Opruimen die atheïsten...
SMS | 31 reacties | 01-07-2013 | 09:10
"Jullie christenen zijn ongelooflijk bemoeizuchtig. Je bent overal tegen, vooral als het gaat om de vrijheid van anderen. Neem nou abortus of euthanasie. Wat kan jou dat nou schelen? Jij hebt er toch geen hinder van? Integendeel: je zou er zelfs vrolijk van moeten worden dat niet-gelovigen zichzelf opruimen. Heb je ook geen last meer van ze!"
Tijdens een evangelisatiecampagne ergens in het midden van ons land, kreeg ik dat van een student rechten naar mijn hoofd geslingerd. En eigenlijk heeft hij een punt... Inderdaad, als atheïsten zichzelf massaal uit de weg ruimen hoeven christenen niet meer bang te zijn dat ze hun verworven rechten straks dienen in te leveren. Vrijheid van godsdienst en onderwijs blijven. Zondagsrust en vloekverboden keren weer terug in onze maatschappij en de Amsterdamse Wallen krijgen een andere vorm van toerisme. Kortom, christenen zouden hun strijd tegen abortus en euthanasie moeten opgeven. Opgeruimd staat netjes en zelf maken we er toch geen gebruik van.
En eerlijk gezegd vermoed ik dat er steeds meer christenen zijn die er zo over denken: laten die ongelovigen zichzelf maar lekker uitroeien. Hoe meer hoe beter en liever vandaag dan morgen. Eigen schuld, dikke bult. Je merkt het in de discussies, maar ook aan het gedrag. Wie loopt er nog warm voor een nachtwake bij een abortuskliniek of een anti-abortusdemonstratie in Den Haag? Wie steunt nog het verzet van NPV of andere pro-lifebewegingen tegen de pil van Drion of de zogenoemde Engelen des Doods. Christenen zijn al dat protesteren moe, omdat het effect nihil is en de mogelijkheden om jezelf en je (ongeboren) kinderen van het leven te beroven alleen maar ruimer worden.
Maar wie God lief heeft boven alles en zijn naaste als zichzelf (Marc. 12:30-31), weet dat het zo niet werkt. Of je buurman het nu gelooft of niet, er is een leven na dit leven. Hemel of hel. En daar komt nooit een einde aan. En wie zelf gered is uit de klauwen van de eeuwige dood door het geloof in Jezus, gunt ook de onbekende ander die ongekende en oneindige zaligheid. Van harte zelfs. Die hemelse heerlijkheid en liefde van Christus ontvang je niet door anderen of jezelf van het leven te (laten) beroven, maar door ze te wijzen op de redding die er ligt in Hem alleen. Geen andere weg. Geen andere boodschap. Wel een toekomst voor iedereen die wil en die Jezus aanneemt door het geloof. En stromen van levend water zullen uit zijn buik vloeien (Joh. 7:38). Kies dan dit leven en niet de dood. Dat is geen bemoeizucht, maar barmhartigheid en naastenliefde. Of je het nu gelooft of niet.
Mag hij mij eens uitleggen waarom in de hemel geen bier is, zoals het spreekwoord zegt
Ik zal jouw feestje met Omega niet verstoren ;-) Alvast veel genoegen samen!
Maar ik ben toch echt heel benieuwd waarom jij niet eeuwig zou willen leven, in de meest gelukzalige staat die er maar is!
Je wilt dat liever niet op refoweb vertellen (waarom trouwens niet?), de kans is dus groot dat ik op deze vraag geen antwoord van jou zal krijgen....
Dat vind ik echt jammer!
Trouwens, veel mensen die later christen zijn geworden, hebben ooit eerst gedacht dat de hemel maar saai was, en dat ze niet wisten wat ze er moesten zoeken. Ze wilden niet eens, als het er op aan kwam!
Je bent in die zin niet de eerste en niet de enige.
Het blijkt dus dat er verandering kan komen, ook al wilde men eerst niet!
Voor mij is een eeuwigheid in gelukzaligheid (lees perfectie) een contradictio in terminis. Want leuk hoor, een gelukzaligheid, de eerste 1000 jaar misschien, en 10.000 jaar daarna, maar 100 miljoen jaar? Dat zijn tijdperken die we ons niet eens kunnen voorstellen, laat staan dat je ze moet doorleven.
Dan krijg je het argument dat tijd daar anders verloopt of zoiets, en dat is prima, maar dan moeten we gewoon allemaal toegeven dat we ons geen beeld kunnen vormen van die situatie en dat de mensen die er naar uitkijken dat alleen maar doen omdat hen is verteld dat het prettig zal zijn.
Maar dat is niet mijn grootste probleem. Ik zit meer met het idee dat je een leven leidt in perfectie, betekent dat niets wat je doet enige impact zal hebben op je omgeving. Je kunt immers met je gedrag de zaak niet prettiger maken - alles is al perfect - en ook niet onprettiger - want de perfectie is onaantastbaar. Oftewel, je daden en daarmee je leven is volslagen irrelevant. En dat dan een eeuwigheid lang... Geef mijn portie maar aan fikkie.
Er zijn natuurlijk mensen hier die uitkijken naar het zogenaamde Loven en Prijzen van de Heere, maar daar trek je mij ook niet mee over de streep. Loof/prijsmachinetjes horen thuis in de supermarkt.
@Omega: Die vuurkuil waarover je het hebt, daar geloof ik uiteraard ook niet in, dus laat eerst maar eens zien dat het een realiteit is...
'k weet niet, had een wat meer inhoudelijk antwoord van je verwacht.
Als ik het kort samenvat: je wilt niet naar de hemel omdat het daar perfect is.
En als alles perfect is, is alles irrelevant. Kan je nergens verschil meer in maken, is alles doelloos.
Geniet je liever van imperfectie?
van de ellende, zodat jij een daad kunt stellen?
Is dit echt de enige reden waarom je niet in de hemel wilt zijn?
Zolang je God niet kent, kan ik me voorstellen dat je niet weet wat je in de hemel moet doen.
Daar komt het uiteindelijk (volgens mij) op neer.
Zit ik ernaast?
Je maakt een denkfout. Een leven zonder moeiten en ziekten is niet automatisch zinloos en irrelevant.
Dat is het aleen als je leven uit niets anders zou bestaan dan uit het overwinnen van moeiten.
Struggle for survival, want een armzalig denkbeeld.
Geluk is niet iets statisch. Bedenk eens hoe eindeloos de mogelijkheden zijn zijn als er geen moeiten zouden zijn en als alles wat je doet lukt en zin heeft. Toen Adam op de aarde werd gezet kreeg hij de opdracht de aarde te bewerken. De arbeid werd pas moeitevol na de zondeval.
Het meest begerenswaardige voor mij is bij de God te zijn die ik lief heb. Te wonen in Zijn koninkrijk waar Hij regeert en waar geen slechte dingen meer zijn (in mezelf en buiten mij) die de boel bederven. De gelukzaligheid is het gevolg hiervan.
Er is overigens nog een andere eeuwigheid en dat is een eeuwig verstoten te blijven van deze God, na de Weg van verzoening te hebben afgewezen en daarin te zijn gestorven. Hier is geen gelukzaligheid, integendeel, maar het is wel eeuwig. En daar is werkelijk eeuwige zinloosheid.
Niemand van ons kan dit eeuwige leven bewijzen, noch de hemel, noch de hel. Maar ik acht degene Die het gezegd heeft betrouwbaar. Hij heeft namelijk heel veel dingen gezegd en gedaan en bewezen betrouwbaar te zijn. In de Bijbel staan honderden profetieën die allemaal zijn uitgekomen. Sommige zijn honderden jaren van te voren voorzegd. Sommige zijn uitgekomen in onze eeuw. Ik kan ook spreken van dingen uit mijn eigen leven of uit het leven van anderen. De lijst van redenen waarom ik de Degene die dit eeuwige leven beloofd voor 100% procent betrouwbaar acht is zo eindeloos lang, dat ik er geen seconde over twijfel dat Zijn beloftes zullen uitkomen.
