(...)Waarom liet God het toe dat Rachal via deze weg toch een kind kreeg terwijl...
Ds. W. Arkeraats | Geen reacties | 01-11-2007| 00:00
Vraag
In de Bijbel staat het verhaal van Lea en Rachal, beide vrouwen van Jakob. God gaf Lea kinderen en Rachal niet, waardoor Rachal door Lea werd veracht. God had besloten dat Rachal (voorlopig) geen kinderen zou krijgen, maar Rachal liet toen Jacob ingaan tot haar huishoudster waardoor deze zwanger werd. Na de geboorte nam Rachal dat kind af en voedde het op. Waarom liet God het toe dat Rachal via deze weg toch een kind kreeg terwijl Hij eigenlijk had besloten dat ze (nog) geen kinderen zou krijgen?
Antwoord
Beste vragensteller,
Graag ga ik in op je vraag over de kinderen van Lea en Rachel. Eerst wat nadere uitleg. Leg je je Bijbel er ook bij?
Het komt ons allemaal maar vreemd over, wat er in Genesis 29 en 30 beschreven wordt. Ik zal er iets van uitleggen. Ook toen gebeurde het regelmatig, dat een echtpaar geen kinderen kreeg. Als het om een koning ging, werd dat als dubbel erg ervaren, want dan was er geen opvolger. In zo’n situatie verwekte dan die koning een kind bij een andere vrouw. En dat kind, werd dan wettig (juridisch) als kind van de koningin, die dus zelf geen kinderen kon krijgen, beschouwd. Zo’n gewoonte werd ook door anderen overgenomen. Door Abraham al, wat uitliep op de geboorte van Ismael. Later gaan ook Lea en Rachel deze kant op, zélfs toen Lea zelf al eigen kinderen had! Deze ‘oplossing’ was dan meteen weer dikwijls een bron van problemen en jaloezie. Dat weten we uit het leven van Abraham, Sara en Hagar! Dat ‘aangenomen’ kind werd op kritieke momenten toch ook weer niet als een ‘eigen’ kind beschouwd, met alle ellende van dien.
Voor ik verder ga, even een correctie. Je schrijft: Rachel werd door Lea veracht. Ik denk, dat je even in de war bent met Hanna en Peninna. Hanna, die kinderloos was, werd door Peninna veracht. Lea voelde zich duidelijk de mindere van Rachel en ze voelde ook goed, dat Jacob eigenlijk niet zoveel van haar hield. En begrijpelijk zeg je: Rachel pakte dat kind af. Uit het bovenstaande zul je begrijpen, dat het iets anders lag. De slavin, die het kindje voortbracht, was vertrouwd met de gedachte, dat haar meesteres als moeder beschouwd zou worden. Maar alles overziend, denk je toch: wat een verdriet. Spanningen, jaloezie, problemen te over.
Maar nu de kernvraag: Waarom liet God dat toe? Door Zijn leiding en voorzienigheid was Rachel een tijdlang kinderloos. Waarom liet Hij dit dan toe? Op deze laatste vraag kan ik je natuurlijk geen antwoord geven, want er zijn ook verborgen dingen in Zijn bestuur van ons aller leven. Toch probeer ik enkele lijnen te trekken naar ons leven, want we moeten ons altijd afvragen, wat we uit een bepaald gedeelte van de Bijbel kunnen leren.
Allereerst zien we eruit, dat het veronachtzamen van Gods geboden altijd verdriet en ellende met zich meebrengt. Natuurlijk kennen wij niet meer de gewoonte uit de tijd van Jacob, maar er zijn in onze tijd talloze andere ‘alternatieven’ van het door de Heere ingestelde huwelijk bekend. En we moeten toch eerlijk onder ogen zien, dat uit het loslaten van het huwelijk als uiting van wederzijdse liefde veel nood voorkomt, zeker ook voor de kinderen. Daarom mogen we de Heere bidden om genade, om met vreugde Zijn geboden na te leven.
In de tweede plaats zien we het als een groot wonder, dat de Heere dwars door al dit zondige gebeuren Zijn raad volvoert. Eigenlijk moeten we zeggen: het was in het gezin van Jacob één grote chaos. En dat kon natuurlijk nooit de goedkeuring van God hebben. Wat zou je dan -menselijk gesproken- verwachten? Dat God zich daarvan zou afkeren. Maar dat deed Hij niet! Want Hij had Zijn belofte gegeven aan Abraham, dat uit Hem de Heere Jezus geboren zou worden. En temidden van al die vreselijke ruzies wordt Juda geboren, de stamvader van de Heere Jezus. En na veel tranen werd Jozef geboren, die later het middel zou zijn voor het behoud van het volk in de jaren van hongersnood.
Ik hoop, dat ik je iets kan laten voelen van dat wonder. God veroordeelt de zonde en het draagt nooit Zijn goedkeuring weg. Maar we mogen ook zeggen: wat zijn Zijn wegen wonderlijk. Daarbij denk ik ook aan de tijd, waarin de Heere Jezus zelf leefde. Toen waren de aanvallen van de duivel op zijn hevigst. Maar toen geschiedde ook het wonder van de verzoening. Hij volvoert Zijn heilsplan door alle zonde heen.
