Kies Jezus
Refoweb | 42 reacties | 28-03-2017 | 20:07
De Tweede Kamer verkiezingen liggen weer achter ons. De uitslagen zijn inmiddels bekend. Hoewel de uitslag enerzijds zorgelijk is, mogen we dankbaar zijn dat degenen die christelijke politiek willen bedrijven -in de ruimste zin des woords- geen verlies leden. Het blijft evenwel pijnlijk wanneer bij de stembus het merendeel van het volk aangeeft aan de kennis van Gods wegen geen lust te hebben.
Zelf ging ik op de avond van de verkiezingen voor in de Petrakerk te Veenendaal voor de Stichting Samenbinding. Het verenigingsgebouw van die kerk functioneerde die dag tot ’s avonds 21.00 uur als stembureau. Terwijl wij de slotzang zongen zag ik door het raam vanaf de kansel hoe de stembiljetten uit de bussen werden gehaald en allemaal op een tafel werden uitgevouwen. Bij het verlaten van de consistoriekamer zag ik dat de banken waar net te voren de hoorders zaten voorzien waren van het nummer behorend bij een politieke partij en daarop de bijbehorende stembiljetten werden gestapeld. Dat waren derhalve 28 banken. De kerkbanken worden daar dus wel heel multifunctioneel gebruikt. Daar lagen woensdagavond de uitgevouwen stembiljetten: een grote stapel ingekleurd voor de VVD, een geslonken stapel PvdA, een forse stapel D66 en een paar blaadjes ‘Jezus Leeft’.
Enthousiast voor laatstgenoemde beweging ben ik niet echt. De beweging had bij anderen aan kunnen schuiven, zoals zij die aan de weg timmerden met ‘Kies voor het leven’.
Ondanks die kritische noot is het duidelijk dat de enige naam onder de hemel gegeven tot zaligheid bij de grote massa niet in tel is. Het trof me dat de lijsttrekker van ‘Jezus Leeft’ op het verlies reageerde: ‘Ook al zijn de verkiezingen voor de Kamer nu afgerond; mensen kunnen nog steeds voor Jezus kiezen’.
Die uitspraak komt ons geweldig oppervlakkig over maar ondertussen zegt Alexander Comrie het niet anders in het ABC des geloofs wanneer hij het woordje ‘kiezen’ onder de aandacht brengt: ‘Wat de zaak nu betreft; hoewel de mens dood is in de zonden en misdaden, God handelt evenwel met hem niet alsof hij een blok was, maar als met een redelijk schepsel, de zaken, betreffende zijn eeuwige zaligheid in zijn keuze gevende, en hem door Zijn onwederstandelijke genade bekwaam makende om recht te kiezen’. Dan gaat het niet om morgen of overmorgen maar ‘Kiest heden’ (Jozua 24 : 15). Dat gaat gepaard met de belijdenis van de psalmdichter:
Weer snood bedrog, o God, van mijn gemoed,
Laat Uw gena mij Uwe wetten leren;
Ik kies de weg der waarheid voor mijn voet,
Om mij van ’t pad der zonden af te keren.
Ds. M. van Kooten
Oké, bedankt voor je reactie.
Je bent er uiteraard helemaal vrij in het 'te laten bij wat het is'. En ja, op de kerk is ook genoeg aan te merken, zoals ik al schreef.
In de Bijbel staat diverse keren dat je je moet afkeren van hen die een ander Evangelie verkondigen. "Keert u van hen af", "Heb geen deel aan hun werken", "Ontvangt hen niet in huis en begroet hen niet, als u hen groet hebt u deel aan hun boze werken". Dat gaat ook over de kerk! De kerk die denkt dat ze kerk van Christus is, maar het niet is. Ze denken dat ze Joden zijn, maar zijn het niet. Ze hebben een hierarchie gebouwt en velen geloven niet de Bijbel maar wat de dominee zegt... dat is nicolaitisch en Jezus haat dat (zie openbaring).
Het lidmaatschap opzeggen van de kerk, of lid zijn van een kerk, zegt niets over je behoudt. Dat je wedergeboren bent, een nieuwe schepping. Dat zegt alles! Hoeveel christenen snappen de volgende tekst en kunnen ook daadwerkelijk zeggen dat de betekenis van die tekst, praktijk is in hun leven: "Wie uit God geboren is, doet de zonde niet"...
Hoe ben je zo op je gedachte over de kerk gekomen? Ik wil je reactie in ieder geval serieus nemen en zal er op ingaan.
Nergens staat in de Bijbel dat je je moet afkeren van de kerk, omdat de kerk het lichaam is van Christus. Mogelijk slaat het ‘Keert u van hen af’ uit je reactie op een gedeelte uit 2 Korinthe 6: 17, waar Paulus de kerk (gemeente van Korinthe) waarschuwt tegen het heidendom en heidense invloeden die de kerk binnenkomen. Daar moet de gemeente zich vervolgens van afkeren. De door jouw genoemde teksten ondersteunen juist het standpunt om te horen bij een gemeente, niet om er mee te breken.
Je suggestie ‘dat er een kerk is die denkt dat ze van Christus is, maar het niet is’ is alleen te beantwoorden met: kom met de feiten.
Verder schrijf je: Ontvangt hen niet in huis en begroet hen niet, als u hen groet hebt u deel aan hun boze werken". Johannes schrijft dit aan een zustergemeente (of kerk) van de gemeente van Efeze. Hij waarschuwt de kerk om dwaalleraars te ontvangen die leren dat Jezus Christus niet in de wereld is gekomen! Ik ken geen reformatorische kerk die deze dwaalleer heeft.
Als het gaat over hiërarchie in de kerk, die heeft de Heere gebouwd. Jezus als Hoofd regeert Zijn kerk door de ambten. Ben je het daarmee niet eens? Controleer dan of op dit punt je gebruikersnaam wel klopt.
