(...) In het begin belden we nog wel eens, maar nu ben ik degene die altijd het ...
Ds. M.W. Muilwijk | Geen reacties | 24-09-2007| 00:00
Vraag
Ik had een hele goede band met een collega die ook christelijk was. We waren gewoon goede vriendinnen die veel samen konden bespreken. Sinds een jaar is ze verhuisd en heeft ze een andere baan, maar we zouden contact houden. In het begin belden we nog wel eens, maar nu ben ik degene die altijd het initiatief neemt via de mail om te informeren hoe het met haar gaat. Vaak duurt het lang voordat ze reageert en soms reageert ze helemaal niet. Moet ik hier nu uit op maken dat ze de band wil verbreken? De vriendschap was belangrijk voor mij, maar nu voel ik me er bitter over en afgewezen. Moet ik haar melden dat ik een punt achter onze vriendschap zet? Als ze me mailt, ben ik blij, en stuur haar meestal meteen een berichtje terug, waarop het weer weken stil blijft. Ik weet het gewoon niet meer.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Je schetst een situatie waarover je jezelf vervelend voelt. Vanuit wat je schetst kan ik me ook redelijk inleven dat je jezelf onzeker voelt. Je stelt jezelf de vraag: “Wat wil zij nu eigenlijk precies met de vriendschap die er eerst was?”
Ik zou je in deze situatie een wedervraag willen stellen. Het gevoel dat je in je vraag verwoordt, heb je dat ooit aan je vriendin voorgelegd? Heb je haar ooit gemaild dat je jezelf onzeker voelt en afgewezen, omdat het zo lang duurt voordat ze reageert? Ik denk namelijk dat van haar kant uit misschien helemaal niet het gevoel leeft dat de vriendschap of het contact zo slecht verloopt. Ik heb zelf ook een hartsvriend, maar door de drukte van mijn kant en van zijn kant spreken wij ook niet veel met elkaar: maar geen van ons beiden voelt zich daarbij onprettig. Daarom zou ik je willen adviseren om je gevoelens bij haar neer te leggen. Zeg haar eenvoudig dat je graag wat meer intensief contact met haar zou willen hebben. Spreek desnoods af om één keer in de zoveel tijd contact op te nemen met elkaar. Leg ook uit waarom je dat wilt. Vraag haar wat haar gevoelens zijn bij het verminderde contact en waarom ze niet zoveel contact opneemt. Je kunt eenvoudig ook je gevoelens verwoorden; dat je jezelf bitter en afgewezen voelt en dat je de vriendschap zou willen onderhouden met meer intensief contact.
Op het moment dat zij dan aangeeft dat dit van haar niet hoeft, kun je altijd nog overwegen om een punt achter de vriendschap te zetten en de band te verbreken. Ik denk namelijk dat de beleving van je vriendin een andere is dan die van jou.
Misschien heb je al deze dingen al gedaan: ik kan dat niet precies opmaken uit je vraag. Leg haar dan nogmaals uit, dat meer intensief contact echt belangrijk voor je is. Wanneer ze daar niet op in gaat, dan zou je de conclusie kunnen trekken dat zij niet zo’n behoefte heeft aan intensief contact. In die situatie moet je zelf beslissen wat je doet: accepteren dat het contact niet intensief is of er definitief een punt achter zetten.
Overigens hoop ik dat je jezelf niet helemaal vastklampt aan deze ene vriendin, maar nog andere contacten onderhoudt. Mocht deze vriendschap dan spaak lopen, heb je ook nog andere vriendinnen en/of vrienden waaraan je jezelf kunt optrekken. Je vraag ervaar ik een beetje alsof deze ene vriendin jouw alles is. Dat zou niet goed zijn. Ik ken verder je hele situatie niet. Ik weet niet of je nog thuis woont of als vrijgezel alleen en op jezelf. Naar mijn gevoel verwoord je op de achtergrond van je vraag een gevoel van eenzaamheid, waarin deze vriendin een baken is om jezelf aan op te trekken. Het is goed een hartsvriendin te hebben: maar mensen kunnen beschamen.
Samenvattend, ik heb je wat dingen aangereikt. Vragen naar jezelf om over na te denken en dingen die je zou kunnen doen. De vragen naar jezelf zijn vooral bedoeld om voor jezelf helder te krijgen, waarom je jezelf bitter en afgewezen voelt doordat zij minder intensief reageert. Ik hoop dat je er iets mee kunt en vooral wil ik je ook wijzen op het gebed als de weg, waarin je al je gevoelens aan God kunt voorleggen: “Hij is de HEERE, onze Heelmeester (vrij naar Exodus 15:25c)
M. W. Muilwijk
Je schetst een situatie waarover je jezelf vervelend voelt. Vanuit wat je schetst kan ik me ook redelijk inleven dat je jezelf onzeker voelt. Je stelt jezelf de vraag: “Wat wil zij nu eigenlijk precies met de vriendschap die er eerst was?”
Ik zou je in deze situatie een wedervraag willen stellen. Het gevoel dat je in je vraag verwoordt, heb je dat ooit aan je vriendin voorgelegd? Heb je haar ooit gemaild dat je jezelf onzeker voelt en afgewezen, omdat het zo lang duurt voordat ze reageert? Ik denk namelijk dat van haar kant uit misschien helemaal niet het gevoel leeft dat de vriendschap of het contact zo slecht verloopt. Ik heb zelf ook een hartsvriend, maar door de drukte van mijn kant en van zijn kant spreken wij ook niet veel met elkaar: maar geen van ons beiden voelt zich daarbij onprettig. Daarom zou ik je willen adviseren om je gevoelens bij haar neer te leggen. Zeg haar eenvoudig dat je graag wat meer intensief contact met haar zou willen hebben. Spreek desnoods af om één keer in de zoveel tijd contact op te nemen met elkaar. Leg ook uit waarom je dat wilt. Vraag haar wat haar gevoelens zijn bij het verminderde contact en waarom ze niet zoveel contact opneemt. Je kunt eenvoudig ook je gevoelens verwoorden; dat je jezelf bitter en afgewezen voelt en dat je de vriendschap zou willen onderhouden met meer intensief contact.
Op het moment dat zij dan aangeeft dat dit van haar niet hoeft, kun je altijd nog overwegen om een punt achter de vriendschap te zetten en de band te verbreken. Ik denk namelijk dat de beleving van je vriendin een andere is dan die van jou.
Misschien heb je al deze dingen al gedaan: ik kan dat niet precies opmaken uit je vraag. Leg haar dan nogmaals uit, dat meer intensief contact echt belangrijk voor je is. Wanneer ze daar niet op in gaat, dan zou je de conclusie kunnen trekken dat zij niet zo’n behoefte heeft aan intensief contact. In die situatie moet je zelf beslissen wat je doet: accepteren dat het contact niet intensief is of er definitief een punt achter zetten.
Overigens hoop ik dat je jezelf niet helemaal vastklampt aan deze ene vriendin, maar nog andere contacten onderhoudt. Mocht deze vriendschap dan spaak lopen, heb je ook nog andere vriendinnen en/of vrienden waaraan je jezelf kunt optrekken. Je vraag ervaar ik een beetje alsof deze ene vriendin jouw alles is. Dat zou niet goed zijn. Ik ken verder je hele situatie niet. Ik weet niet of je nog thuis woont of als vrijgezel alleen en op jezelf. Naar mijn gevoel verwoord je op de achtergrond van je vraag een gevoel van eenzaamheid, waarin deze vriendin een baken is om jezelf aan op te trekken. Het is goed een hartsvriendin te hebben: maar mensen kunnen beschamen.
Samenvattend, ik heb je wat dingen aangereikt. Vragen naar jezelf om over na te denken en dingen die je zou kunnen doen. De vragen naar jezelf zijn vooral bedoeld om voor jezelf helder te krijgen, waarom je jezelf bitter en afgewezen voelt doordat zij minder intensief reageert. Ik hoop dat je er iets mee kunt en vooral wil ik je ook wijzen op het gebed als de weg, waarin je al je gevoelens aan God kunt voorleggen: “Hij is de HEERE, onze Heelmeester (vrij naar Exodus 15:25c)
M. W. Muilwijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.W. Muilwijk
- Geboortedatum:23-12-1980
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Aalst
- Status:Actief
146 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
