Schuldgevoel bij gescheiden ouders

Ds. A. Th. van Olst | Geen reacties | 11-10-2007| 00:00

Waarom gaan ouders scheiden? Is dat jouw schuld?

Beste vragensteller/-stelster,

Hartelijk dank voor je vraag. De vraag is wel erg kort. Ik kan niet meer doen dan wat algemene opmerkingen maken over echtscheiding. Maar eerst wil ik even ingaan op je laatste vraag.

‘Is dat jouw schuld?’ Bedoel je dat jij als kind er schuldig aan zou zijn als je ouders uit elkaar gaan? Daar kan ik kort en duidelijk over zijn: dat is beslist niet zo!

Hoe je ook bent als kind, je bent nooit de oorzaak van een scheiding. Het kan zijn dat een kind zijn/haar ouders heel veel moeite oplevert. Bijvoorbeeld doordat het kind erg ziek is, of doordat er iets met het gedrag van het kind aan de hand is. Maar dat is nooit de reden van de scheiding. Het draagt er zelfs niets aan bij. Als ouders veel problemen hebben, betekent dat niet dat ze uit elkaar hoeven te groeien. Problemen en zorgen kunnen er zijn, ook om jou als kind. Maar al ben jij het lastigste kind van Nederland, het is geen reden voor een scheiding tussen je ouders. Want de problemen bij de opvoeding kunnen ouders ook dichter bij elkaar brengen. Problemen zijn er om samen de schouders onder te zetten. Ouders gaan dan als man en vrouw met elkaar overleggen, erover nadenken, en ze steunen elkaar en leven met elkaar mee. Zo hoort het, en zo hebben ze het elkaar beloofd toen ze trouwden. Het huwelijksformulier zegt ook niet dat de problemen weg zullen blijven, maar dat ze die samen voor de Heere mogen neerleggen en dat de Heere dan wil helpen.

Maar waarom scheiden ouders dan? Helaas kan ik daar geen volledig antwoord op geven. Anders zou het een hele lange lijst worden met allerlei redenen waarom men uit elkaar gaat. Helaas, want zo is Gods bedoeling niet. Er staan in de Bijbel twee redenen waarom je zou kunnen scheiden. 1. Als er overspel gepleegd is (zie Matth. 19: 9). 2. Als je door de ander verlaten wordt om het geloof (1 Kor 7: 10-16). Er zijn ook nog andere situaties waarbij het heel moeilijk is om bij elkaar te blijven, bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling. Dan moet er echt iets gebeuren. Vaak gaan ouders dan ook uit elkaar, maar voor een poosje. Dan hoop je dat het weer goed komt, en dat er thuis weer een veilige situatie ontstaat. Soms loopt het huwelijk dan toch stuk. Als de relatie tussen ouders zo naar is geworden door eindeloze ruzies, moet er ook wat gebeuren. Maar dan is een echtscheiding niet de beste oplossing. De oplossing is dat beiden buigen voor de Heere, voor Zijn Woord en voor elkaar, om weer het goede te zoeken voor elkaar en met elkaar.

Tja, dit klinkt zo mooi. Maar wat is de praktijk soms weerbarstig. We leven in een gebroken wereld, waar de macht van de zonde zo sterk is. Vriendschappen lopen stuk, gezinnen vallen uit elkaar, huwelijken gaan kapot. Zo heeft de Heere het niet bedoeld. Soms lijkt het niet anders te kunnen dan dat ouders uit elkaar gaan. Dan is er bij beide ouders, of bij één van de ouders, niet meer de wil om zich volledig in te zetten voor het herstel van het huwelijk. Dat is heel vreselijk en verdrietig. Het is nog het ergst voor de kinderen.

Ik weet niet in welke situatie je zit. Misschien zit je wel in een heel nare situatie, en ben je bang dat je ouders uit elkaar gaan, of misschien zijn ze al uit elkaar. Ik wil je heel veel sterkte toewensen. Maar bedenk bij dat alles wel: jij bent niet de oorzaak, jij bent niet de schuldige van de scheiding van je ouders. Nooit.

Drs. A. Th. van Olst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Th. van Olst

• Geboortedatum:
  11-04-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Utrecht
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven