Rechterflankistan
Kruipolie | 121 reacties | 05-10-2022 | 11:46
Wie het kerkelijk nieuws buiten de geëikte kanalen enigszins volgt, kan het niet ontgaan zijn dat de rechterflank van kerkelijk Nederland dezer dagen een weinigje verhit is. Oorzaak is een ‘herstelde’ predikant die de euvele moed heeft om een zwaar bevindelijk deksel enkele centimeters te verschuiven om ons een inkijkje te gunnen in een kilometersdiepe put vol zompig exegetisch zelfbedrog.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
En was de dienaar des Woords nu maar begonnen dit volksdeel vooreerst een flinke veder in de bilnaad te planten, dan was het ongetwijfeld bij een oppervlakkige respons gebleven. Brandmerken bijvoorbeeld in plaats van vierendelen. Hij had kunnen opmerken dat ze aan de buitenzijde zo keurig leven. Dat ze zulke kostbare en grote tempels weten te bouwen, voorzien van imposante pijporgelen. Dat ze de vuile was van anderen zo netjes buiten hangen. Of dat ze de veelkleurigheid van de schepping geweldig sober weten samen te vatten in ontelbare tinten zwart en grijs. Zoiets dus.
Maar nee, tact is niet de sterkste karaktertrek van deze dominee. Oprechtheid en Bijbelkennis wel. En dat zijn geen handige eigenschappen in rechterflankistan. Daarom ligt de geestelijke op dit moment onder een stevige wind van leer. Hoewel stevig... We moeten natuurlijk ook weer niet overdrijven. Het zijn de bekende losse flodders. De gereviseerdhervormde booswicht is een Arminiaan en onze gebreinwaste massa weet wel beter. Einde inhoudelijke discussie. Tja, daar zal de doctor niet lang van wakker liggen.
Een stuk onaangenamer echter is de kritiek uit eigen of zelfs onverwachte hoek. Een linkse directe bijvoorbeeld. Net met emeritaat en weinig omhanden dacht een predikant uit een gefuseerd kerkverband het hem goed te dunken het vuurtje nog wat hoger op te porren. Dat is soms prettig in een ijskoude omgeving, maar niet als het al tropisch heet is. Blijkbaar had de rancuneuze achterblijver nog een appeltje te schillen met zijn in 2004 afgeweken broeder. Of het was iets met de klok en klepel. Een kostbare inschattingsfout in ieder geval van de gepensioneerde zielzorger. Zijn kanselblunder gaat op dit moment viraal en de geestelijke kukelt met een dubbele flikflak van zijn sokkel. De ontstemde kerkenraad van zijn thuisgemeente heeft de goedheiligman inmiddels met de roede richting kansel gedreven om zijn woorden weer in te slikken.
En zo is niets wat het lijkt te zijn. Gebraden kippetjes zijn in werkelijkheid graatmagere pekingeenden en het gemeste kalf een klipgeit met anorexia. Geestelijk brood is over datum en van koekebakkers die de receptuur niet kunnen lezen. Of hooguit alleen een paar kleine lettertjes. Grieks en Hebreeuws blijft een lastig taalgebied voor het oude volk.
Ik word hier echt verdrietig van.
Zoveel onkunde.
Geloven en bekeren doet een mens zelf als vrucht van wedergeboorte.
DL 3/4 par. 12
En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.
Als je denk dat voor je de Heere Jezus liefkrijgt al iets moet/kan zijn is dat regelrecht remonstrantse, het is óf óf.
Bunyann werd niet gevangen gezet om de inhoud van zijn preken, maar omdat iedereen naar de staatskerk moest van koning Charles, ook liet hij zich overdopen!
Die staatskerk was behoorlijk in verval, maar als hij anders gepreekt had werd hij eveneens opgepakt.
De Christenreis is een allegorie er komen verschillende karakters in voor, ook in Christinnereis zie je andere stappen dat bij Christen.
Ga je hier een mal van maken voor de bekering dan kom je vast te lopen.
De oude puriteinen waren "ruimer" dan ik altijd dacht. Ik heb inmiddels wat van ze gelezen, maar er zit in de bekering toch echt een werkzaam deel in voor de mens.
Maakt dan de mens zichzelf zalig?
Absoluut niet! Onmogelijk!
Misschien zit em de deel van de verwarring erin dat we verschillende mensen zijn en verschillende gaven krijgen al naar gelang we nodig hebben.
Ook dat is genade van God. Dat Hij mensen die wel tobben en slecht kunnen geloven, tóch overtuigd van hun vergeving van zonden.
U wilde dat er hier gereageerd zou worden over de column van Kruipolie.
Laat ik dan reageren op uw interpretatie van het woord die Kruipolie gebruikte namelijk: ‘Rechterflankistan’, waardoor u zo verontwaardigd bent.
Misschien heeft u wel eens van het woord: ‘verweggistan’ gehoord? Deze fictieve landnaam heeft ingang gevonden in het algemene spraakgebruik. Wel nu rechterflankistan is een afgeleid woord van verweggistan en heeft dus niets te maken zoals u het vertolkt.
Het Perzische achtervoegsel ‘stan’ betekent land en komt in werkelijkheid voor in de naam van een aantal in Centraal-Azië gelegen landen. Verweggistan betekent dus letterlijk: "een ver weg gelegen land". Er wordt dan een onbekende plek mee bedoeld.
Rechterflankistan wordt dus het land van de gereformeerde gezindte bedoeld terwijl niet precies wordt gezegd welke rechterflank.
Of wilt u toch weten welke rechterflank bedoeld wordt? Kijk dan bij de redactie Vragenrubriek https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18866/gereformeerde-gezindte/
@Samanthi, jij meent van jezelf de wijsheid in pacht te hebben laat je altijd opnieuw merken.
Vanwege je vermeende wijsheid doe je alsof je verdrietig wordt van mijn onkunde.
Nou, zo wijs ben ik idd niet, maar ik heb wel door dat je inhoudelijk helemaal niet reageert op wat ik geschreven heb. Je neemt de moeite niet om te proberen te begrijpen wat een ander nou echt zegt.
Een antwoord geven op iets concreets wat ik gezegd heb doe je niet. Je gooit altijd teksten uit Gods Woord en stukjes uit de Dordtse Leerregels in je reacties en dan suggereer je daarmee dat ik het daar niet mee eens bent. Zie je hierin je eigen onkunde ook niet een beetje? Voor de duidelijkheid, ik ben het volkomen eens met Gods Woord en ook met de Dordtse Leerregels.
Ik kopieer nog even wat ik hierboven in mijn vorige reactie schreef. Dan moet je dat nog eens aandachtig lezen.
“In dat op Gods Woord gegronde boekje begint het niet om met een gelovig
hart Jezus aan te nemen en je de beloftes uit Zijn Woord voor jezelf op te
eisen, nee, het begint daar bij de wet! In stad Verderf, ontdekt aan je
zonde en schuld (door de wet) en met een zwaar pak van zonden op
je rug eerst die stad verderf zien te verlaten (dat is bekeren, je omkeren
naar God)”.
Dit is beslist iets anders als “de wet prediken” ipv het evangelie. Door de wet is de kennis der zonde! (Rom. 3-20b). Dat schrappen we toch niet uit de bijbel? Natuurlijk weet ik ook dat het waarheid is als er staat in Rom 3: 20a: “ Daarom zal uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd worden voor Hem”.
Maar weet je, niet alleen niet uit de werken der wet wordt niemand zalig, maar ook niet uit evangelische werken!
De evangelische werken zijn; “met een gelovig hart Jezus aan te nemen en je de beloftes uit Zijn Woord voor jezelf op te eisen”. Hoe remonstrants kan je zijn als je niet als een bedelaar aan Gods Genadetroon wilt vragen om vergeving en verlossing? Zeg dan asjeblieft eens concreet wat ik verkeerd gezegd heb en stop eens met te doen alsof ik met de tientallen teksten die je straks weer op gaat noemen het niet eens zou zijn!
Over Bunyan zeg je terecht dat er in zijn allegorie verschillende karakters voorkomen. Jazeker! Daar draait juist dat hele boek om. Net als de Heere Jezus in Zijn gelijkenissen, spreekt hij juist over de nabij christenen en al degene die zichzelf en anderen bedriegen op reis naar de eeuwigheid!
We worden eigenlijk ook gewaarschuwd, dat we zelf ook niet zijn als al degene die hij genoemd heeft, zoals o.a. Halstattig, Gezeggelijk, Hardnekkig, Hoogmoed Vijandschap ect.
Of ben jij als Christen? Ken je ook dat pak en die poel waarvan gesproken wordt? Heb je het ook niet zomaar zelf aangegrepen, zoals Christen dat ook niet kon? Of ben je misschien ook vijandig op Bunyan met zijn boek omdat het niets van je eigen bevinding heel laat?
Bunyan werd wel degelijk gevangen gezet om de inhoud van zijn preken! Jij maakt er nu een politieke gevangene van vanwege ongehoorzaamheid aan de koning van Engeland. De staatskerk was niet zomaar behoorlijk in verval, nee ze was een werktuig van de duivel geworden!
@Arnoldvan Delden, ook voor jou geld als je van dit soort bekering vast loopt, moet je je weg nog maar eens overzien, of anders uitleggen welke andere weg er nog meer is!
Natuurlijk niet het cliché, Christus is de weg, je moet naar Jezus gaan. Daar wijst dat boek uitdrukkelijk alleen maar op!
Bunyan werd wel degelijk gevangen genomen omdat hij het gezag van de staatskerk niet erkende in het benoemen van predikers.
Lees de levensbeschrijving die voorin de Heilige Oorlog staat er maar een op na.
Even over de mal die gemaakt kan worden:
Neem als voorbeeld de poel wankmoedigheid. Christen zakte hier diep in weg. Mede door het pak op zijn rug.
Bovendien heeft hij de stapstenen (de beloften van Christus) gemist.
Dit leert ons dus dat sommigen een moeilijkere weg naar de enge poort gaan dan anderen.
Niettemin blijft de weg hetzelfde; Ellende, verlossing, dankbaarheid.
De volgorde en de mate waarin de Geest deze geeft kan per mens verschillen.
Is dat in het natuurlijke leven ook niet zo? Bij het ene kind helpt een pak voor z'n broek. Bij de andere helpt een goed gesprek over het misdane. Aan het strafbare feit verandert dan niets.
Ik ben nu het boekje aan het lezen van Edward Fisher over het merg van het Evangelie. Dit is een boekje uit 1645. Ver voor onze eigen kerkelijke twisten! Welk een helder inzicht word daar gegeven!
Ik mag dan geen reclame maken, maar dit kan vele kleingelovigen helpen!
Laat boven alles de liefde tot elkaar de boventoon voeren. We moeten immers elkaar de voeten wassen! Niet de oren wassen!
Gezegende zondag verder!
Wat een verwijten, het is niet fijn discussiëren, als je de Bijbel naspreekt en niet één figuur uit een allegorie als mal voor de ware bekering te houden krijg je meteen een etiket, er is niets zonder geloof in de Heere Jezus.
De temonstranten leren Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is.
Maar de Bijbel leert dat je dood bent en dat God je levendmaakt.
Droefheid naar God over de zonden is niet voor de bekering, maar erna lees de KT eensbij deze tekst, droefheid maar God: David, Petrus ed, droefheid naar de wereld: Achab Judas ed.
De Heere zegt: geloof het evangelie, paulus preekt Jezus en Dien gekruisigd.
Beste jewannes,
Wat is precies uw motivatie om anderen van uw visie op deze dingen te overtuigen? Mijns inziens zijn er 2 mogelijkheden, namelijk:
- Bij de wedergeboorte/bekering van een mens zit in meer of mindere mate een actief aspect van de mens zelf. In dat geval is het belangrijk om mensen ervan te overtuigen om niet alleen maar passief af te wachten, maar op de juiste manier actief te zijn.
- De wedergeboorte/bekering gaat vanuit de mens gezien volkomen passief, en is volledig Gods werk, zonder enig actief aspect van de mens zelf. (Dit is uw mening, als ik het goed begrijp.) Als dat het geval is, waarom is het dan belangrijk om mensen daarvan te overtuigen? God is dan toch niet afhankelijk van hoe een mens precies denkt over de wedergeboorte? Of denkt u dat een mens eerst de juiste visie op de wedergeboorte/bekering moet hebben, voordat God hem bekeren kan? Maar dan zit er juist wel weer wat van de mens bij, en is het dus niet volkomen passief.
Als ik het goed begrijp neemt u het anderen kwalijk dat ze mensen oproepen om zich te bekeren van hun zonden en in Jezus te geloven, omdat mensen dat niet kunnen vanuit zichzelf. Tegelijkertijd roept u mensen op om zich te bekeren van hun (zogenaamde) dwaling over de wedergeboorte en te geloven in de volkomen passiviteit van de mens. Wat ik niet begrijp is: Als de mens niet uit zichzelf in Jezus kan geloven, hoe kan hij dan wel uit zichzelf in de juiste leer van de wedergeboorte gaan geloven? Of als een mens dat laatste ook niet uit zichzelf kan, waarom vindt u dan dat je geen mensen mag oproepen voor het eerste (in Jezus geloven), en wel voor het tweede (in de juiste leer van de wedergeboorte geloven)? Zou u daar misschien wat uitleg over kunnen geven? Bij voorbaat hartelijk dank!
Formeel gezien mag dat zo zijn (omdat hij het gezag van de staatskerk niet erkende), maar zijn gevangenschap kwam voort uit vijandschap tegen de waarheid. Het was dus ook vijandschap tegen God en de vervolging van Zijn Kerk!
Inderdaad in de Christinnenreis zag zijn vrouw, de stapstenen van het geloof liggen omdat er voor haar meer licht was en hij, Christen, meer in het donker leefde. Dat heb je niet voor het kiezen hoe God Zijn volk leidt. Ellende verlossing en dankbaarheid blijven de drie stukken idd. Niet in dezelfde mate, maar absoluut wel in dezelfde volgorde.
Ook de weg tot godzaligheid is door die drie stukken voor ieder gelijk, zei het dus in verschillende mate. Maar zonder enige zondekennis zal niemand de reis beginnen aan te vangen. Waarom? omdat we in het paradijs reeds gevallen zijn in Adam. Is God begonnen of ben ik zelf begonnen? Nou, God begon in het Paradijs al met Adam op te zoeken, en zo als God toen werkte werkt hij nu nog!
Dat neemt onze verantwoordelijkheid niet weg en Hij roept ons tot zaligheid! En nu spreek ik speciaal juist ook voor @Samanthi, ondanks dat we dood liggen in zonden en misdaden is er voor ons wel een middel om zalig te worden. Hoe kom je dan practicaal anders gezegd concreet of nog anders praktisch of bevindelijk aan die zaligheid? Je moet naar Jezus gaan zal je zeggen, maar Ik moet nog iets duidelijker, hoe ga ik practicaal enz. naar de Heere Jezus toe? Met mijn armen vol geloof? Met handen vol vertrouwen? NEE, met lege handen! Het geloof is en blijft een gave van God! Hoe dan? Alleen als een arme zondige en schuldige bedelaar! Je kan alleen als een zondaar voor God op je knieën vallen! En dat is juist voor de godsdienst zo moeilijk! Het is zelfs onmogelijk van onze kant als de Heere er niet Zelf in mee komt! Maar, bij een oprechte bedelaar KOMT Hij er ook in mee! Op Zijn tijd, alleen op Zijn tijd.
