God wil je Vader niet zijn
SMS | 95 reacties | 01-05-2012 | 09:46
"Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven dengenen, die ze van Hem bidden!" (Matt. 7:11). Wat mij betreft is dit een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Jezus spreekt in dit bijbelboek tot de ongelovige joden en over hun hoofden heen tot ons. God wil onze Vader zijn. Hoeveel te meer... Wie de diepte en de liefde van deze woorden tot zich laat doordringen, kan niet anders dan dit met blijdschap en dankzegging aanvaarden (Luc. 19:6). En toch gaat het hier om een grove leugen. God wil onze Vader helemaal niet zijn. Tenminste, dat mogen we opmaken uit de woorden van een predikant uit onze achterban.
In het RD van zaterdag 28 april vinden we namelijk het volgende citaat uit zijn mond: "Toch mogen volgens ds. Van Voorden ouders en leerkrachten nooit tot de gedoopten zeggen: God wil je Vader zijn. De predikant noemt dit een dwaling. Het verbond der genade is volgens hem een eeuwig verbond en de beloften zijn ja en amen voor de uitverkorenen. Ten onrechte wordt hiervan een verbond der aanbieding gemaakt, aldus ds. Van Voorden. De beloften moeten voorgesteld worden, maar pleiten op de belofte is een geloofswerk en kan alleen door gelovigen worden gedaan.”
Twee zaken vallen hierin op: 1. God wil je Vader niet zijn. 2. Pleiten op de beloften van God kan alleen door gelovigen worden gedaan. De vraag is vervolgens: hoe komt je dan aan dat geloof? Antwoord: Dat is van eeuwigheid door God bepaald met de uitverkiezing. En zo wordt het beeld geschetst van een onbarmhartige God die voor de grondlegging der wereld een selectie heeft gemaakt van een klein kuddeke. De rest is brandhout voor de hel. Verloren gaan is hiermee ontegenzeglijk de schuld van God. Hij selecteert. Hij verkiest. De mens is een volslagen machteloze marionet.
Daardoor verwordt iedere oproep in de Bijbel aan mensen om zich te bekeren tot een zinloze en nutteloze bezigheid. En de God van de Bijbel krijgt zo het beeld opgelegd van een cynische God die mensen beveelt iets te doen wat ze niet kunnen en ze vervolgens voor eeuwig verloren laat gaan.
Wat een heerlijke genade en wat een geweldig evangelie dan om te horen en te lezen dat deze God niet bestaat. Dat Hij een Vader wil zijn voor een ieder die Zijn Zoon Jezus Christus door het geloof aanneemt. Dat deze Vader juist mensen die Hem tot op het bot haten, Zijn liefde aanbiedt. Ja zelfs Zijn enig geboren Zoon heeft opgeofferd om dode en helwaardige zondaren te redden. Zien op Jezus, Hem aangrijpen, meer is niet nodig. En die handen van het geloof worden ook nog eens door Hemzelf aan ons geschonken. Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe "En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige" (2 Kor. 6:18). Wanneer? Als wij ons afscheiden van de wereld. Wat een belofte van Hem die onze Vader wil zijn en zal Zijn door het geloof in Jezus Christus. Gods Woord is waar en niet het bedenksel van deze dominee. God eeuwig dank!
Dank voor je uitgebreide reactie.
Er zal vast een mooie dogmatische mouw aan het geheel te passen zijn en een aantal nuances te plaatsen maar de concrete gevolgen van de uitspraken van ds. van Voorden zijn m.i. lijdzaamheid en lege avondmaalstafels. Mocht dat maar op kleine schaal voorkomen dan neem ik direct mijn woorden terug.
N.B. Als een openbaar persoon in een openbare bijeenkomst een uitspraak doet, is het niet vreemd dat daar een openbare reactie op komt.
Het enige dat ik altijd maar bedenk is dat je, als je bij God aanklopt en Hem om hulp vraagt, je nooit weg gestuurd zal worden met de opmerking, sorry, maar je bent niet uitverkoren, ga maar weer weg...
God wil dan zeker je Vader zijn!
De wet is gericht tot iedereen en word in elke reformatorische kerk voorgelezen.
@ benefietdiner: het gaat niet alleen maar om de vraag hoe we het doopformulier lezen. Als iemand zegt: 'dhr. X houdt zich niet aan het doopformulier', dan is dat spijtig, maar niet verschrikkelijk. Als iemand echter zegt: 'dhr. X beschouwt God als een leugenaar', dan is dat vreselijk. Dit laatste gebeurt hier. SMS zegt dat ds. Van Voorden God voor een leugenaar houdt. Dat is een allervreselijkste beschuldiging. Hoewel ik het niet in alles met ds. Van Voorden eens ben (ik denk dat je het doopformulier anders moet lezen dan hij doet), geloof ik niet dat we hem met zo'n beschuldiging recht doen. Daarom denk ik trouwens ook niet, dat zo'n column iemand uit de GGiN die met vragen worstelt echter verder helpt.
@ Rudy: reken maar dat hij de preken van Smytegelt gelezen heeft; ik schat in dat hij die als ouderling zelfs wel vanaf de preekstoel gelezen heeft. En ik denk ook niet dat hij het ermee oneens is, dat God Vader is van iedereen krachtens de schepping. In de uitspraak die hij hier deed, gaat het er echter om of hij in de diepste zin (Rom. 8:15) Vader wil zijn van iedereen.
@daf: Natuurlijk kunnen er concrete gevolgen van bepaalde uitspraken zijn die niet wenselijk of zelfs heel erg zijn. Om maar een heel ander voorbeeld te geven: de theologie van Karl Barth heeft gezorgd voor geesteloosheid en lege kerkbanken. Dat betekent echter niet, dat we dan niet meer de plicht hebben om iemands woorden allereerst op hun bedoeling te proberen te peilen. In geval van Karl Barth kun je dan bijvoorbeeld zeggen, dat hij de leer van Gods vrije genade hoog wilde houden tegenover de liberale theologie. Daarna moet je inderdaad ook kijken wat de gevolgen er van zijn. Dat moet dan alleen wel eerlijk gebeuren, en christelijk.
Verder: natuurlijk is het begrijpelijk dat er een openbare reactie komt op wat iemand in het openbaar zegt. De vraag is alleen, of de vorm waarin dat gebeurt de zaak verder helpt en de betreffende predikant en toespraak recht doet.
Dat @MvR het opneemt voor ds. Van Voorden is zeer in hem te prijzen. We zitten nu wel met een enorm dilemma. Als ds. Van Voorden niet zegt wat hij bedoelt, hoe weet MvR dan dan? Het RD heeft bij mijn weten nog geen rectificatie geplaatst. Maar vooral ook de uitspraken zelf: 1. Mag je nu wel of niet tegen gedoopten zeggen dat God je Vader WIL zijn? En 2. Gelden de beloften van geloof en bekering van Gods Woord ook de onbekeerden? Concreet: Mag een onbekeerde ouder pleiten op de belofte van het Woord dat God ons een Vader wil zijn? Dat is het dilemma wat de column schetst. Ik ben zeer benieuwd naar het concrete antwoord van MvR.
Dordtse Leerregels HOOFDSTUK 1 --- Van de Goddelijke verkiezing en verwerping.
(……)
1-17. Nademaal wij van den wille Gods uit Zijn Woord moeten oordelen, hetwelk getuigt dat de kinderen der gelovigen heilig zijn, niet van nature, maar uit kracht van het genadeverbond, in hetwelk zij met hun ouders begrepen zijn, zo moeten de godzalige ouders niet twijfelen aan de verkiezing en zaligheid hunner kinderen, welke God in hun kindsheid uit dit leven wegneemt. (Gen. 17:7; Hand. 2:39; 1 Kor. 7:14)
Ik vind van niet.
Het gaat verkeerd als het geloof een geloof wordt in dogma's en leerstellingen. Zo van 'je moet in de juiste dingen geloven'. Dit is de ellende met de leer van de uitverkiezing, van de doop, het verkeerd omgaan de belijdenis geschriften en formulieren en al dergelijke dingen. Dit is niet het zaligmakende geloof.
Het zaligmakende geloof is te geloven in Jezus Christus. Sinds de zondeval zijn we verstoten van God met geen enkele mogelijkheid weer bij Hem terug te komen. Maar God heeft een weg geopend in Jezus Christus. En Hij heeft gezegd: "allen die naar Mijn Zoon horen, Hem als hun Zaligmaker, Hogepriester en Koning erkennen, worden door Zijn bloed gereinigd, geheiligd, en zalig gemaakt. Voor hen zal ik tot een God en Vader zijn en zij zullen voor eeuwig bij Mij wonen." God wil niet dat één mens verloren gaat. Hij wil de God en Vader zijn van iedereen. De voorwaarde hiertoe is een bekering van het hart tot Hem en een onvoorwaardelijk geloof in het evangelie (de boodschap) van Zijn Zoon, en niet in wat anders.
Een leer heeft een nut. Het is nuttig de dingen helder te formuleren, bijvoorbeeld dat gerechtigheid is uit het geloof en niet uit werken zoals Paulus duidelijk maakt in de Romeinen brief. Waarheid is niet relatief of subjectief. Maar deze dingen zijn als het goed is slechts een hulpmiddel om te weten hoe te leven in de geloofsrelatie. Het gaat er niet om dat we in de waarheid van deze dingen op zichzelf moeten geloven, het gaat om een geloofsrelatie met de Persoon. Als er één centraal thema is in de Bijbel dan is het toch wel de geloofsrelatie met God via de Messias. Van Abel tot Noach, Abraham, Mozes, Daniël, Stefanus, Timotheüs en honderden anderen.
En dat is het grote probleem. In dit artikel in het RD gaat het over dogma's. Nu ken ik deze ds niet, dus over zijn relatie met Jezus kan ik niets zeggen. Wat me wel opvalt, is dat elk spoor van zo'n relatie volledig ontbreekt in het artikel. En dat is helaas vaak het geval in artikelen, boeken en preken van bepaalde predikanten en leraren of die dat willen zijn. En dat heeft dan ook gevolgen voor wat er wordt gezegd, wat dan vaak gedeeltelijk (dogmatisch) klopt en gedeeltelijk niet. Maar het is slechts een op een abstractie manier praten over Bijbelse dogma's. Dat heeft niets met geloof te maken. Daarom gebeurt dit soort praten vaak op een totale andere golflengte dan wat de Bijbel zegt, en kan het, zelfs al zou het 90% waarheid bevatten, er volledig naast zitten.
Gelukkig zijn er ook anderen. Bij de Jijdaar avonden bijvoorbeeld zijn vaak sprekers zoals ds Simons, ds van de Belt en anderen waarvan hun geloofsrelatie met Jezus er van af druipt. Dat is niet iets optioneels. Dat is een kenmerk van een gelovige. Als een predikant dit niet getuigt in wat hij zegt kan hij beter zwijgen. Ook bij vroegere predikanten zoals Spurgeon of anderen merk je dit altijd overduidelijk. Dat is omdat hun hart daar vol van is en ze dit willen uitdragen. En niet bepaalde 'waarheden' willen uitdragen. Ze verkondigen Christus in de context van welk thema dan ook. En dat ontbreekt in dit artikel. Of het er was in de lezing weet ik niet, maar ik ben er niet zo zeker van.
De hele leer van de uitverkiezing is gebaseerd op misschien een dertigtal verzen uit de Bijbel waar al sinds Augustines discussie over is hoe die begrepen moeten worden. Zoals Luther opmerkt in een voorwoord: Rom 9 komt pas na Rom 1 tot 8. Pas nadat rechtvaardigheid uit het geloof uiteen is gezet. Paulus gaat niet ineens in Rom 9 allemaal beperkingen aanleggen aan wat hij heeft uiteengezet in Rom 1 tot 8.
Gods ontferming in Jezus Christus, toegankelijk gemaakt door geloof, bestrijkt ten minste 3/4 van de Bijbel. Gods verkiezing is dat Hij het verlorene zoekt en dat Hij geloof tot gerechtigheid rekent. Niet omdat er iets is uit ons, maar uit Gods trouw en ontferming.
Wat de Bijbel vraagt is geloof in een Persoon. Deze persoon heeft een boodschap verkondigt, namelijk dat Hij Zichzelf heeft geofferd als het perfecte offer, de zonde van de wereld op zich heeft genomen en heeft weggedragen en ons verzoening heeft gebracht. En ieder die zijn of haar hoop stelt op deze boodschap is met Hem gestorven en met Hem opgestaan en is een nieuwe schepping al is dit nu nog niet zichtbaar, alleen met de ogen van het geloof.
Zo wordt iemand die zijn of haar geloof vestigt op de Heere Jezus Christus een verkorene, niet andersom. Was Abraham soms een verkorene die tot geloof kwam omdat hij uitverkoren was? Staat dat in Genesis? Is dat wat Paulus ons leert? Lijkt me niet. God sprak tot Abraham en Abraham gehoorzaamde en geloofde, En zijn geloof werd hem tot gerechtigheid gerekend. Dit doet niets af aan Gods almacht. Dit is hoe God het besloten heeft. En een ieder die dit geloof van Abraham navolgt is een kind van Abraham en deelt in de belofte aan Abraham en zijn Zaad. Of je nu gedoopt bent of niet. Of je nu jood bent of niet-jood.
Ik studeer deze weken de Hebreeën brief. Dat spreekt totaal andere taal. Het is doorweekt van aanmaning en bemoediging geloofszekerheid te hebben in Jezus Christus. Geloof in Hem, er is geen twijfel mogelijk. Argument na argument voert Paulus aan om dit duidelijk te maken, bouwend op 2500 jaar voorgeschiedenis. En hij waarschuwt ook dit niet na te laten.
"Want als het woord (de wet) dat door engelen (aan Mozes) gesproken werd, al bindend was en elke overtreding en ongehoorzaamheid rechtvaardige vergelding ontving, hoe zullen wij dan ontvluchten, als wij zo'n grote zaligheid veronachtzamen, die in het begin door de Heere is verkondigd, en die aan ons is bevestigd door hen die Hem gehoord hebben."
"Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is. Want ook aan ons is het Evangelie (de boodschap) verkondigd, evenals aan hen. Maar het gepredikte woord bracht hun geen voordeel, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden."
"Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen."
"Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade (Jezus Christus), opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip."
"Omdat Hij aan de erfgenamen van de belofte overvloediger de onveranderlijkheid van Zijn raadsbesluit wilde bewijzen, heeft God die bekrachtigd met een eed, opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden.”
"Als iemand de wet van Mozes tenietgedaan heeft, moet hij sterven zonder barmhartigheid, op het woord van twee of drie getuigen. Hoeveel te zwaarder straf, denkt u, zal hij waard geacht worden die de Zoon van God vertrapt heeft en het bloed van het (eenzijdige) verbond, waardoor hij geheiligd was, onrein geacht heeft en de Geest van de genade gesmaad heeft?"
"Omdat wij nu, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs een nieuwe en levende weg, die Hij voor ons heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is door Zijn vlees, en omdat wij een grote Priester hebben over het huis van God, laten wij tot Hem naderen met een waarachtig hart, in volle zekerheid van het geloof, nu ons hart gereinigd is van een slecht geweten en ons lichaam gewassen is met rein water. Laten wij de belijdenis van de hoop onwrikbaar vasthouden, want Hij Die het beloofd heeft, is getrouw."
Als je de hele Hebreeën brief goed leest en studeert, wat een enorme rijkdom, vreugde en zekerheid vindt je dan hier in. Maar ook een waarschuwing dit serieus te nemen. Sodom en Gomorra werden niet vernietigd omdat ze niet uitverkoren waren, maar wegens hun zonden. De vrouw van Lot werd geen zoutpilaar omdat ze niet uitverkoren was, omdat ze haar leven wilde behouden en niet ontvangen. Het volk kwam om in de woestijn, niet omdat ze niet uitverkoren waren, maar wegens hun ongeloof.
Keer je tot Jezus en Hij zal je een nieuw hart geven zoals staat in Jer 31. "Ik zal Mijn wetten geven in hun harten, en Ik zal die inschrijven in hun verstand. En hun zonden en hun ongerechtigheden zal Ik geenszins meer gedenken." Dat is de belofte van het nieuwe verbond dat vervuld is in Jezus Christus. Toegankelijk voor iedereen aan wie deze boodschap is verkondigd en geldig voor iedereen die dit in geloof verwelkomt en vasthoudt.
Maar geloof niet mij. Onderzoek ijverig de schriften of dit zo is.
En wat heeft dat voor gevolg? Dat we als (naar ik hoop gereformeerde) christenen verder uit elkaar drijven dan nodig zou zijn:
1. Doordat de andere 'groep' zwarter gemaakt wordt dan nodig is, en
2. Doordat we van de weeromstuit theologisch onevenwichtig worden (als ik tenminste let op diverse reacties over de uitverkiezing).
Daar waar we leren naar elkaar te luisteren, kunnen we ook leren inzien dat anderen je soms meer kunnen helpen bij het zien van bepaalde Bijbelse noties dan je eerst voor mogelijk hield. En dat is nodig, gezien Ef. 3:18-19: 'Opdat gij ten volle kondet begrijpen met al de heiligen, welke de breedte, en lengte, en diepte, en hoogte zij, En bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot al de volheid Gods.'
Tot het leren kennen van de liefde Gods behoort ook het spreken over de uitverkiezing, zie bijvoorbeeld in diezelfde brief, Ef. 1:4. En al zou het in plaats van op 30 teksten (zoals iemand suggereert) maar steunen op 5 teksten in de Bijbel (wat uiteraard niet het geval is), dan nog zal het voor mij tot de laatste ademtocht een troost zijn, dat de zaligheid niet verankerd ligt in iets van mijzelf, maar dat die volstrekt (en dan ook volstrekt) vast ligt in het werk van een Drie-enig God.
Betekent dat, dat je niet meer zou kunnen pleiten op de beloften van de Heere? Nee, dat niet, en daarom heb ik op punten ook een andere visie dan ds. Van Voorden. Maar daar ging mijn bijdrage niet over. Ik meen dat we, ook als we het (min of meer) oneens zijn, geroepen zijn om elkaar recht te doen.
Laten we die Weg zoeken en laten we met bidden en smeken onze verkiezing vast maken, want God laat geen bidder staan! Laten we van de uitverkiezing geen struikelblok maken, want als het ons lijdzaam maakt laten we zien wie we echt zijn. Mensen die dus niet willen. Als het ons verwondert en ons uitdrijft in het gebed zal Christus zeker zegenen.
Ik lees voornamelijk inhoudelijke reacties, en als die niet stroken met de mening van ds. v. Voorden heet dat geen 'afschieten, trappen o.i.d.'
Als je in het openbaar iets zegt of schrijft moet je zorgen dat je duidelijk bent.
En er staan dingen in het artikel die in geen enkele context gerechtvaardigd zijn.
Verder is dit een openbare site en als 'men' inderdaad dingen verkeerd interpreteert, staat niets ds. v. Voorden in de weg om één en ander recht te zetten.
-"Het is ook niet behulpzaam voor zoekers uit de GGiN om de leer die daar gebracht wordt zo zwart mogelijk af te schilderen".
Hoezo niet? Ik kom wel niet uit de GGiN, maar ben wel met die leer opgevoed en ik had er zeker baat bij dat de leugens duidelijk aan het licht kwamen.
Nou is iedereen wel niet hetzelfde, maar er worden ook zat 'voorzichtige' artikelen geschreven.
En nogmaals, het gaat niet om een persoon maar om een dwaalleer. En over dwaalleer moet je duidelijk zijn, heel erg duidelijk!!!
De eer van God is ermee gemoeid, en de eeuwige bestemming van mensen.
Dan ga je je toch niet druk lopen maken over allerlei bijzaken, leidt weer 'lekker' af van de dingen waar het echt om gaat.