Omgaan met liefde na een aanranding
C. den Hamer | Geen reacties | 18-09-2007| 00:00
Vraag
Hoe moet ik omgaan met liefde na een aanranding? Het gaat hier om liefde van een gewone vriend, niet van de jongen die mij heeft aangerand. Maar na die tijd voel ik me dan weer zo vies, net als na de aanranding.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste onbekende,
Je vraag is wel duidelijk, maar hoe ik de ernst en de gevolgen moet begrijpen wat je bedoelt met aanranding, laat je in het midden.
Laat ik toch een poging wagen je iets uit te leggen. Een aanranding is een situatie waarin iemand (fysiek) ongewenst wordt benaderd, waardoor het slachtoffer zich geïntimideerd machteloos en bedreigd voelt. Van Dale spreekt in dat geval over een situatie dat men met slechte bedoelingen de ander te lijf gaat. Dit kan variëren in ernst. Soms blijft het bij een poging, maar het kan ook zijn dat de ander zich fysiek voelt gebruikt of misbruikt. Gaat het met dreiging of geweld gepaard waardoor doodsangst kan ontstaan of wordt iemand verbaal overgehaald dingen te doen of te ondergaan die men achteraf niet wil.
In jouw situatie is niet duidelijk hoe ernstig de situatie was. Het is wel duidelijk dat je huidige vriend die jou vermoedelijk liefdevol benadert, je hem deze liefde niet vrij kunt beantwoorden. Kennelijk is het zo dat zijn liefde en zijn benaderen associaties oproepen met het aanrandingsgebeuren ervoor, waardoor je achteraf jezelf vies en bezoedeld voelt. Ik hoop dat je vriend op de hoogte is van wat er gebeurd is met jou en weet hoe gevoelig dat ligt en daar ook rekening mee houdt. Aanranden gebeurt altijd in een sfeer van onveiligheid en het is natuurlijk heel belangrijk dat je jezelf wel veilig kunt voelen bij je vriend. Dat weet je waarschijnlijk wel met je verstand, maar het gevoel spreekt soms heel anders.
Soms is er, afhankelijk van de ernst en de impact die het heeft gehad, sprake van een posttraumatische stressstoornis na een dergelijk gebeuren. Er zijn dan recidiverende onaangename herinneringen aan het gebeuren. Er kan sprake zijn van dromen over de gebeurtenis(sen). Tevens kan het zo zijn dat ervaren wordt dat opnieuw gehandeld of gevoeld wordt alsof het gebeuren opnieuw plaatsvindt. Intens psychisch lijden voelen, als een aspect van de aanranding of iets dat er op lijkt, gebeurt. Bij het hebben van een posttraumatische stressstoornis tracht men de prikkels die bij het trauma behoren te vermijden door er liever niet over te spreken, te voelen of gedachten erover toe te laten. Tevens tracht men vaak de situaties te vermijden die herinneringen kunnen oproepen. Vaak weet men het gebeuren niet goed meer te herinneren. Een gevolg kan ook zijn dat men zich terugtrekt uit activiteiten en er gevoelens zijn van onthechting en vervreemding en moeite ermee hebben om de ander lief te hebben en last hebben van een somber gekleurde levensverwachting. Er kan sprake zijn van prikkelbaarheid of woede-uitbarstingen, inslaap- of doorslaapproblemen, concentratieproblemen, overmatige waakzaamheid en overdreven schrikreacties.
Mocht je jezelf in bovenstaand verhaal herkennen is het raadzaam hiervoor professionele hulp te zoeken. Effectieve hulp kan in een dergelijke situatie worden geboden. Je kunt dit doen door naar je huisarts te gaan en hulpverlening te vragen. Hij zal jou dan helpen aan een hulpverleningsadres. Niemand heeft het recht om ongewenst jouw intimiteitsgrenzen te overschrijden, ook niet als je dit misschien niet duidelijk hebt kunnen verwoorden op dat moment of je jezelf onvoldoende hebt kunnen verdedigen. De dader weet erg goed dat hij te ver is gegaan en daarvoor is hij alleen en echt hij alleen, verantwoordelijk voor.
Sterkte bij je overwegingen.
Kees den Hamer
psychotherapeut/seksuoloog
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal