Geschikheidscommissie
Refoweb | Geen reacties | 17-09-2016 | 09:43
Er is een verhaal van het testen van een kandidaat voor het werk van de zending: Op een besneeuwde ochtend om 5.00 uur belde een kandidaat-zendeling aan bij iemand van een zendingsgenootschap. Drie uur lang zat hij daar op het kantoor te wachten, totdat de zendeling eindelijk om acht uur verscheen en hem uitnodigde voor een gesprek.
De gepensioneerde zendeling begon zijn verhoor.
‘Kun je spellen?’
De kandidaat antwoordde enigszins verbaasd: ‘Ja, meneer’.
‘Goed. Spel het woord ‘bakker’.
‘B-A-K-K-E-R’.
‘Fijn. Weet u iets over getallen?’ zette de examinator het gesprek voort.
‘Ja meneer, iets’.
‘Hoeveel is twee plus twee?’
‘Vier’, antwoordde de kandidaat.
Tijdens de bestuursvergadering, bracht de examinator verslag uit over het interview. ‘Hij heeft al de kwalificaties voor een goede missionaris. Ten eerste, ik heb hem getest op zelfverloochening, want onze afspraak was om vijf uur in de ochtend. Hij verliet een warm bed op een besneeuwde ochtend zonder enige klacht. Ten tweede, ik heb hem getest op snelheid. Hij kwam op tijd. Ten derde onderzocht ik hem op geduld. Ik heb hem drie uur laten wachten. Ten vierde, testte ik hem op humeur. Hij vertoonde geen enkele woede of irritatie. Ten vijfde, heb ik zijn nederigheid op de proef gesteld, door hem vragen te stellen waar een kind van zeven jaar ook het antwoord op wist. Hij lijkt me een geschikte kandidaat.
Ds. M. C. Schreur
