Evangelische ambities
Buitenman | 10 reacties | 13-03-2015 | 08:10
“Vele jaren geleden was ik deel van een denominatie die zichzelf een beweging noemde. We gebruikten die term om mensen het gevoel te geven dat ze deel uitmaakten van iets, betekenisvoller dan andere ‘minder verlichte’ gelovigen die de dingen niet deden op de manier zoals wij dat deden. Ik geloof dat God verdriet heeft door dergelijke verschillen.”
Aan het woord is Wayne Jacobsen, een predikant uit Californië die in 1995 Lifestream Ministries opzette met als doel andere christenen te bemoedigen. “Jezus liet ons niet achter met een model om te bouwen,” schrijft hij, “maar met een gids om te volgen.” We zijn kerk, “niet omdat we op een bepaalde manier of op een bepaalde plaats samenkomen (waaraan onze groep vervolgens zijn naam gaat ontlenen) maar omdat we samen luisteren naar God en Hij ons leert hoe we Zijn leven kunnen delen.”
Jacobsen waarschuwt, mede door zijn ervaringen van vóór 1995, tegen het vervangen van het samen luisteren naar Gods Woord, door een ontwerp of een methode. Wat eerst een middel was, namelijk om béter God te leren kennen, kan heel gemakkelijk een doel op zich worden. “Ik heb vele bewegingen zien komen en gaan - charismatisch, discipelschap, bevrijding, genezing, voorbede, geestelijke oorlogvoering, profetisch, aanbidding en apostolisch, om wat namen te noemen. Alle eindigden uitgehold. Niet omdat God er niet in was in sommige daarvan, maar omdat mensen Zijn werk gekaapt hebben om hun eigen behoeften en ambities te dienen.”
Jacobsens ervaringen gaan natuurlijk over de evangelische kerken in de Verenigde Staten en (misschien een deel van) de leidersfiguren die hij daar meemaakte. Maar zou het Nederlands protestantisme niet haar eigen lijstje hebben? Niet zozeer een lijstje met namen van bewegingen, maar met steekwoorden waaromheen het christelijk leven zich steeds weer dreigt of dreigde te vernauwen, hoe terecht ze oorspronkelijk ook gebruikt werden? Bijvoorbeeld: uitverkiezing, doorgaande reformatie, theologie van het apostolaat, bevindelijk, enz.?
Jacobsen: “Zijn er echte leiders in het Lichaam van Christus vandaag? Natuurlijk! Maar ze leiden geen bewegingen of bedenken geen modellen, ze helpen mensen om wie Jezus echt is te leren kennen en leren hoe ze Hem moeten volgen.”
Uit: Charisma. Christian Lifestyle Magazine, augustus 2003
Opmerkelijk om te lezen hoe vaak iedere keer weer de poten onder de stoel vandaan gezaagd worden van allerlei vermeende zekerheden.
Het zou helpen als je hiermee naar alle hoge heren van de wijze ''vragen-beantwoord-commissie'' en de predikanten ging, want hier lezen volgens mij vooral de toch al zo verwarde schaapjes, die allang weten dat veel van wat hen verteld en gepredikt wordt op zeer losse schroeven staat ...niets laat dat eigenlijk zo duidelijk zien als een forum.
Sommige mensen hebben bezwaar tegen predikanten die bij iedere tekst dezelfde toepassing maken (de Bijbeltekst dient dan alleen nog als kapstok). Nu, zoiets gebeurt hier ook. De boodschap wint aan kracht, als de toepassing meer letterlijk uit de tekst opkomt...
Het zo snel een toepassing maken jegens het gereformeerde in NL is niet alleen een beetje flauw, maar ook niet helemaal terecht. Immers, de termen die Jacobsen noemt zijn allemaal hypes, de termen die Buitenman hier noemt zijn (op een enkele na) allemaal veel meer beproefde termen. Daar gaat het dus niet om een beweging die het tien jaar uithoudt, maar om een begrip dat al 100'en jaren nodig blijkt.