En @Samanthi, je toont aan dat je van mijn laatste reactie weer niks begrepen hebt. Dat kan ook niet als je je oren er voor toestopt.
@VeritasQuaesitor, ik lees je reactie pas nadat ik dit stukje geschreven heb en het wilde verzenden. Ik denk dat er toch wel een gedeeltelijk antwoord op jou vragen in terug te vinden is.
Ik wil toch nog wel graag reageren.
Jouw beide visies gaan in feite over de uitverkiezing Gods. Dat is een zaak van de Almachtige God voor wie geen tijd bestaat en die van eeuwigheid alles weet, tot in alle eeuwigheid. Verkiest God omdat Hij wist dat wij zouden gaan geloven in de tijd? Daar moeten wij geen antwoord op zoeken. Daar mogen wij niet mee rekenen. God heeft ons in de tijd Zijn Zoon gegeven voor verzoening van onze zonden vanwege de bondsbreuk in Adam in onze val in het Paradijs. Hij roept ons tot zaligheid en daar moeten wij aan gehoorzamen. Wij moeten dus wel actief zijn daarin maar kunnen het ook weer niet vanwege onze onmacht. Toch komt de Heere er in mee. Het is niet te begrijpen of uit te leggen maar het is denk ik een geloofszaak. Daarom kan een mens alleen als een onmachtige zondaar en alleen als een bedelaar aan de Troon der Genade, of, anders gezegd, op die poort voor die smalle weg kloppen, waarboven staat: klopt en u zal opengedaan worden! Verder neem ik het beslist niemand kwalijk om zich te bekeren zoals je schrijft, maar God eist het ook van ons. Hij wilt daar Zelf in meekomen! Dat geloven is juist het probleem in de hele eeuwenlange discussie. Alleen het wáre zaligmakende geloof wordt bedoeld. Niet het verstandsgeloof of het historieel geloof. Het ware geloof is het geloof dat God ook Zelf schenkt aan het hart. Daar kies of besluit je niet voor, nee, daar word je mee vervuld door de Heilige Geest. Die dat ware geloof geschonken is wordt zalig. Daar heeft de Heere Jezus Zelf in de Bergrede kenmerken voor aangevoerd, wie het zijn die dat ware geloof bezitten en zalig worden of eigenlijk, zalig zijn!
Matthëus. 5
2 En Zijn mond geopend hebbende, leerde Hij hen, zeggende:
3 Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
4 Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden.
5 Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beerven.
6 Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
7 Zalig zijn de barmhartigen; want hun zal barmhartigheid geschieden.
8 Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien.
9 Zalig zijn de vreedzamen; want zij zullen Gods kinderen genaamd worden.
10 Zalig zijn die vervolgd worden om der gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
11 Zalig zijt gij, als u de mensen smaden, en vervolgen, en liegende alle kwaad tegen u spreken, om Mijnentwil.
12 Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die voor u geweest zijn.
Mensen die zeggen ik heb voor Jezus gekozen en heb Hem aangenomen. Ik geloof in Hem, die worden hier niet genoemd! Is dat niet bijzonder? Zou de Heere Jezus dat vergeten zijn?
Hier worden dus mensen genoemd die juist ook door de nabijkomende christen juist zo veracht en gehaat worden!
Dus als antwoord op je laatste vraag: ik wil geen mensen oproepen om te gaan geloven, maar om bedelaar te worden! Ik denk dat dat misschien wel de hoogste stand in het geestelijke leven is, wie het begrijpt die begrijpt het!
Hoe kun je God liefhebben als je in vijandschap leeft, hoe kun je in schuld je weg gaan als je een vijand van God bent, dood in zonde en misdaden.
Hoe kun je zijn liefde afslaan omdat je eerst nog een bepaald gevoel van schuld wil hebben en dat je eerst moet weten hoe diep je gevallen bent.
God maakt levend, Hij roept je, Hij wil je behoudt en Hij vraagt gehoorzaamheid, Hij wil dit alles geven omdat Zijn Zoon betaald heeft en gehoorzaam geweest is.
Ik ga geen Bunyan voor mijn karretje spannen, Bunyan heeft zich over laten dopen, daar hoor je niets over.
Dat is best apart... alleen de dingen die we kunnen gebruiken om ons punt te maken, hier hou ik het bij.
Beste jewannes,
Ik zie dat u een onderscheid maakt tussen mensen die zeggen dat ze voor Jezus gekozen hebben/Hem aangenomen hebben, en mensen die zeggen dat ze een bedelaar zijn geworden aan de Troon der Genade. Ik denk echter dat het niet terecht is om dit onderscheid te maken. In Hebreen 11:6 staat: "Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken."
Uit deze tekst blijkt dat degenen die als een bedelaar naar de Troon der Genade gaan, geloven dat God er is en hen niet zal afwijzen. Mensen gaan als bedelaar naar God, omdat ze weten dat ze Hem nodig hebben, en Hij hun enige redding is. En als bedelaar accepteer je die redding dan toch ook? Dit is hetzelfde met de mensen die zeggen dat ze voor Jezus hebben gekozen, of Hem hebben aangenomen. Want waarom hebben die mensen voor Jezus gekozen/Hem aangenomen, denkt u? Omdat ze zien dat ze Hem nodig hebben, en niet zonder Hem kunnen. Want wie kiest er voor Jezus, zonder de noodzaak ervan in te zien? In wezen komt het dus op hetzelfde neer, alleen brengen mensen het verschillend onder woorden. Het komt uiteindelijk beiden neer op het erkennen dat je het zelf niet kunt, maar Jezus nodig hebt.
Na het citaat van de bergrede zei u: "Mensen die zeggen ik heb voor Jezus gekozen en heb Hem aangenomen. Ik geloof in Hem, die worden hier niet genoemd!" En inderdaad, Jezus gebruikte niet letterlijk die woorden. Echter, Jezus noemt ook niet letterlijk mensen die zeggen dat ze als bedelaar naar de Troon der Genade zijn gegaan. Ik zie hierin dus geen goed argument tegen de uitdrukkingen "Jezus aannemen" en "voor Jezus kiezen".
Verder zei u: "ik wil geen mensen oproepen om te gaan geloven, maar om bedelaar te worden!" Het staat u vrij dat op uw manier te formuleren, maar kunt u ook accepteren dat anderen het op een andere manier verwoorden, zonder hen meteen als ketters of dwalend te beschouwen?
Wat voor veel mensen verwarring en apathie of verlamming creeërt, is dat er in veel kerken in de "rechterflank" wordt opgeroepen om als bedelaar naar God te gaan/je te bekeren, terwijl er tegelijkertijd eindeloos veel nadruk wordt gelegd op het feit dat de mens dat niet kan. Mensen blijven daardoor steken in het niet kunnen, en weten niet meer hoe ze daaruit kunnen komen. Het enige dat overblijft is de hoop dat God hen ooit zal bekeren, en verder blijven ze passief wachten. Terwijl juist die erkenning dat ze het zelf niet kunnen en dat ze Jezus nodig hebben, genoeg is.
Toen Jezus Lazarus uit het graf riep, bleef Lazarus niet eindeloos in het graf liggen nadenken of hij wel genoeg besefte hoe dood hij was en of hij nu wel in staat was om op te staan, en of hij zich het niet had ingebeeld en of Jezus het wel echt tegen Hem had. Nee, hij stond op het liep het graf uit. Iemand die het verlangen heeft om bij God te horen/bekeerd te worden, hoeft zich ook geen zorgen te maken over al deze dingen, want is dat verlangen niet al juist het teken dat God iemand roept en levend maakt? Want wie kan verlangen naar God terwijl hij dood is? Echter, deze zorgen worden wel gepredikt in de "rechterflank", en dat is waar veel mensen hier zich zorgen om maken, als ik het goed begrijp.
Zo bekeken heb je al geloof voor je bekering.
Het is een steeds weerkerend thema, die ellende verlossing en dankbaarheid.
Hoe meer je Jezus(en door Hem de Vader) leert kennen, hoe meer je ziet hoe zondig jezelf bent.
De mate van zondekennis is niet zo belangrijk. Sommige mensen krijgen later een dieper inzicht van hen zo de, anderen eerder.
Het "probleem" wat vd Brink aankaart zit em er ook is dat het tobben tot kunst word verheven. Als je bj sommige kerken meer word dan een tobber, dan word je met argwaan bekeken. Kijk je wegje nog maar eens na.....
Het bedelaarschap lees ik niet zoveel in de bijbel. De gelovigen struikelden wel, maar ze waren bij tijd en wijlen zeer zeker van hun geloof in Christus. Als wij als christen geen zekerheid hebben zijn wij niet op onze plek. Bij de gelovigen in de bijbel was er meestal(zo niet altijd) iets mis in hun levenswandel.
Ik denk dat je niet begrijpt wat ik daarmee bedoel (en naar ik meen hetzelfde als deze dominee).
De wet eist, het evangelie biedt aan. Dat is het verschil.
Nu echter wordt het evangelie gepredikt als een eis waar je, naar men zegt, niet aan kunt voldoen. Want het evangelie zegt 'geloof', maar de tegenwerping is: dat kan een mens niet.
Daarmee wordt het evangelie gepredikt als een eis waar een mens niet aan kan voldoen (dus als de wet), want het moet de mens gegeven worden, zo wordt gezegd.
Zo wordt inderdaad het evangelie gepredikt, maar als iets wat je niet (zomaar) mag aannemen, want het moet je gegeven worden. Dus wachten mensen op een bijzondere openbaring.
Dit alles zijn niet mijn bedenksels, dit is wat mensen zelf zeggen die al jarenlang onder deze prediking ziten of hebben gezeten.
Hoe anders is de Heere Jezus, zoals we bijbvoorbeeld zien in Lukas 18:15-17
15 En zij brachten ook de kinderkens tot Hem, opdat Hij die zou aanraken; en de discipelen, dat ziende, bestraften dezelve.
16 Maar Jezus riep dezelve kinderkens tot Zich, en zeide: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert hen niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods.
17 Voorwaar, zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet zal ontvangen als een kindeken, die zal geenszins in hetzelve komen.
Vanmorgen las ik een helder stukje over wat het evangelie wél is:
"Er waren eens twee broertjes aan het vechten op straat. Ze beukten op elkaar in. Hun vader stond voor het raam te kijken en riep ze naar binnen. Even later stonden ze bij de deur. Die vader riep één van de jongens en zei: ‘Jongen, je hebt straf verdiend...!’ Toen begon hij nog harder te huilen en riep; ‘Nee, ik niet, want hij daar heeft het gedaan!’ Zijn vader trok zich er niets van aan en gaf deze jongen straf. Daarna riep vader dat andere jongetje. Die kwam met zijn hoofd naar beneden. Hij zei: ‘Papa, sla maar, want ik heb straf verdiend.’ En weet u wat die vader toen deed? In plaats van een klap gaf hij deze zoon een kus. Zo doet God het vandaag ook. U hebt een klap verdiend, omdat u niet geweest bent die u moest zijn. U hebt de eer van God niet op het oog gehad. U hebt een klap verdiend, maar u krijgt een kus!
U hoeft niet eerst bekeerd of vroom te zijn. U hoeft niet eerst van alles te hebben meegemaakt. Dit evangelie is voor goddelozen. Het is een ergernis voor ons vlees en ons verstand. Het is voor de Griek een dwaasheid en voor de Jood een ergernis. Juist daarom laat God het verkondigen. U zegt: ‘Ja, maar waaraan weet ik dat God ook mij heeft liefgehad? Heeft Hij mij lief omdat ik veranderd ben? Of omdat ik van alles heb meegemaakt?’ Nee, die liefde van God ligt buiten u. Die liefde van God ligt in de schenking van Zijn Zoon. Alzo lief heeft God de wereld gehad omdat Hij Zijn geliefde Kind niet gespaard heeft, maar voor ons allen heeft overgegeven in de dood. De liefde van de Vader is dat Hij Zijn eniggeboren Zoon overgaf in de handen van moordenaars. Hij gaf Zijn Zoon in handen van goddelozen, hoereerders en overspelers. De liefde van de Vader was zo groot dat het lijkt -ik zeg het met eerbied- dat Hij Zijn Kind haat en dat Hij een wereld liefheeft.
De vraag is of u als een goddeloze behouden wilt worden? Durft u, door alleen op Jezus te zien, het erop te wagen? Of denkt u dat u met zo’n leer verloren gaat? Moet er nog wat van onze kant bij? Een beetje vroomheid. Of een beetje goede werken. Of een beetje godzaligheid. O, durft u het alleen te wagen met het verzoenend lijden en sterven van Gods eniggeboren Zoon? Moet u belijden voor God dat u geen van Gods geboden gehouden hebt en dat u geneigd bent tot alle kwaad? Durft u nochtans het evangelie te geloven? Ja, dat is mogelijk; alleen om de gerechtigheid, de volmaaktheid, de heiligheid en lieflijkheid van Christus!"
Wat kunt u dat prachtig en met liefde voor de naaste verwoorden. Daar kan ik mij alleen maar bij aansluiten.
De laatste maanden grijpt het mij meer en meer aan dat er zovelen maar in de kerk zitten en denken dat God iets moet doen.
Wat is erger? Zo lijdelijk afwachten of met een "gestolen" Jezus het erop wagen?
Mij lijkt het laatste beter.....klamp maar vast aan Zijn belofte!
(Hooguit worden mensen tegengehouden door de 'kleine lettertjes' die helaas een grote rol spelen in sommige denominaties)
Er staat één keer in de Bijbel iets over een gestolen Jezus, maar dat was een leugen.
Zo zie je maar dat zo'n leugen nog steeds verspreid wordt.
Ik ben blij dat ik niet onder zo'n leer zit.
Een mens moet niets, kan niets, doet niets, maar ontvangt uit genade, in een arme bedelaarsgestalte, als een rechteloze, uit vrije genade, van God zijn deel, vanwege het eeuwige en soevereine welbehagen des Vaders, Die van eeuwigheid af een volk verkoren heeft, waarvoor Hij in de tijd Zijn Zoon geschonken heeft tot een volkomen verzoening van Zijn Kerk en wat Hij door het werk des Heiligen Geestes toepast in het hart van zulke verloren Adamskinderen, die het recht hebben leren toevallen, aan zichzelf hebben leren wanhopen, maar ook in die weg Christus hebben leren omhelzen als de enige grond van behoud en de enige Rotssteen, Wiens werk volkomen is en die een volkomen verzoening heeft aangebracht.
Psalm 89: 8:
Gij toch, Gij zijt hun roem, de kracht van hunne kracht.
Uw vrije gunst alleen wordt d' ere toegebracht.
Wij steken 't hoofd omhoog en zullen d' eerkroon dragen,
door U, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen.
Want God is ons ten schild in 't strijdperk van dit leven,
en onze Koning is van Isrels God gegeven.
Waarom Hem dan niet verheerlijken met elkaar?
Hij is zo goed!
Sommige reacties zijn mijn inziens geïndoctrineerde (bij godsdienstwaanzinnige) reacties.
Maar goed, ik ga er vanuit dat je Jezus persoonlijk kent als je alles zo goed weet te zeggen. En dan kan ik alleen maar verwonderd zijn.
Maar stiekem ook plaatsvervangende schaamte voor de bijna liefdeloze reacties hier.. :(