Zo probeer ik het ook actueel te maken. We zien ook in onze tijd veel zonde om ons heen. En als je er iets van leert kennen, kom je dan ook in je eigen hart tegen. En dat zal de Heere nooit goedkeuren. En toch! Toch zien we ook in onze tijd, dat de Heere werkt. Ook in de harten van jongeren. En bij alle dingen, die ik -net als jij- niet begrijp, weet ik wel, dat de Heere voortgaat met Zijn werk tot de jongste dag toe. Daar denk ik ook aan, als ik het getuigenis van de Heere Jezus hoor: Ondanks alles spreken we over de God van Abraham, Izaak en Jacob.
Ds. W. Arkeraats
Graag ga ik in op je vraag over de kinderen van Lea en Rachel. Eerst wat nadere uitleg. Leg je je Bijbel er ook bij?
Het komt ons allemaal maar vreemd over, wat er in Genesis 29 en 30 beschreven wordt. Ik zal er iets van uitleggen. Ook toen gebeurde het regelmatig, dat een echtpaar geen kinderen kreeg. Als het om een koning ging, werd dat als dubbel erg ervaren, want dan was er geen opvolger. In zo’n situatie verwekte dan die koning een kind bij een andere vrouw. En dat kind, werd dan wettig (juridisch) als kind van de koningin, die dus zelf geen kinderen kon krijgen, beschouwd. Zo’n gewoonte werd ook door anderen overgenomen. Door Abraham al, wat uitliep op de geboorte van Ismael. Later gaan ook Lea en Rachel deze kant op, zélfs toen Lea zelf al eigen kinderen had! Deze ‘oplossing’ was dan meteen weer dikwijls een bron van problemen en jaloezie. Dat weten we uit het leven van Abraham, Sara en Hagar! Dat ‘aangenomen’ kind werd op kritieke momenten toch ook weer niet als een ‘eigen’ kind beschouwd, met alle ellende van dien.
Voor ik verder ga, even een correctie. Je schrijft: Rachel werd door Lea veracht. Ik denk, dat je even in de war bent met Hanna en Peninna. Hanna, die kinderloos was, werd door Peninna veracht. Lea voelde zich duidelijk de mindere van Rachel en ze voelde ook goed, dat Jacob eigenlijk niet zoveel van haar hield. En begrijpelijk zeg je: Rachel pakte dat kind af. Uit het bovenstaande zul je begrijpen, dat het iets anders lag. De slavin, die het kindje voortbracht, was vertrouwd met de gedachte, dat haar meesteres als moeder beschouwd zou worden. Maar alles overziend, denk je toch: wat een verdriet. Spanningen, jaloezie, problemen te over.
Maar nu de kernvraag: Waarom liet God dat toe? Door Zijn leiding en voorzienigheid was Rachel een tijdlang kinderloos. Waarom liet Hij dit dan toe? Op deze laatste vraag kan ik je natuurlijk geen antwoord geven, want er zijn ook verborgen dingen in Zijn bestuur van ons aller leven. Toch probeer ik enkele lijnen te trekken naar ons leven, want we moeten ons altijd afvragen, wat we uit een bepaald gedeelte van de Bijbel kunnen leren.
Allereerst zien we eruit, dat het veronachtzamen van Gods geboden altijd verdriet en ellende met zich meebrengt. Natuurlijk kennen wij niet meer de gewoonte uit de tijd van Jacob, maar er zijn in onze tijd talloze andere ‘alternatieven’ van het door de Heere ingestelde huwelijk bekend. En we moeten toch eerlijk onder ogen zien, dat uit het loslaten van het huwelijk als uiting van wederzijdse liefde veel nood voorkomt, zeker ook voor de kinderen. Daarom mogen we de Heere bidden om genade, om met vreugde Zijn geboden na te leven.
In de tweede plaats zien we het als een groot wonder, dat de Heere dwars door al dit zondige gebeuren Zijn raad volvoert. Eigenlijk moeten we zeggen: het was in het gezin van Jacob één grote chaos. En dat kon natuurlijk nooit de goedkeuring van God hebben. Wat zou je dan -menselijk gesproken- verwachten? Dat God zich daarvan zou afkeren. Maar dat deed Hij niet! Want Hij had Zijn belofte gegeven aan Abraham, dat uit Hem de Heere Jezus geboren zou worden. En temidden van al die vreselijke ruzies wordt Juda geboren, de stamvader van de Heere Jezus. En na veel tranen werd Jozef geboren, die later het middel zou zijn voor het behoud van het volk in de jaren van hongersnood.
Ik hoop, dat ik je iets kan laten voelen van dat wonder. God veroordeelt de zonde en het draagt nooit Zijn goedkeuring weg. Maar we mogen ook zeggen: wat zijn Zijn wegen wonderlijk. Daarbij denk ik ook aan de tijd, waarin de Heere Jezus zelf leefde. Toen waren de aanvallen van de duivel op zijn hevigst. Maar toen geschiedde ook het wonder van de verzoening. Hij volvoert Zijn heilsplan door alle zonde heen.
Zo probeer ik het ook actueel te maken. We zien ook in onze tijd veel zonde om ons heen. En als je er iets van leert kennen, kom je dan ook in je eigen hart tegen. En dat zal de Heere nooit goedkeuren. En toch! Toch zien we ook in onze tijd, dat de Heere werkt. Ook in de harten van jongeren. En bij alle dingen, die ik -net als jij- niet begrijp, weet ik wel, dat de Heere voortgaat met Zijn werk tot de jongste dag toe. Daar denk ik ook aan, als ik het getuigenis van de Heere Jezus hoor: Ondanks alles spreken we over de God van Abraham, Izaak en Jacob.
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
135 artikelen
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
