Herleving in de Ger. Gem.
SMS | 13 reacties | 08-10-2014 | 12:20
We zien het, maar doorgronden ’t niet... Ik schreef er al eens eerder over. Ergens in ons land bevindt zich een middelgrote Ger. Gem. waar de Heilige Geest met grote kracht werkt. Velen -jongeren en ouderen- komen er tot geloof en bekering. Het is een gemeente die actief is op het gebied van evangelisatie, maar naast het Woord ook de daad niet vergeet. In het dorp en wijde omgeving is men alle dorpelingen -kerkelijk en onkerkelijk- zoveel mogelijk tot een hand en voet.
Met als gevolg dat er door vrijwel iedereen met grote achting over deze kerkelijke gemeenschap wordt gesproken. Het begon ooit klein, met een paar jonge mensen die door de Heilige Geest in het hart werden gegrepen. In plaats dat ze de weg van de minste weerstand kozen en vertrokken naar een plek met meer en beter geestelijk voedsel, bleven ze op hun plaats. Er werd aanhoudend gebeden en gesmeekt voor de troon van Gods genade om een herleving in de gemeente. En zo gebeurde... eerst onder jongeren en daarna ook bij ouderen. De gemeente groeit en bloeit, in zowel de breedte als de diepte.
Het wonder van die eerste Pinkstergemeente te Jeruzalem lijkt zich er te herhalen onder vrijwel dezelfde condities: het Woord wordt recht gesneden. Er wordt met ‘twee woorden’ gesproken. Zonde en vergeving, schuld en verzoening in de weg van geloof en bekering. Christus wordt welmenend aangeboden en aangenomen. En het blijft niet binnen de vier muren van het godsgebouw. In Woord en daad krijgt het evangelie handen en voeten in de wereld om hen heen. Daarnaast is er grote liefde en betrokkenheid op elkaar. De catechisaties zijn voor jongeren een waar feest. Niet alleen de traditionele wijze van onderwijs wordt gegeven, maar ook eigentijdse en on-orthodoxe methoden, krijgen een plek.
Vanzelfsprekend dat deze gemeente grote aantrekkingskracht uitoefent op kerkgangers van dezelfde kerkelijke denominatie in de omgeving. En daar wordt niet iedereen in hetzelfde kerkverband vrolijk van. Inmiddels verbiedt de classis perforatie van buurleden. En zij die toch in de herlevingsgemeente ter kerke blijven gaan, wordt gedreigd met een doopverbod.
De moedige kerkenraad laat zich ondertussen niets gelegen liggen aan alle ambtelijke dreigementen. Men is Gode meer gehoorzaam dan mensen. En... er rust zegen op. Gods Geest gaat door. De Heere doet daar wekelijks toe tot de gemeente die zalig worden.
Ik ben overigens wel benieuwd welke gemeente dit betreft :-)
De laatste twee alinea's van dit stukje geven een zeer verknipt beeld van zowel de classis als van de betreffende kerkenraad.
Wij hebben hier een tijdje ook een gezin gehad vanuit een buurgemeente. Ze misten daar, en ze vonden het bij ons. Ze zijn terug gevloten!
Omdat wij grote zorgen hebben in onze gemeente zou ik graag bij die gemeente gaan kerken.
Ik heb wel een vermoeden welke gemeente dit is, maar weet dit niet zeker.
Alvast bedankt.
U kan ook uw reaktie sturen naar Refoweb, die het dan weer aan mij duursturen.
Wensen we ook zo'n Geestvervulde kerk te zijn?
Dan weten wat we moeten doen!
Anders is ook de schrijver ervan is deel van de "Grote Stiekumigheid'', door niet te zeggen welke gemeente dit is.
Goed nieuws achterhouden is hetzelfde als het toesluiten van de poort om in te gaan.
Daarover leerde Jezus ook het een en ander.
Voor mijn gevoel spreken ze zich hier zelf tegen.Vinden het zo goed dat diegene bleven in die kerk en ondertussen willen ze wel dat er anderen uit andere gemeentes naar hun toekomen.
Stukje uit column:
In plaats dat ze de weg van de minste weerstand kozen en vertrokken naar een plek met meer en beter geestelijk voedsel, bleven ze op hun plaats. Er werd aanhoudend gebeden en gesmeekt voor de troon van Gods genade om een herleving in de gemeente. En zo gebeurde... eerst onder jongeren en en daarna ook bij ouderen. De gemeente groeit en bloeit, in zowel de breedte als de diepte.
