Kruistocht tegen Sonja
Kruipolie | 1 reactie | 13-08-2010 | 16:00
Het is bijna 1260 jaar geleden dat de bevlogen evangelist Bonifatius door de woeste Friezen bij Dokkum naar een andere wereld werd geholpen. Wie zich indertijd onder deze noordelijke heidenen begaf was een rasoptimist of ten stelligste overtuigd van een bijzondere roeping. Al enkele eeuwen mogen we veronderstellen dat deze stugge en uiteindelijk overwonnen kleibewoners gekerstend zijn. Maar verborgen tussen de houtwallen van de Tjongervallei in het piepkleine dorpje Oudehorne blijkt echter nog een eng, heidens cultclubje actief, met priesteres Sonja aan het hoofd.
Mijn eerste gedachte was dat het hier ging om de beroemde weegschaalconsulente Sonja Bakker. Deze vermageringsgoeroe met haar volgers valt echter geheel in het gewichtsloze niet bij de omvangrijke Sonja de Vries, moederoverste van zo'n 200 dwazen die zich al dan niet vrijwillig achter prikkeldraad laten hersenspoelen.
Terwijl de dorpsbewoners zich overgeven aan het ijdele dors(t)lessende Flaeijelfeest, de Sjongnocht, de Lytse Bearkes, Lyts Bigjin en de Hoarnekrite, verricht de Friese Jomanda haar duivelse toverkunsten op een veel hoger niveau. Dat kan omdat de engel Roravyanus tweederde van haar hersenhelft heeft overgenomen. Veel tijd zal dat niet gekost hebben...
Sonja heeft de opdracht om dolende zielen een nieuwe kans te geven. En mocht de profetes een steekje laten vallen, dan is er geen man overboord. De fladderende geesten krijgen nog zo'n 30.000 reïncarnaties achter hun dodelijk vermoeide kiezen. Net zolang tot hun geestelijke evolutie is voltooid. Als het ooit Friezen waren, heeft dat natuurlijk even tijd nodig.
In dat goeie oude vroeger, zou Grutte Pier met zijn lange zwarte baard en potige kameraden deze moderne heks boven zijn knetterende haardvuur hebben gebroodroosterd. Sombere Sonja heeft echter weinig meer te vrezen dan wat lastige teken, daar tussen het Oudehornse struweel. Grutte Pier Gerlofs Donia is al bijna 500 jaar dood en een alternatieve kruistocht ligt niet in de lijn der verwachtingen.
En wie zich daartoe desondanks geroepen voelt, kan misschien ook even een kleine beeldenstorm ontketenen in de eigen achterban, waar sommige kerkelijke gemeenten hun eigen Harry Potter-toverspreuken brouwen in de hypercalvinistische toverketel.
Zolang de Friese toverkol-met-vijfpuntige-sterallures haar koek en zopie niet verlaat en met haar bezemsteel de route van het vliegverkeer niet hindert, zal het mij een zwerkbal zijn wat ze privé uitvreet. Heksen zijn namelijk net als vliegen. Lastig uit de lucht te meppen, maar in de winter verdwijnen ze vanzelf.
