De baviaan en zijn slijkgeuzen

Kruipolie | 3 reacties | 09-08-2017 | 08:06

Wie de christelijk media een beetje volgt zal het niet ontgaan zijn dat er binnen het orthodox-christelijke wereldje enige discussie is ontstaan over de jongste oprisping van prof. dr. Gijsbert van den Brink. De hervormd-gereformeerde theoloog sluit in zijn nieuwste boek “En de aarde bracht voort” niet uit dat de Bijbel, de Heilige Geest dus, er een tikkeltje naast zit als het gaat om de schepping. Het zou volgens hem wel eens kunnen zijn dat Westerse wetenschappers gelijk hebben als ze beweren dat de aarde ooit zichzelf uit het bijna niets heeft ontwikkeld tot de huidige chaos nu.

Van den Brink, broer van EO-coryfee en Ramadanvierder Tijs, is geen natuurwetenschapper: geen bioloog, astronoom, archeoloog, geoloog of anderszins enigszins deskundig op het gebied dat zich bezighoudt met deze nogal lastige materie. Gijsbert is slechts theoloog en lid van de als redelijk degelijk bekend staande Gereformeerde Bond in de PKN. Hij moet het als theoreticus dus hebben van wat anderen hem wijs maken. Al eerder stak hij niet onder stoelen of banken de nodige voorliefde te hebben voor Intelligent Design, een wat vaag-christelijk subreligieus concept dat -kort door de bocht- veronderstelt dat een bovennatuurlijke intelligentie de eerste levende cel heeft gebrouwseld en vervolgens de evolutie zijn gang heeft laten gaan. Het ID-idee bezorgde zowel seculiere wetenschap als jonge-aarde-creationisten de nodige lachstuipen. Hoewel... als God niet de Schepper is van de eerste wereld, zal de herschepping -een nieuwe hemel en aarde- er ook wel niet in zitten. Dikke pech voor al die gelovige christenen, inclusief Gijsbert en z’n maten.

Kort en goed, de professor sluit in z’n inmiddels vele interviews niet uit dat zijn voorouders primaten waren, aapachtigen in dit geval. Het is wat flauw om nu te gaan zoeken naar uiterlijke overeenkomsten. Die laat ik voor rekening van de theo-loog zelf. Maar als het gaat om vergelijkende gedragskenmerken moet ik terugdenken aan een van m’n reizen in Afrika. Op weg naar Kaap de Goede Hoop stopte ik met mijn gehuurde auto aan de kant van de weg. Binnen enkele seconden werd het voertuig besprongen door een familie bavianen: schreeuwende en slopende veelvraten. Het meest dominante mannetje beschouwde de motorkap als een uitzonderlijk goed podium voor het afwerken van zijn harem. Daarbij keek hij mij door de vooruit brutaal aan. Vervolgens werd in een split second de auto onder handen genomen: spiegels, ruitenwissers en antenne verdwenen als sneeuw voor de bloedhete Afrikaanse zon. Uiteindelijk resteerde een volgekakt wrak.

Als de doctor in de godgeleerdheid niet zelf zijn behaarde voorouders zo koesterde, zou ik de link niet durven te leggen. Maar geleerde Gijs gedraagt zich als een dwarsig en betweterig alfamannetje die poept in de ruif waar hij zelf uit vreet. En de les voor de Gereformeerde Bonders: wie zich vrijwillig laat onderschijten door een geëvolueerde aap, moet niet zeuren over de stank die anderen verspreiden.