(...) Kan ik ooit nog een andere relatie beginnen? (waar ik voorlopig geen behoe...
Ds. A.K. Wallet | Geen reacties | 03-10-2007| 00:00
Vraag
Ik ben een meisje van bijna 18 en heb een probleem. Ik ben met een Turkse collega van 23 naar bed geweest. We werken in de tuinbouw. Ik ken hem nu een jaar. Hij was verliefd op mij en ik wou niet toegeven dat ik ook wat voor hem voelde, omdat ik wist dat het niks kon worden. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik ook voor hem wat voelde. We gingen af en toe uit en op een keer zouden we weer samen wat gaan drinken, toen hij ineens voor zijn huis stopte en me mee naar binnen nam. Daar aangekomen zei hij dat hij heel graag wilde vrijen (dat had hij op het werk ook wel eens door laten schemeren, maar ik lachte er altijd om). Ik was zo dom om dat ook te willen. Dus het is gebeurd. Ik kon niet begrijpen dat ik dat ooit zou doen. Moet je nagaan hoe slecht ik mezelf op dat moment kende. Ik dacht dat ik mezelf aardig onder controle had. Niet dus! Eerst had ik die gevoelens voor hem diep weggestopt en ineens kon ik het niet meer tegenhouden. Ik heb er enorm veel spijt van. Ik voel me een grote zondaar en ik gun mezelf niks meer. Ben boos op mezelf. En op die jongen veel meer, maar ik weet dat ik niks met hem kan beginnen. Hij is ten eerste moslim, die denken heel anders, cultuur is anders, enz. En ik wist wat ik deed verkeerd was. En toch heb ik het gedaan. Kan ik ooit nog een andere relatie beginnen? (waar ik voorlopig geen behoefte aan heb). Kan God me die zonde vergeven? Dat is belangrijker dan een andere relatie beginnen. Die jongen moet ik sowieso haarfijn uitleggen dat we samen niet verder kunnen, en dat we veel te ver zijn gegaan. Kunt u me advies geven? Alvast bedankt.
Antwoord
Beste vrager,
Jouw probleem is het probleem van veel meisjes. Zonder dat ze het goed door hebben lopen ze in de val. Er is avontuur en hartstocht en zoals je ook schrijft op een zeker moment gaat het fout en dat met jouw volledige verantwoordelijkheid. Zo wie zo kan het met een moslim niets worden. Ik kan heel goed begrijpen dat je jezelf ellendig voelt en je afvraagt: hoe moet het nu? Ik moet je eerlijk zeggen dat ik het knap vind dat je niet meer met hem verder wil. Je voelt je min of meer genomen ook al was je er zelf bij. Je hebt je les geleerd alhoewel je die duur betaald hebt. Ik kan je als eerste raad geven: Bid eerst voordat je ergens aan begint en vraag om bewaring voor gevaren. Ten tweede: begin nooit een relatie waarvan je weet dat Gods zegen er niet op kan rusten. Ten derde: Vergeet nooit het woordje: “nee”, als het om gemeenschap voor het huwelijk gaat. Ten vierde: heb je er met je ouders over gesproken of met een vriendin? Kun je er met je eigen predikant over praten?
Het is wijs van je om aan die jongen uit te leggen dat en waarom je niet verder wil. Ik wil je adviseren om dat ergens in de pauze op het bedrijf te doen. Ik denk dat je beter niet meer echt samen kunt zijn. Misschien is het ook beter dat je ander werk zoekt. Het is beter om elkaar niet meer te zien.
Wat betreft de vergeving van de zonde: heb je niet meer zonden dan deze ene? In het Onze Vader bidden we: “vergeef ons onze schulden.” Let op het meervoud. Zeker is het heel erg wat er gebeurd is, maar elke zonde is erg. Gods Woord zegt: “wie zijn zonde belijdt en laat , zal barmhartigheid verkrijgen.” Het ergste is als we in de zonden blijven leven en er mee doorgaan en ze verbergen voor God. Maar als je echt berouw hebt, wil de Heere niets liever dan je zonden wegdoen en vergeven. Misschien kun je met een vriendin bidden?
Kun je nog een andere relatie beginnen? Uit je vraag begrijp ik dat het niet vanzelfsprekend voor je is. Ook dat waardeer ik in je. De vraag die boven komt is: hebben we eigenlijk niet als gehuwden geleefd? Gemeenschap hoort thuis in het huwelijk, dat is terecht. Maar wil dat ook zeggen dat elke gemeenschap buiten het huwelijk verplicht tot een huwelijk of voortaan van een huwelijk af te zien? Ik denk niet dat dit de bedoeling is van het zevende gebod. Dan is er een echte huwelijkssluiting geweest en een ja-woord aan elkaar gegeven. Hoe erg het gebeuren ook geweest is, het belemmert geen nieuwe relatie wanneer je vergeving van zonden hebt ontvangen. Jezus zegt tot de overspelige vrouw: ga heen en zondig niet weer (Joh.8:11).
Voor jouw persoonlijk ligt er wel een belemmering. Het blijft een lidteken. Als je een eerlijke en gezonde relatie hebt opgebouwd, kun je het eerlijk met je vriend bespreken. Verwacht veel van de Heere, Die je niet zal verlaten en verstoten.
Hartelijke groeten en de zegen van de Heere toegebeden,
Ds. A. K. Wallet
Jouw probleem is het probleem van veel meisjes. Zonder dat ze het goed door hebben lopen ze in de val. Er is avontuur en hartstocht en zoals je ook schrijft op een zeker moment gaat het fout en dat met jouw volledige verantwoordelijkheid. Zo wie zo kan het met een moslim niets worden. Ik kan heel goed begrijpen dat je jezelf ellendig voelt en je afvraagt: hoe moet het nu? Ik moet je eerlijk zeggen dat ik het knap vind dat je niet meer met hem verder wil. Je voelt je min of meer genomen ook al was je er zelf bij. Je hebt je les geleerd alhoewel je die duur betaald hebt. Ik kan je als eerste raad geven: Bid eerst voordat je ergens aan begint en vraag om bewaring voor gevaren. Ten tweede: begin nooit een relatie waarvan je weet dat Gods zegen er niet op kan rusten. Ten derde: Vergeet nooit het woordje: “nee”, als het om gemeenschap voor het huwelijk gaat. Ten vierde: heb je er met je ouders over gesproken of met een vriendin? Kun je er met je eigen predikant over praten?
Het is wijs van je om aan die jongen uit te leggen dat en waarom je niet verder wil. Ik wil je adviseren om dat ergens in de pauze op het bedrijf te doen. Ik denk dat je beter niet meer echt samen kunt zijn. Misschien is het ook beter dat je ander werk zoekt. Het is beter om elkaar niet meer te zien.
Wat betreft de vergeving van de zonde: heb je niet meer zonden dan deze ene? In het Onze Vader bidden we: “vergeef ons onze schulden.” Let op het meervoud. Zeker is het heel erg wat er gebeurd is, maar elke zonde is erg. Gods Woord zegt: “wie zijn zonde belijdt en laat , zal barmhartigheid verkrijgen.” Het ergste is als we in de zonden blijven leven en er mee doorgaan en ze verbergen voor God. Maar als je echt berouw hebt, wil de Heere niets liever dan je zonden wegdoen en vergeven. Misschien kun je met een vriendin bidden?
Kun je nog een andere relatie beginnen? Uit je vraag begrijp ik dat het niet vanzelfsprekend voor je is. Ook dat waardeer ik in je. De vraag die boven komt is: hebben we eigenlijk niet als gehuwden geleefd? Gemeenschap hoort thuis in het huwelijk, dat is terecht. Maar wil dat ook zeggen dat elke gemeenschap buiten het huwelijk verplicht tot een huwelijk of voortaan van een huwelijk af te zien? Ik denk niet dat dit de bedoeling is van het zevende gebod. Dan is er een echte huwelijkssluiting geweest en een ja-woord aan elkaar gegeven. Hoe erg het gebeuren ook geweest is, het belemmert geen nieuwe relatie wanneer je vergeving van zonden hebt ontvangen. Jezus zegt tot de overspelige vrouw: ga heen en zondig niet weer (Joh.8:11).
Voor jouw persoonlijk ligt er wel een belemmering. Het blijft een lidteken. Als je een eerlijke en gezonde relatie hebt opgebouwd, kun je het eerlijk met je vriend bespreken. Verwacht veel van de Heere, Die je niet zal verlaten en verstoten.
Hartelijke groeten en de zegen van de Heere toegebeden,
Ds. A. K. Wallet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Inactief
207 artikelen
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