Overigens, natuurlijk is er wel een bepaald gevaar: dat we de termen overhouden maar de inhoud verliezen, dat we onszelf overhouden en God verliezen. Dat gevaar loopt inderdaad iedere beweging.
@ Bastiaan: je zegt "die allang weten dat veel van wat hen verteld en gepredikt wordt op zeer losse schroeven staat" - ik neem aan dat je in plaats van 'weten' bedoelt 'menen'...?
"Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben".
De overeenkomst tussen de betreffende evangelische hypes en de vier geciteerde steekwoorden uit de geschiedenis van het Nederlands protestantisme in de twintigste eeuw is: dat de oorspronkelijke goede bedoeling van het plaatsen van een accent of het aanwenden van een methode, door overaccentuering eenzijdigheid veroorzaakt(e) en daarmee het juiste spoor doet / deed verlaten.
Ik noch Jacobsen blijven daar bij staan, er is nog een slotalinea aan deze column, Wilt u daarmee rekening houden wanneer u mij kritiseert? Deze slotalinea was voor mij mede de reden om deze goede woorden over te nemen op Refoweb.
Kijk je daarvan op, in ogenschouw nemend de fundamenten, catechismen en geschiedenis?
Ik vind dat Jacobsen juist een heel gezonde vraag stelt en daarop antwoordt in zijn laatste alinea.
Dat die vraag velen niet aanstaat, moge duidelijk zijn.
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?f=31&t=28837&p=2012013#p2012013
Ik realiseer me ook wel, dat ik wel erg vaak kritiek op uw bijdragen lever; misschien is mijn benadering wat te negatief, maar ik hoop ook dat u begrijpt waar het vandaan komt. Als u citaten plaatst, dan is daar vrijwel telkens een uithaal 'naar rechts' (of in elk geval iets wat daar op lijkt). Nu is het uiteraard van belang om (zelf)kritisch te zijn. Maar dat is iets anders, dan dat iedere 'dwars' dezelfde wending moet hebben: dat er, soms enigszins terecht, soms veel minder, gemorreld moet worden aan bepaalde aspecten van de gereformeerde leer of geloofsopvatting.
U hebt het over de aanduiding 'refoweb', en ziet daarin de reden om u vooral tegen refo's en hun misvattingen/-standen te keren. Echter (1) als ik mij niet vergis is lang niet iedereen die deze site bezoekt refo in hart en nieren, en (2) het is niet alleen een site tégen refo's, maar ook voor refo's (of niet?).
Misschien mag ik het iets anders, positiever, formuleren. Ik geloof dat er in de reformatorische traditie zelf vele schatten liggen waar refo's, evo's, andere christenen en ongelovigen nodig aan opgescherpt moeten worden. Zou het niet wat zijn om 'dwars' op die manier te vullen? Een column moet prikkelen, maar dat is iets anders dan dat het altijd moet kritiseren, dunkt me. Wijsheid daarbij!
Vergeet niet, het is Jezus die Zijn gemeente bouwt, niet wij.
En ik geloof niet zo in gemeenten/kerken die niet de eenheid zoeken of die wel zoeken maar stug vast blijven houden aan "hun" leer. Eenheid ontstaat door alles los te laten en Jezus te volgen, dat geldt ook (of juist) voor de kerken en gemeenten. Verootmoediging en bekering en dan niet "in de leer" maar "in Christus".
De 'theologie van het apostolaat' verwijst naar een term die in gezaghebbende kringen van de Hervormde Kerk in de jaren vijftig nogal populair werd en die ook een duidelijke eenzijdige (horizontalistische) gerichtheid op de wereld inhield.
Dat met het benadrukken van 'bevindelijkheid' en/of 'uitverkiezing' - in weer een andere hoek van de kerk - eveneens heel verkeerde dingen de kerk kunnen insluipen, zou u, als frequent lezer van deze rubriek, toch ook kunnen weten. Uw verwijt t.a.v. de bovenstaande column lijkt me dus nogal onterecht. Ik leg het in elk geval naast me neer.
