Ook zo’n kwaal?
John Tollenaar | 9 reacties | 02-09-2016 | 09:24
Daar ben ik dus mee gestopt. Ergerlijk. Irritant. Vervelend. Wat? Waarmee gestopt? Je hebt van die mensen die altijd alles erger hebben dan een ander. Ze vragen uit beleefdheid naar je gezondheid, maar ze kunnen niet wachten op je antwoord. En dan volgt er een complete klaagzang over hun versleten elleboog, de nek en de schouders die nodig elke week door een fysiotherapeut moeten worden behandeld. Ja en altijd als ze daarheen moeten regent het. Ook dat nog. Een versleten heup. Maar nee ze laten niet opereren. Snap ik ook wel. Want je stel voor dat die heup zou herstellen, dan valt er niets meer te klagen. Zucht.
Ze kunnen niet verdragen dat jouw wasmachine het begeeft, want zelf hebben ze al zes merken geprobeerd. Allemaal in de soep gedraaid. Erg hoor. En dat geld hadden ze nu net zo graag in de kerkzak gedaan. Maar ja.
Een oude vriend van me had zo'n schoonzuster. En alles wat hij had, had zij ook. Maar het was een driftig manneke. En hij zei: Over twee weken moet ik aan m'n prostaat geopereerd worden. Maar ja. Wist zij veel wat dat was. Bingo.“Ja”, zei ze, “dat heb ik vorig jaar gehad.” U begrijpt wel dat mijn oude vriend zich tot haar bozig onbegrip op de knieën sloeg van het lachen.
En ik ben dus gestopt met op zulke mensen te reageren. Want je herkent ze aan het hippen op hun stoel om van wal te steken over hun ernstige, wat het ook moge zijn, dingeritis.
De boodschap is dat we Gode dankbaar mogen zijn voor de gezondheid die Hij ons geschonken heeft. En als het zo is dat we inderdaad iets mankeren, dat we het dan in geduld dragen. Ziende op Hem. Die het alles voor ons verdragen heeft. Als we zien op Zijn bitter lijden dan is ons lijden zo nietig. Natuurlijk. Mijn dierbare grootmoeder zou in onvervalst Zeeuws zeggen: “Ieder voelt 't ziene.” En dat is zo. Maar dan blijft de vraag over hoe gaan we om met hetgeen God ons te dragen heeft. Mogen we door genade weten wat Datheen zegt:
Psalm 138:4
Als ik door angst en tegenspoed
Ben in kleinmoed,
Gij mij verkwikket;
Ook tegen mijn wreedsten vijand
Uw rechterhand
Mij hulp beschikket.
Gij zult mijn kruis eindigen hier;
Want goedertier
Zijt Gij gestadig;
Het werk Uwer handen zult Gij
Volvoeren vrij,
O Heer genadig.
Gij zult mijn kruis eindigen hier...is dat niet troostvol? Er komt een eind aan lijden en strijden. Want God zal ons bevrijden.
hou het gewoon anno 2016 begrijpend nederland 's en ga niet over tot vlaam 's.,waal 's, zeeuw s, fries, katwijk 's , spakenburg 's of rijssens 's of oud holland 's uit het jaar 1600 dan verstaat een ieder wat hij leest
bij deze de actuele vertaling:
Psalm 138 : 4
Als ik, omringd door tegenspoed,
Bezwijken moet,
Schenkt Gij mij leven;
Is 't, dat mijns vijands gramschap brandt,
Uw rechterhand
Zal redding geven.
De HEER is zo getrouw, als sterk;
Hij zal Zijn werk
Voor mij volen - den,
Verlaat niet wat Uw hand begon,
O Levensbron,
Wil bijstand zenden
Als ik in grote nood verkeer
helpt U mij, HEER,
te overleven.
Ondanks verwoede tegenstand,
zal mij uw hand
verlossing geven.
Wat U belooft wordt eens vervuld,
want, HEER, U zult
niet van mij wijken.
Geef mij niet over aan mijn lot.
Laat, trouwe God,
uw goedheid blijken.
Maar belangrijker dan de berijming is dat we ze zingen! Want als we gaan hakketakken over een vertaling dan lijden we weer aan een andere kwaal....
@John - Twee weken geleden vraag je nog aan me: Hoe gaat het met je?
Hou je daar nu ook mee op?
@tja waarom ben je daar zo benieuwd naar?
Edom acht ik met zijn volk koen,
Niet beter dan mijn oude schoen,