Wie zegt dat het opzeggen van je lidmaatschap van een kerk, iets zegt over je behoud? Ik ben dat in de bovenstaande reacties niet tegengekomen, dus dit is een nieuw punt wat je inbrengt. Het niet aangesloten zijn zegt wel iets over je eigen gekozen dwaalweg.
Als je wedergeboren bent in een nieuwe schepping, door het geloof van Jezus Christus, word je opgenomen in de gemeente van Christus. Dan is de Heere God je Vader en de kerk je moeder. In de nieuwe schepping is dus geen sprake (beeldspraak) van een één-ouder gezin. Je kunt je niet beroepen op je ‘nieuw geschapen zijn’ en vervolgens er niet naar leven.
Je laatste opmerking kan ik niet plaatsen en is volgens mij niet relevant voor de discussie of je wel of niet bij de kerk hoort. En anders moet je dat maar toelichten.
"Als je wedergeboren bent in een nieuwe schepping, door het geloof van Jezus Christus, word je opgenomen in de gemeente van Christus. Dan is de Heere God je Vader en de kerk je moeder".
De kerk je moeder? Interessante gedachte.
Kan je dat Bijbels onderbouwen?
“Wie de kerk niet tot moeder heeft, kan God niet tot Vader hebben.” Luther en Calvijn hebben dit citaat uitgebreid. Het legt nadruk op de noodzaak om in geloofsverbondenheid te zijn met de gemeente van Christus. Het drukt de verantwoordelijkheid uit om die moeder lief te hebben en de verantwoordelijkheid van de moeder om bittere tranen te schreien voor wie haar verlaat.
Deze metafoor staat dus niet letterlijk in de Bijbel, net zoals ook het woord 'kerk' niet in de Bijbel staat. Er staan overigens wel beeldende vergelijkingen genoemd in de Bijbel. Denk aan Christus het Hoofd en de gemeente Zijn lichaam (Ef 1:22, 1 Kor 12:27) de Bruid van Christus, de kudde van Christus die Hij als herder hoedt. Etc.
Dank voor je reactie!
Misschien hebben we een misvatting over de kerk.
Ik zie de (geestelijke) kerk, of misschien kan ik beter zeggen gemeente, als alle wedergeboren christenen. En daarmee behorende tot het lichaam van Christus. En dat lichaam is de Gemeente; de bruid van Christus.
Daar ben ik nog steeds "lid" van. Maar ik ben niet meer lid van een aardse kerk.
In Timotheus spreekt God duidelijk over zij die een schijn van godsvrucht hebben maar de kracht ervan hebben verloochend. Keert u van hen af.
Dat gaat echt wel over een kerk; of iig een groep mensen die denken dat zij kerk van Christus zijn. De HG is de kracht die uit de Hemel over ons is gekomen.
Daarbij, de Bijbel heeft het diverse keren over nep-christenen. Mensen die echt denken dat ze erbij horen; zoals de dwaze maagden (geen olie=geen HG=geen kracht). Of zij die dan zeggen: "Wij hebben in uw naam geprofeteerd, in uw Naam boze geesten uitgedreven".
In Lucas staat niet voor niets "zie toe dat het licht wat in u is geen duisternis is".
Velen zullen op de deur kloppen, maar niet binnen kunnen gaan.
Dat zijn allemaal "christenen".
Ik heb tot mijn 38ste gedacht dat ik christen was, want zo was mij dat geleerd (ik kom uit de GKV). Je bent gedoopt en je hebt belijdenis gedaan en die belijdenis deed ik echt met de beste intenties. Maar al het geleerde bleek 1 grote leugen, omdat het een ander evangelie is en daarmee een andere Jezus. De theorie is genade, maar de praktijk is de wet. Rechtvaardiging, maar heiliging en wedergeboorte worden zo goed als verzwegen.
God zette echte christenen op mijn pad, die niet konden zwijgen over Jezus, over hun verlosser. (Tja, waar ben ik eigenlijk van verlost? Dacht ik destijds).
En ik ben op zoek gegaan naar de waarheid, dankzij Genade, dankzij Jezus. Toen heeft God zich aan mij geopenbaard, pakweg 3,5 jaar nádat ik mijn leven aan Jezus gaf (wist ik veel dat Hij niks met mijn leven kan, dat moet nl sterven, maar Zijn leven aan mij wil geven :)).
God zei "Ik verwacht helemaal niets van jouw". Vanaf dat moment had ik de overwinning over zonden!
10 dagen later werd ik wedergeboren, gedoopt in/met de Heilige Geest, nadat ik getuigde tegenover mijn ouders, van Jezus en van Zijn Genade én radicaal afstand nam van de moeder-kerk, zoals ze zich noemt, de RKK, kerk van satan. Waarvan diverse kerken, diverse gebruiken hebben overgenomen, helaas.
Nu ben ik dus verlost van mezelf. Ik leef niet meer, Christus leeft in mij.
Het maakt overigens niet zoveel uit of je nou je leven aan Jezus geeft, je hart, of Hem uitnodigt in je hart, of Hem accepteert. Jezus gaat vanaf dat moment met je aan de gang. Religie eruit, relatie erin. Jezus in ons. (.nl, goeie website trouwens)
In openbaring 2 en 3 wordt gesproken over 7 gemeenten. 2 doen het goed, 5 niet. Jezus zegt o.a. dat Hij de kandelaar wegneemt als ze zich niet bekeren.
Ik geloof dat bij een aantal kerken die kandelaar al is weggenomen...
De gemeente te Sardis heeft naam dat ze leeft (bij wie heeft ze die naam?), maar Jezus zegt: gij zijt dood.
Vwb hierarchie. De Bijbel leert geen hierarchie. Ouderlingen en diakenen hebben geen gezagsverhouding, maar een dienende houding. Zij moeten erop toe zien dat alles goed gaat en naar Waarheid. Ze staan ernaast en niet erboven. De Bijbel leert al helemaal geen classis of synode die een plaatselijke kerk van alles op kan leggen.
En de kerk is niet onze moeder, dat is Jeruzalem, wat boven is. Dat staat wél in de Bijbel; zij is de moeder van ons allen.
En vwb de laatste opmerking die je niet begreep: kun jij dat nazeggen?
Ik kan nu al bijna 5 jaar zeggen: ik ben geen zondaar maar, ik ben rechtvaardig, ik ben heilig, ik ben volmaakt. En waarom? Omdat de Bijbel dat zegt en dan wordt het waarheid én omdat God mij nieuw heeft gemaakt; ik ben een nieuwe schepping.
En datgene wat je bent, bepaald wat je doet!
Natuurlijk is dan het eerste wat gezegd wordt: doe je dan geen zonden meer?
Laat ik er dit over zeggen: ik kan ze me niet herinneren.
Als ik zonden doe, weet ik dat gelijk en belijd ik ze meestal direct en dan zijn ze weg.
Zegen!
De gemeente van Christus is de kerk. Ik weet dat er onderscheid gemaakt wordt zoals, zichtbare en onzichtbare kerk of, kerk of Kerk, etc. Dat heb ik in mijn vorige reactie bewust niet aangehaald. Het gaat mij niet zozeer om hier uitvoerig op in te gaan. We zullen ons beiden moeten realiseren dat we te maken hebben met de kerk in een gebroken wereld. Deze gebrokenheid zie je doorlopend, zelfs al bij de discipelen van de Heere Jezus. En één uit u is een duivel! En daar heeft Jezus mee aangezeten aan het Heilig Avondmaal.
Augustinus schaart de kerk in de stad Gods in Gods koninkrijk en daarin is 'kaf en koren'. We volgen de Heere Jezus dan ook dat we ze samen op laten groeien. (gelijkenis onkruid) Een oordeel komt mij niet toe. Wel zegt Jezus te letten op de vruchten. Het afserveren van een kerk in zijn totaliteit gaat er bij mij niet zo gemakkelijk in. Alhoewel het je zorgen maken over de gezondheid van de kerk wellicht op zijn plaats is.
Bedankt voor je openheid over wat je hebt meegemaakt. Ik ben er van overtuigd dat wanneer je aangesloten bent bij een kerk onder je eigen gestelde voorwaarde van volmaakt zijn, dus volmaakt geleid door de oudsten, volmaakt in de Geest, volmaakt in de bediening, zonder zonde, etc, je deze hier op aarde niet zult vinden. Dus is het logische gevolg dat je geen gehoor kunt geven aan de opdracht vanuit de Bijbel om de onderlinge samenkomsten niet na te laten. Of je herinnert je niet dat deze opdracht in de Bijbel staat. En wie overtuigt je dan van de zonde van nalatigheid? Ik ben bang dat ik daar niet de aangewezen persoon voor ben. Wel weet ik dat de Geest overtuigd van zonde, gerechtigheid en oordeel.
Beste InChristus, nog één opmerking over het zondaar zijn. Je was een zondaar, je bent een zondaar en je blijft een zondaar. Ook al ben je wedergeboren. Tot je laatste ademtocht. Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij ons zelven, en de waarheid is in ons niet.
Nogmaals dank voor weer een reactie. Wat mij opvalt is dat je er niet met de botte bijl inhakt, dank daarvoor.
Om gelijk met het zondaar-zijn te beginnen. Nee, ik ben geen zondaar meer. Onbestaanbaar. God is licht, in Hem is totaal geen duisternis en ik ben uit Hem geboren. Dat is mijn geest. En die geest, dat ben ik. En wat uit God geboren is, doet de zonde niet, want hij kan niet zondigen want hij is uit God geboren. Ik zou liegen als het wel zo zou zijn.
Je kunt niet om deze tekst heen "Die de zonde doet, is uit den duivel; want de duivel zondigt van den beginne. Hiertoe is de Zoon van God geopenbaard, opdat Hij de werken des duivels verbreken zou. Een iegelijk, die uit God geboren is, die doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren."
Daarbij, wat is een zondaar? Het is eigenlijk een verzameling. Van dief, echtbreker, moordenaar en zo voorts. Als ik de Bijbel lees dan staat er op diverse plaatsen diverse keren dat deze niet binnen zullen gaan of niet zullen beërven. Sterker nog 1 Tim 1:9 maakt gewoon melding van zondaren, hun is de wet gezet. De rechtvaardigen is de wet niet gezet. En de rechtvaardigen zullen beërven. Je kunt niet tegelijk rechtvaardig én zondaar zijn, net zoals je Genade en wet niet kunt vermengen.
En wat de samenkomst betreft. Dat gaat over de gemeenschap der Heiligen. Die beperkt zich niet tot 1 kerk. Sterker nog, als ik met mijn gezin over Jezus spreek, of bidt, dan heb je het al over een samenkomst. Waar 2 of 3 in mijn Naam vergaderd zijn, daar ben ik hun midden. Het niet naar de samenkomst gaan wordt volgens mij altijd als een stok gebruikt om mee te slaan...
Jezus kwam hier op aarde voor Israel, niet voor ons heidenen. Toen Hij hier op aarde was, was er nog geen nieuw verbond. Dat verbond begon toen Hij stierf. In heel Zijn optreden confronteert hij religieuze mensen met het oude verbond en de wet en zo, maar profeteert Hij over het nieuwe verbond. Dus je kunt niet zomaar alles toepassen op nu.
Ik weet 1 ding zeker en het is de Heilige Geest die dat bevestigt: Ik ben behouden (zie ook 1 Joh 5:13), ik heb het eeuwige leven en ik ben verzegeld. En dat zal nooit meer veranderen.
Toen ik bij de GKV zat en hun evangelie hoorde en aannam was dat niet zo, sterker nog, als je daar zegt: "ik weet niet of ik er wel ben", dan vindt men dat heel normaal. Maar voor een echt christen is dat niet normaal. Het is voor een christen niet normaal als hij dagelijks worstelt met zonde. Dan ben je namelijk nog heel erg met jezelf bezig.
"Laat de zonde over u niet heersen, want ga zijt niet onder de wet, maar onder de Genade"
Lees 1 Joh 5 maar eens helemaal. Totdat het helemaal op jouw van toepassing is. Ik kan je niet overtuigen, maar Jezus kan dat wel. Hij maakt het woord levend. Ik wil je heel sterk op het hart drukken: Ga naar Jezus toe! Vraag het aan Hem, vertrouw daarin niet op je eigen verstand, de kerk of een leer. Wees zelfs bereid om dat achter je te laten. Bid om de waarheid. De Heer legde mij dat op het hart vóórdat ik werd wedergeboren. 6 maanden lang bad ik bijna elke dag om de waarheid, omdat ik wist dat er iets niet klopte. En God geeft, onvoorwaardelijk. En nu weet ik elke dag dat ik echt Zijn kind ben en dat ik voor eeuwig bij Hem zal zijn. En daar zit niets van mij bij, Jezus heeft het allemaal gedaan. Accepteer dat. That's all.
Halleluja!!
Dan zal ik je een paar verhelderingsvragen stellen:
1. Zie jij jezelf uit enkel geest? Hoe verhoudt zich dit met Romeinen 7: 13-25? Nu lijkt het erop dat je boven Paulus uitstijgt.
2. Hoe lees je de door mij aangehaalde tekst uit 1 Johannes 1: 8.
3. Als het kenmerk van de gelovige dat deze zondeloos is, hoe verhoud zich dit met al de voorbeelden van de gelovigen in de Bijbel? Is je stelling uiteindelijk dat buiten Henoch, uiteindelijk niemand daadwerkelijk tot de gelovigen hoort?
Helaas geef je er zelf melding van dat je ondanks dat je in Christus bent, toch zonde blijft doen, maar dat je je deze niet kunt herinneren of gelijk eerlijk voor de Heere belijdt. Dit strookt niet met je uitgangspunten dat rechtvaardig én zondaar zijn niet tegelijk kan. Volgens mij is dit echter wel de praktijk van het leven (helaas). Ook in de vele voorbeelden van de Bijbelheiligen blijft de zonde in hun hart. Dus ergens lijkt je bewering van een zondeloos leven door jezelf ontkracht te worden.
De gemeenschap der Heiligen gaat (gelukkig) over kerkmuren heen, maar met onderlinge samenkomst wordt uiteraard niet het huisgezin bedoeld, maar de gemeente. Net zoals de door jouw aangehaalde 7 gemeenten en alle andere gemeenten die in de Bijbel naar voren komen. Het is dus wat mij betreft geen stok om mee te slaan, maar een aansporing om je geestelijke voeding op peil te houden, door gemeenschap te hebben met de andere lidmaten van het lichaam van Christus.
Je verbondsvisie laat ik even liggen, om structuur in de gedachten te houden. Net als of twijfel bij een gelovige ‘normaal’ is. Je komt deze twijfel bij de gelovigen (zelfs bij de discipelen bij Jezus’ hemelvaart) in de bediening van Jezus regelmatig tegen, dus ik zou je bewering niet voor mijn rekening willen nemen.
Ter overweging, dit hoorde ik vandaag iemand zeggen:
‘’De (kerkelijke) gemeente is je familie, dat zijn je broers en zussen, waarop je betrokken bent. Je kunt nergens beter zijn dan daar. Gemeente zijn is oefenen in samenleven als familie, in meeleven met elkaar. Het gaat niet om het samenleven met mensen en gelovigen die jij uitkiest, maar het gaat om samenleven met gelovigen die jou gegeven zijn. Je zult veel van ze ontvangen, steun, troost, bemoediging, etc.’’
Doordat je je daar nu voor afsluit en vrijwillig leeft in afzondering, en schopt tegen de kerk, je broers en zussen, ontzeg je jezelf het delen in deze gemeenschap, om nog maar te zwijgen over dat Gods Woord opengaat en de Heere Zijn ‘engelen’ uitzendt, om jou troost en onderwijs te geven en indien nodig, te vermanen. Trouwens, is het zien van de zonde bij de kerk niet een uitvloeisel van de visie op jezelf? Zou dit niet mogelijk een splinter/ balk kwestie kunnen zijn? Ik lees nl. weinig verootmoediging in het door jouw geschetste zelfbeeld.
Als laatste, en waarom vind je jezelf te goed om de gaven die de Heere je heeft gegeven niet te delen met andere lidmaten van de gemeente? Is dat op zijn minst gezegd niet een egoïstische benadering? Met alle respect, maar met je visie stel je jezelf in het middelpunt en bevorder je allerminst het welzijn van je naaste.
Jezus leeft! Juist ook in de kerk.
Onderstaand stuk is van een 'engel' uit een reformatorische kerk. Ik hoop dat we elkaar hier kunnen vinden. Onderwijs voor allebei. Welkom in de kerk broeder!
‘Met Christus gekruisigd’ is radicaal. Alles is dan anders, vernieuwd. Maar tegelijkertijd….’blijf in Mij’, ‘uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid’. Dus er is een nieuw begin, maar het oude is er ook. Als iets nieuw is, is het goed. Maar als je zegt dat het ten dele is, dan lijkt het net of je de eerste tekst ontkracht. Is het nieuwe dan geen realiteit? Blijft daar dan onzekerheid over bestaan?
Hier ligt een groot spanningsveld. Is een gelovige nu echt veranderd, of blijft hij juist steeds steken in eigen onvolmaaktheid? Dit spanningsveld heeft men in de kerk alle eeuwen door gevoeld. Het is het spanningsveld tussen wat een gelovige hier ‘al wel’ heeft en wat hij ‘nog niet’ heeft. Ik denk: als je hier geen spanning voelt, dan gaat het mis. Dat kan namelijk aan de ene kant komen doordat je je om deze dingen niet druk maakt. Aan de andere kant kan het komen doordat je de balans kwijt raakt; sommigen zijn helemaal tevreden met de gedachte, dat het toch allemaal al goed zit, zodat je je nergens meer druk om hoeft te maken; anderen zijn juist continue bezig om ‘volmaakt’ te leven.
We moeten niet in één van deze twee uitersten vervallen, maar ze allebei vasthouden. Trouwens, dat moet geen theorie zijn, maar beleefde werkelijkheid. Zodat je in dat spanningsveld het wel eens moeilijk krijgt. Omdat je echt gelooft dat je volmaakt voor God moet leven, en omdat je ook echt ervaart dat je verre van volmaakt bent. Het is erg als u hier niets van kent….! Maar als u dit nu wél herkent, wat moet u hiermee aan?
Ik wil dit duidelijk maken met een voorbeeld. Een professor noemen we ook wel ‘een geleerde’. Maar als mensen tegen hem zeggen: ‘U bent écht geleerd!’ wat zegt hij dan? Hij zal het vast niet ontkennen, maar toch zal hij het ontkrachten: ‘Hoe meer ik leer, hoe meer ik erachter kom hoe ontzettend weinig ik weet’. Dus hij is een geleerde, en toch nog zo ongeleerd. Zijn ‘status’ van geleerd-zijn wordt in zekere zin tegengesproken door zijn ervaring. De werkelijkheid is namelijk zó ontzaglijk groot(s)!
Zoiets gebeurt ook in de genade. Juist wie bekeerd is, komt erachter hoe onbekeerd hij is. Hij staat zó onmetelijk ver af van de volmaaktheid die bij God (en dus ook bij Zijn kinderen) hoort. Hij heeft wel de ‘status’ van bekeerd-zijn (hij is namelijk omgekeerd, niet meer gericht op de zonde maar op Christus), maar toch de ervaring van het onbekeerd-zijn.
We kunnen het vanuit de Bijbel ook anders benaderen. Als de Heere in je leven komt, dan verandert er iets fundamenteel. Je wordt wedergeboren, je raakt jezelf kwijt en wordt in Christus ingelijfd. Paulus zegt: ‘niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij’. Daarom zegt hij ook: ‘wie in Christus is, is een nieuw schepsel; het oude is voorbij gegaan’. Christus zegt: “Ik ben de Opstanding en het Leven”. Dat betekent, dat het Leven niet ligt in de gelovige, maar in de Zaligmaker. Daarom heeft een gelovige in Hem een nieuwe positie ontvangen, een nieuwe status. Wie je als gelovige bent wordt niet bepaald door je omgeving, niet door je eigen ervaring, maar door de geloofswerkelijkheid. Ik noem het hier een geloofswerkelijkheid, omdat het soms zo anders is dan ons verstand of ons gevoel zegt. Alleen het geloof kan het echt zó zien. Niet omdat het inbeelding is, maar omdat het bij God ligt en niet bij ons. In de Bijbel lees je best vaak over die geloofswerkelijkheid, die soms dwars ingaat tegen alles wat we ervaren. Je kunt denken aan wat er staat over de eeuwige heerlijkheid (Rom. 8 : 18: ‘want ik houd het daarvoor…’) – die zo anders is dan het lijden dat we nu ervaren; of aan de medewerking van alle dingen ten goede (Rom. 8 : 28: ‘Want wij weten…’) – terwijl het er wel eens op lijkt dat alles mis gaat.
Zo is het ook hier. Het geloof zegt: ‘In Christus heb ik álles, in Hem ben ik rechtvaardig, volmaakt, ja een volkomen overwinnaar’. De bevinding daarentegen zegt: ‘Ik merk zo veel onvolmaaktheid in mijzelf, namelijk ‘dat ik geen volkomen geloof heb, dat ik ook met zó’n ijver om God te dienen niet begeef als ik schuldig ben’ (avondmaalsformulier); ‘het goede dat ik wil doe ik niet’; ‘ik ellendig mens’, enzovoorts.
Is er dan van dat nieuwe niets terecht gekomen? Jawel, maar het is als het ware maar een schijntje vergeleken met de volmaaktheid. En juist hij/zij bij wie de Heere gaat werken, gaat alles in dit licht zien. Denk aan het bekende hoofdstuk Romeinen 7, met de klacht van Paulus over de (onvermoede) kracht van de zonde die in hem woont. Daar zegt hij wel: ‘ik heb dan een vermaak in de wet Gods naar de inwendige mens’. Dat had hij vroeger niet, toen had hij dat vermaak slechts uitwendig! Er is waar de Heere werkt toch een nieuw verlangen. En juist dáárom is er een nieuw verdriet, omdat het verlangen er wel is, maar die volmaaktheid niet bereikt wordt. Daarover spreekt Zondag 33 (en ook vr/antw. 114).
Wat is nu het verband tussen die twee zaken, tussen de positie van een gelovige in Christus en de dagelijkse ervaring? De eerste is, dat hij/zij geroepen is tot geloof, tot het zien op wat God in Christus verwerkelijkt heeft; daarom ook zegt Rom. 6 : 11: ‘houdt het daarvoor, dat gij wel der zonde dood zijt’. Dat betekent niet ‘doe alsof’, maar ‘leef uit dat geloof’. Een gelovige kan, als hij op zichzelf ziet, teleurgesteld, ja wanhopig worden, terwijl hij ziende op Christus zich mag verblijden. De tweede is, dat de (volmaakte) positie in Christus aangeeft waar de roeping ligt. Dit doet me denken aan die beeldhouwer. ‘Is het moeilijk om een paard te beeldhouwen uit een blok steen?’
Zijn antwoord: ‘O nee hoor! Ik hoef alleen maar alle stukken steen weg te beitelen die geen paard zijn’! Paulus zegt: ‘Niet dat ik alrede volmaakt ben, maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben’. Zie je? Daar probeert hij te grijpen terwijl hij tegelijk weet dat hij gegrepen is.
Dat brengt bij het laatste wat ik hier noemen wilde. Je vraagt: ‘Blijft daar dan onzekerheid over bestaan?’ Dat zou kunnen, als ons enige oriëntatiepunt zou zijn hoever wij nu gevorderd zijn. Maar hoewel we niet moeten verzuimen om eerlijk naar onszelf te kijken, ziet het geloofsoog toch bovenal op Christus. We hebben immers twee ogen gekregen: één om naar boven en één om naar binnen te zien! In Hem ligt de vastheid. En vanuit Hem mogen we toch ook ons eigen leven onder een nieuw gezichtspunt zien, en met dankbaarheid veranderingen waarnemen die we eerst niet zagen. Die veranderingen zijn weliswaar lang niet ‘voldoende’, maar toch écht. Tenminste (en, kerkbodelezer, hiermee wil ik eindigen) áls Christus tenminste in ons woont en Zijn Geest in ons werkt. Zonder dat kan er van alles werkelijk niets terecht komen. Dan zien we misschien onze onvolmaaktheid niet, maar juist dan missen we volstrekt alles wat nodig is. Zoek daarom niets buiten Hem!
Altijd weer bizar om te lezen dat de "christen" altijd met dezelfde argumenten komt. En ook altijd Romeinen 7. De eerste vraag die ik dan wil stellen: wil je wel echt bij Jezus horen? Echt? Of vindt je het wel prima zo? Wil je echt verlost worden? Of verwacht je die verlossing als je sterft? Wil je echt veranderen? En wat mag het kosten?
De Bijbel is er iig duidelijk over: we krijgen alleen nog maar een nieuw lichaam, de rest is al gedaan. Nergens staat er dat we dan pas geheiligd worden, of rechtvaardig.
Een Corrie ten Boom was hier ook zeer duidelijk over. En dat is toch een christen waar weinig christenen omheen kunnen.
En denk je nu echt dat Paulus nog worstelde zoals hij dat in Romeinen 7 beschrijft. Heb je dat hoofdstuk goed gelezen? Zonder religieuze bril? Heb je gelezen hoe vaak het woordje "ik" daarin voorkomt? Hoe komt Paulus er dan toe om te schrijven "Ik leef niet meer, Christus leeft in mij?"
En lees dan eens verder in Romeinen 8, dat weerlegt Romeinen 7 compleet.
Alleen al het eerste vers: "Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest."
Wat uit de Geest geboren is, is geest, wat uit het vlees geboren is, is vlees.
Antwoord op je vragen
1. Nee. Ik ben geest, ziel en lichaam. Mijn ziel en lichaam zijn ondergeschikt. Bij de wedergeboorte komt je geest los uit de omklemming van je ziel. Je gaat van ziels leven (een Watchman Nee term) naar geestelijk leven.
2. Die tekst gaat over mensen die zeggen nog nooit zonde te hebben gehad. Over mensen die zeggen Jezus niet nodig te hebben.
3. Voorbeelden van gelovigen uit de Bijbel. Wie? OT gelovigen? Waren zij wedergeboren?!?!
En Cees, je maakt de fout dat datgene wat je doet, bepaald wat je bent!
Als ik een zonde doe, ben ik dan een zondaar? Als een schaap in de modderpoel springt, is ze dan een varken?
Waar baseer je op dat de onderlinge samenkomst een samenkomst in de gemeente is?
Er komen tientallen soorten gemeenten op zondag bij elkaar, soms zelfs ter plaatse. Naar welke ga jij dan? Of verkondigen ze allemaal de waarheid? Dat kan toch niet? Er is maar één Waarheid. En dat is Jezus.
Dus ik hoop dat je naar de goeie gaat :)
Geestelijke voeding? Haal je die alleen uit de samenkomst?
Jezus zegt: ik ben het brood des Levens, wie Mij eet en drinkt zal nimmer meer dorsten en heeft eeuwig leven.
Jezus is het Levende Woord. Voeding haal je uit de Bijbel.
Je trekt de conclusie dat ik in afzondering leef, alleen maar omdat ik niet naar een samenkomst ga...
* zucht *
De Heer zet mensen op ons pad. En we zijn al voor heel veel mensen tot bemoediging. Veel meer dan toen we nog lid waren. Velen zijn de kerk spuugzat. Huichelaars en hypocrieten vinden ze het. Echtscheiding, homofilie/-seksualiteit wordt toegestaan, in plaats van het te veroordelen. En let wel, niet de persoon, maar wat ze doen en hen wijzen op een verlosser: Jezus. Die hen gewoon wil en kan verlossen. Als men Jezus maar echt wil accepteren en niet de religie-Jezus. Genoeg getuigenissen te vinden op internet. Ja, zelfs van een vrouw die zich had laten ombouwen en nu weer terug is omgebouwd, door een wonder, door Jezus.
Maar de meeste traditionele kerken willen daar niks van weten.
Die zijn vooral bezig met geld en organisatie; comités. En alles maar vergoelijken, in plaats van zich te bekeren.
Dat stuk wat je stuurt, ik heb het vluchtig gelezen. Volgens mij wordt de Bijbel naast ervaring gelegd... is ervaring de waarheid?
Feit, geloof en ervaring liepen achter elkaar aan op een muurtje, zolang geloof op feit bleef zien, was er niks aan de hand, maar toen geloof achterom keek naar ervaring, vielen ze allebei van het muurtje.
Uit al je schrijven Cees, lees ik een religieus christen. Je zit vast in een leerstelligheid van een kerk. Een dogma. Een theologie. En dat kan heel goed voelen, maar stel jezelf bijvoorbeeld de vraag: "stel dat morgen de kerk dicht is... en blijft, wat blijft er dan van je geloof over?"
Tja, misschien zoek je elkaar dan op, in een huis. En stel nu dat al die mensen uit jouw kerk er niet meer zijn? Wat dan? Waar put je dan uit?
Ga alsjeblieft naar Jezus toe! Heb het lef om alles achter te laten en Hem te volgen. Dat lef heeft niemand, dus ook dat krijg je. Alles krijg je. Echt alles!
Als jij echt niet meer wilt worstelen met zonden dan ga je, nadat je dit gelezen hebt, direct in gebed. Schreeuw het maar uit. "Wie zal mij verlossen?"
Toe maar! Jezus laat je echt niet in de kou staan. Religie wel. Waar ben je bang voor? Dat het allemaal niet waar blijkt te zijn?
Jezus is er. Die helpt je. Die weet precies wat je aan kan. Bij mij heeft het, na mijn wedergeboorte, 6 tot 9 maanden geduurd, en dat was echt niet fijn; al die leugens die er uit moesten. En aan leugens zitten vaak weer demonen vast. En bij een ieder gaat dat weer anders.
Ow ja, nog vergeten te melden: toen ik wedergeboren werd, ging een korte tijd later de Bijbel voor mij open. Teksten kwamen tot leven. De Bijbel werd een totaal ander boek. Geen studieboek meer, maar een Boek van Leven!
En hier laat ik het bij. Je hoeft niet meer te reageren, behalve als je naar Jezus toe bent gegaan. Echt naar Hem toe bent gegaan, waarbij jij je leven wil verliezen om het te behouden.
Ik wens je Gods Zegen toe en ik zal voor je bidden!
Gal. 6:4 "Maar het zij verre van mij, dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onzen Heere Jezus Christus; door Welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld."
Bedankt voor je reactie. Ik heb je reacties met veel waardering gelezen en vind het jammer dat je er nu klaar mee bent. Ik kan alleen maar gissen naar de reden. Maar het is je goed recht. In je laatste reactie suggereer je dat ik ooit gesteld zou hebben dat je wedergeboorte afhangt van de kerk. Bekijk nog eens rustig de reacties door en stel jezelf de vraag of dit terecht is.
Ik ben oprecht benieuwd in welke leerstelligheid, kerk, dogma, of theologie ik volgens jou vast zou zitten. Toch een paar antwoorden op je vragen. Als morgen de kerk dicht is waar is dan mijn geloof?
Ik geloof dat ik dan Thuis ben, want Christus zal tot de laatste dag zorgen voor Zijn kerk. Wat er dan van mijn geloof overblijft is die van aanschouwen, het zien van aangezicht tot aangezicht, iets waarnaar ik uitkijk en verlang.
Je schrijft: ‘Als ik een zonde doe, ben ik dan een zondaar? Als een schaap in de modderpoel springt, is ze dan een varken?’ Lees Romeinen 3 waarin staat wie er zondaar zijn en laat je niet door mij, maar door Gods Woord overtuigen. Jij bent een zondaar en als je verlost bent, ben je dit vanwege het geloof van Jezus Christus. Lees de belijdenis van Petrus, na zijn bekering: Heere ga uit van mij, want ik ben een zondig mens. Hij was het dus wel, maar wellicht versprak hij zich hier, of wordt er iets anders mee bedoeld? Ook het dagelijks bidden van het ‘Onze Vader’, het gebed wat Jezus Zelf aan Zijn discipelen geeft, zal je met jouw visie achterwege moeten laten, want als je geen schuld hebt, waarom zou je dan bidden ‘vergeef ons onze schulden’? Maar druk je dan nog wel Christus voetstappen, beste InChristus?
O ja, Paulus is het helaas ook niet met je eens. Hij zegt: Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben. Maar daarom is mij barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijn lankmoedigheid zou betonen, tot een voorbeeld dergenen, die in Hem geloven zullen ten eeuwigen leven.
Conclusie: Beste InChristus, volgens de Bijbel zit je ernaast. Dat is dus fundamenteel iets anders dan dat je er door mijn dogma of theologie naast zit. Dan zou je met een gerust geweten het naast je neer kunnen leggen, maar die vlieger gaat nu niet op.
Alle misstanden die er in de kerkelijke gemeenten zijn geweest, of onder de naam van ‘christelijk’ zijn gedaan (bijv. kruistochten) kunnen we moeilijk toeschrijven aan God. Zoals je hebt ervaren, zijn niet alle mensen die zijn aangesloten bij een kerkelijke gemeenschap ook ware lidmaten van Jezus Christus. Toch werkt God juist in de kerk. Als je nat wil worden, loop je in de regen, als je gevoed wilt worden, ga je naar de kerk. Als je bij Christus wilt horen of InChristus bent, wil je ook bij Zijn andere lidmaten horen. En zo niet, dan geloof je niet in de gemeenschap der heiligen. Dus, ook maar overboord?
Ik merk dat je het idee hebt dat de kerk juist de relatie met Christus in de weg staat. Wellicht omdat je hierin in je eigen ervaring bent teleurgesteld. Ik kan me wel voorstellen dat je hierdoor sceptisch staat tegenover de kerk. Ik betreur dan ook dat dit is gebeurd, maar dat wil niet zeggen dat je dan daardoor met jouw ervaringsbril moet gaan suggereren dat de kerk on-Bijbels is.
Vaar-wel
Wij weten allemaal dat de zoon van God nooit aan politiek heeft gedaan, zich nooit heeft gemengd in maatschappelijke stromingen die 'dit of dat propageren of een of andere leider naar voren schuiven'.
Jezus was exclusief geweid aan zijn hemelse vader Jahweh die hem een specifieke opdracht heeft gegeven, met name "het prediken van het goede nieuws van Gods koninkrijk" Gods hemelse regering dat over de gehoorzame mensheid regeert.
Of ja de Joden zagen Jezus als weldoener wel als hun koning zitten, de Bijbel zegt dat ze (de Joden) Jezus een keer wilden grijpen om als koning over hen te regeren.
of
Jezus zei "wie heeft mij tot rechter over u aangesteld?"
Bijbels gezien mogen we aannemen dat Jezus nu in de hemel regeert als door Jahweh op de troon geplaatste koning voor 1000 jaar.
Hij is omringd door miljoenen machtige engelen. Moet hij zich werkelijk bedienen van zwakke politieke leiders om Gods wil ten uitvoer te leggen op aarde!
Ondenkbaar!
Binnenkort zal hij als Gods gevolmachtigde deze aarde reinigen van alle onrechtvaardigheid .....Judas 14-15 zegt hierover ...
... Zie, de Heere Jahweh is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen,
15 om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben.
Ps 146:3 Stelt UW vertrouwen niet op edelen,
Noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort.
Jer 17:7 Gezegend is de fysiek sterke man die op Jahweh vertrouwt, en wiens vertrouwen Jahweh is geworden.
Leven zoals hij leefde, het werk doen dat hij deed, onderwijzen wat hij onderwees, Gods wil doen zoals hij heeft geleerd in het modelgebed en Gods naam bekend blijven maken.
AL deze dingen en dan ook rekening mee houden dat je slecht behandeld zal worden zoals hij slecht behandeld is geweest, ja zelfs gedood is.
Willen wij dat, je kan het er allemaal bij krijgen en je zal het ook erbij krijgen.
Jezus heeft namelijk gezegd: ... "Een slaaf is niet groter dan zijn meester. Indien zij mij hebben vervolgd, zullen zij ook U vervolgen".
Ware christenen zijn nu eenmaal het speciale mikpunt van satan de duivel, hij wil hun geloof breken!
Maar Jezus verzekerde: ... (Openb. 2:10) ...
10 Wees niet bevreesd voor de dingen die gij gaat lijden. Zie! De Duivel zal voortgaan sommigen van U in de gevangenis te werpen, opdat GIJ volledig op de proef wordt gesteld en opdat GIJ .. verdrukking hebt. Bewijs dat gij getrouw zijt, zelfs tot de dood, en ik zal u de kroon des levens geven.
Ja kies je voor Jezus maar kies ook voor Jahweh, zijn Vader en onze Vader.
Gelukkig kiest Jezus voor ons!
Inderdaad Jezus is degene die zijn discipelen uitkiest. In Joh 10:27 zegt Jezus zelf ... "Mijn schapen luisteren naar mijn stem, en ik ken ze, en zij volgen mij".
Degene die niet voor Jezus kiezen kunnen ook geen redding ontvangen, net als God dwingt Jezus niemand om hem te volgen.
Maar dan dringt ons de vraag op "kiest Jezus allen die hem kiezen?"
Dan hangt blijkbaar af of iemand oprecht is en bereid om "de wil van mijn vader te doen", zei Jezus.
Het staat in Mat 7:21 ... „Niet ieder die Heer! Heer! tegen Mij zegt, zal het koninkrijk der hemelen binnengaan, maar alleen hij die de wil doet van mijn Vader in de hemel”.
Jezus' oordeel in vers 23 over onoprechte christenen is duidelijk ...
En toch zal ik hun dan openlijk verklaren: Ik heb U nooit gekend! Gaat weg van mij, GIJ werkers der wetteloosheid.
fijne dag allen.
Een volmaakte kerk is hier helaas niet. Die was er ook in de tijd van Jezus op aarde niet, maar toch ging hij naar de synagoge en deed daar mee in de eredienst.
Ook de apostelen gingen later vaak eerst naar de synagoge om het Evangelie te brengen en gingen ook naar de tempel terwijl in feite de offerdienst al vervuld was.
En ondanks alle gebreken, werkt God toch in al die verschillende kerken.
Ik moet denken aan een uitspraak van Spurgeon: Als er een volmaakte kerkt zou zijn, zou die ophouden volmaakt te zijn als ik me daarbij aan zou sluiten.
Daarom nodigde hij zijn discipelen uit (Mat.10:7) ... Predik onderweg: “Het Koninkrijk van de hemel is nabij."
en
(Lukas 9:2) ... Daarop zond hij hen uit om het koninkrijk Gods te prediken ..
Ook als Jezus nu op aarde zou zijn zou hij de politiek haar gang laten gaan maar hij zou zich bezighouden met het verkondigen van Gods Koninkrijk.
Jezus heeft in feite, als door God aangestelde koning van Gods Koninkrijk, zijn discipelen uitgezonden om "het goede nieuws van Gods Koninkrijk" te verkondigen/prediken - Jezus' engelen helpen hierbij en zijn de door Jezus voorzegde "oosters".
Wie Jezus kiest volgt hem elke dag nauwgezet, zet zijn/haar persoonlijke grief opzij t.b.v. Jezus en Gods Koninkrijk.
Yeshua en discipelen gingen wekelijks naar de synagoge en naar de tempel op de hoge feestdagen.
De wekelijkse synagogebezoeken zijn er gelukkig nog steeds.
Op het Loofhuttenfeest worden er offers gebracht die betrekking hebben op de heidenvolken.
Ook Paulus brengt een Nazireer offer met vier mannen met hem.
Helaas is dit offersysteem verloren gegaan door de verwoesting van de tempel. Het kan dus niet meer, maar het gebod is er nog wel.
Jezus zei immers dat zijn discipelen "geen deel van de wereld (van satan de duivel)" zijn zoals hij dat niet is. Jezus hield zich destijds ook niet bezig met de politiek van die tijd en nu ook niet.
Jezus predikte "het goede nieuws van Gods Koninkrijk" en straks zal hij wereldheerschappij afdwingen d.m.v. dat Koninkrijk waarom vele christenen elke dag bidden "Onze Vader in de hemel laat uw naam worden geheiligd, LAAT UW KONINKRIJK KOMEN, Laat uw wil gedaan worden op aarde net zoals in de hemel."
Dan zal er maar 1 regering zijn hier op aarde die van Jahweh God de Almachtige ...
Jeremia 10:10 zegt over Hem .. "Maar Jahweh is in waarheid God. Hij is de levende God en de Koning tot onbepaalde tijd."
Amen!