(...) Nu ben ik op een kinderdagverblijf terecht gekomen als huishoudelijk medew...

Ds. C. den Boer | Geen reacties | 08-10-2007| 00:00

Heb afgelopen jaar een moeilijke tijd achter de rug vanwege mijn werk. Nu ben ik op een kinderdagverblijf terecht gekomen als huishoudelijk medewerkster en dat vind ik heel erg leuk. Alleen nu zit ik met een probleem. Als ik zelf kinderen zou hebben zou ik ze er niet brengen omdat wij vinden dat moeders thuis horen te zijn. Maar wij zelf hebben ze jammer genoeg niet en ze zullen er ook niet komen naar menselijke berekeningen en we zijn al bijna tien jaar getrouwd. Soms twijfel ik een beetje, want ik vind het heel leuk en gezellig. Maar als ik het mensen wel eens vertel, hebben zoiets van: ja, kun je daar wel werken. Hoe moet ik zoiets bijbels zien en verantwoorden?

Mijn antwoord kan kort zijn. Ik denk, dat je het als een geschenk van de Heere mag zien, dat je bezig mag zijn als huishoudelijk medewerkster op een kinderdagverblijf. Daardoor mag je, nu je zelf geen kinderen hebt, toch voor kinderen zorgdragen en daarin zeker een opdracht van de Heere zien. Besteed maar veel goede zorg en liefde aan die kinderen. Misschien krijgen ze daar elders niet al te veel van.

Als ik het goed begrijp, hangen de vragen die je daarover krijgt, samen met de gedachte, dat moeders thuis horen, in hun gezin. Ik vind evenwel, dat een getrouwde vrouw die zelf kinderen heeft, ook wel een taak buitenshuis mag waarnemen. Vaak is dit een vrouw die een opleiding heeft gevolgd en de bekwaamheden die ze daardoor heeft verworven, in de maatschappij (en in de kerk) op allerlei wijzen ten nutte kan maken. Een vrouw heeft immers samen met haar man een cultuurtaak van de Heere gekregen (lees Gen.1:28).

Intussen vind ik ook, dat zulke moeders hun grenzen moeten kennen en dat hun gezin, c.q. de opvoeding van hun kinderen daaronder niet moet lijden. Laat daarop het bestedingspatroon van de gezinsuitgaven (bezit van een huis, luxe artikelen, enz.) afgestemd zijn. De taak van een werkende vrouw die ze thuis heeft, moet voor haar niet een last zijn, maar een lust. Overigens mag haar man begrijpen, dat hij net zo goed als zijn vrouw, zijn verantwoordelijkheden thuis heeft.

Ik heb zelf ook dochters die op verschillende terreinen buitenshuis werkzaam zijn. Een die zelf kinderloos is en een enkele morgen in de week in de opvang van kinderen bezig; ook een dochter die assistente is van een directeur van verschillende scholen; haar zoon (24 jaar) is zelf ook in het onderwijs bezig. In geen enkel opzicht verwaarlozen zij hun gezin. Verder heb ik nog twee dochters die predikantsvrouw zijn, die ieder twee geadopteerde kinderen hebben en naast hun gezin ook een beperkte taak buitenshuis hebben. M.i. zonder dat dit problemen voor hun gezinnen oplevert.

Ik hoop, dat ik u met mijn antwoord enigszins heb kunnen helpen.

Ds. C. den Boer

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven