor jou zin gehad. Dan heb jij er iets aan gehad. En hier gaat het om. Wanneer jij merkt dat jij de gesprekken nodig hebt in je strijd tegen de eetproblemen dan is het bij voorbaat al zinnig. Laat je niet ontmoedigen! 

Wel begrijp ik dat het voor mensen in jouw omgeving zo kan lijken. Is ze er nu nog niet overheen?  Als je weinig of zelfs niets van deze problematiek afweet vindt je het al snel lang duren. Kijk maar eens in je omgeving hoe mensen met andere problemen omgaan. Je zult ontdekken dat deze mensen ook op anderen zo reageren. Ik hoop dat jij mensen in je omgeving hebt die jou wel steunen en helpen in het overwinnen, want uit ervaring weet ik dat je een zware weg en een enorme wilskracht nodig hebt. Daar kun je best mensen bij gebruiken.

Dat jij schrijft dat je het leven niet meer leuk vind kan ik mij goed voorstellen. Toch zou ik je willen bemoedigen en de stap die je hebt gezet om opnieuw gesprekken aan te gaan willen ondersteunen. Je hebt het al moeilijk gezien jouw problemen maar als mensen je dan ontmoedigen wordt het wel heel moeilijk.

Als je mij vraagt wat je doen moet om hier uit te komen dan denk ik dat de stap om naar Eleos te gaan een eerste goede is. Verder is het belangrijk dat je de mensen die je ontmoedigen, ik weet niet wat deze mensen voor jou betekenen en hoe dicht die mensen bij jou staan in jouw omgeving, uitlegt wat jouw problematiek betekent zodat er begrip kan ontstaan. Er zijn boekjes van ervaringsdeskundigen, mensen die zelf een eetstoornis hebben gehad. Zoek de titels op en laat het hen lezen. Geef aan dat je hun steun nodig hebt om vol te houden.

Vraag gebed aan mensen die je kunt vertrouwen. Het besef dat er mensen zijn die voor je bidden is heel steunend en waardevol. Misschien zijn er bij jou in de gemeente gebedskringen die voor jou, al dan niet anoniem, kunnen bidden.

Weet je trouwens dat er een belangenvereniging is voor mensen met een eetstoornis? Je kunt het adres op internet vinden. Het kan heel goed zijn om met lotgenoten te praten.

Ik wens jou steunende mensen om je heen en gezegende (hulpverlenings)gesprekken. Houd goede moed!

Petra van Bodegraven
 

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven