Christelijk leven na de ellende
Ds. J.D. Heikamp | Geen reacties | 05-07-2005| 00:00
Vraag
Ik heb een vraag over de prediking van zonde en genade... Ik heb daar ook niks op tegen natuurlijk, maar wat ik wel een beetje mis in de preek is het leven na de ellende, om het zo maar te zeggen. Ik bedoel, er wordt zoveel verteld over onze slechtheid en Gods goedheid. Maar ik hoor zo weinig dingen waar mensen jaloers op worden. Deze wereld trekt toch eigenlijk veel meer, dan ellendig voelen, enz...
Waarom wordt er niet wat meer gepredikt over de tijd wanneer mensen met God wandelen, dat er grote dingen kunnen gebeuren, mooie dingen, i.p.v. alleen vertellen klein te zijn, ootmoedig, nederig, enz. Waarom niet bijvoorbeeld dat Petrus op het water kon lopen, dat Simson zoveel mensen versloeg, dat Mozes wonderen deed, dat discipelen wonderen deden en dat God oneindig goed is voor hen...
Antwoord
Waarde vriend(in),
Het doet me goed dat je zo positief spreekt over de prediking van zonde en genade. We komen dat wel anders tegen in het kerkelijke leven. Dat wil niet zeggen dat er geen vragen gesteld mogen worden over de prediking. De vragen die je stelt gaan over iets wat je in de prediking mist en dat is het leven na de ellende. Wanneer een kind van God de vergeving van de zonde heeft mogen ontvangen is het hart vervuld met vreugde en dankbaarheid. Ze zouden wel willen dat dit altijd zo mocht blijven. Het is een wonder van Gods genade als Hij een verloren zondaar in Christus aanziet en met Zichzelf verzoent in en door het offer van Christus. Maar die tijd van de eerste liefde gaat voorbij en wordt hetgeen de Heere gewerkt heeft beproefd en in de praktijk gelouterd.
Inderdaad wordt er veel verteld over onze slechtheid en Gods goedheid. Dat is een grote tegenstelling en veroorzaakt strijd in het dagelijkse leven. Het leven van aanvechtingen en bestrijdingen. Zij komen onder de prediking om onderwijs te ontvangen over de gangen en wegen die de Heere met Zijn volk houdt. Een kind van God zei eens tegen mij: zo moet u preken opdat de onbekeerden er jaloers op zouden worden om ook een kind van God te mogen worden.
Wanneer mensen met God wandelen zoals we dat lezen van Henoch en Noach dan zijn dat geloofswandelingen vanuit Gods Woord. Dan vinden zij ontdekkend en vertroostend onderwijs in de wandelende Petrus op het water, die even later wegzonk in de golven. Of over Simson die het ene moment met een ezelsbot duizenden Filistijnen versloeg en even later zou omgekomen zijn van dorst, omdat hij pochte op zijn kracht. Of dat ze met Mozes op de rots hebben geslagen en er water uitkwam om de dorst te lessen, maar dat deed in ongeloof, zodat hij het land Kanaän niet in mocht gaan.
Dat zijn geestelijke lessen die allemaal aan de orde komen in de prediking en als zodanig Gods volk tot troost zijn en de onbekeerden op te wekken zich tot God te bekeren om te bidden om een nieuw hart te mogen ontvangen. Dan komt God aan Zijn eer en wordt de zondaar op het diepst vernederd.
We hopen zelf te prediken van deze boodschap van zonde en genade, maar ook hoe de Heere Zijn volk leidt in het dagelijkse leven, te verkondigen en dat alle zondagen maar weer bij vernieuwing.
De liefde tot Zijn dienst en Woord van harte toegebeden.
Met vriendelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