Hoe dit eeuwige leven precies zal zijn en er uit zal zien weet ik niet. Maar Hem kennende die het beloofd heeft, heb ik er geen enkele twijfel aan dat het goed zal zijn, in alle eeuwigheid.
"Sunny days wouldn't be special if it wasn't for rain" ;-)
Je begrijpt dat ik je daar graag zie verschijnen. Dan drinken we daar samen geen bier, maar de beste wijn die je ooit hebt geproefd... en dan duizendmaal zo lekker.
aanwezig zijn zou er geen sprake van uitpuilen kunnen zijn.
Wat de atheïsten doen met abortus is bizar, maar het is in hun eigen handen. Zij bepalen wat ze doen en daar hebben wij niets over te zeggen, wel iets over te vinden. Ik vind het in principe moord. Maar goed, je kunt lullen wat je wilt, ze WILLEN het niet horen. Dan niet… Toch?
Ik ben een redelijk wereldse jongeman van 29, maar geloof al jaren. De laatste weken heb ik een soort idee dat ik ‘ iets moet doen’.
Zo heb ik gebeden wat ik kan doen voor God. Ik ben een zondaar, zoals wij allemaal, voel me schuldig en ik wil iets terug doen, om het zo maar te zeggen. ‘ Spontaan’ kwam er in mij op om op rave- en techno party’s en juppenborrels (waar ik zelf NEVER nooit kom, al kreeg ik er geld voor) kort en bondig te vertellen over de aanstaande gebeurtenissen, namelijk de opname en verdrukking en dat Jezus de weg naar verlossing biedt. Als ik zo eens kijk op facebook, is dat (die feesten en borrels) een soort moderne versie van Sodom en Gomorra, haha. De uitgelezen kans om het goede nieuws te verkondigen. Het zal zijn als in de dagen van Noach…. Oh, oh… Honderdtwintig jaar verkondigde hij de boodschap, en niemand luisterde… Zo is het nu ook….
De Heer komt terug, ‘ and boy is he mad’ . De maat is een keer vol en ik heb het sterke idee dat dat moment aanstaande is. Zeker met de aanstaande vernietiging van Damascus in het achterhoofd. Zie Jeremia 49:24-27 en Jesaja 17:1. Profetie wordt vervuld waar je bij staat.
De ‘ atheisten’ gaan er gewoon aan. Daar hoeven wij niets voor te doen. Zo liefdevol al de Heer kan zijn voor de geredde mensen, zo boos zal hij zijn op degenen die hem afwijzen. En iedereen kan kiezen… Simpeler kan het eigenlijk niet. Zij roeien zichzelf uit, door God af te wijzen.
Hoe dan ook, ik schaam me op voorhand en voel me bij het idee alleen al ongemakkelijk en BANG. Er zijn veel evangelisten die zich opdringen en die vind ik enorm irritant, net als telefonische verkopers. Nee is nee, en niet ‘ waarom niet?’ Ik wil zo niet zijn. De atheïsten kunnen zelf een keuze maken. Of je kiest voor of je kiest tegen. Ik kan wel een handreiking bieden. ‘ Heeft u gehoord van?’ ‘ Weet u dat?’
Er is geen middenweg. Jezus zou voor 1 iemand zijn teruggekomen. Dus ik zou eigenlijk moeten gaan, maar ik durf niet. Ben bang om bespot te worden, en eigenlijk banger om op mijn bek te worden geslagen door die drugs en alcohol gebruikende menigte… Door die vervelende atheisten… Maar wat nou als er 1 gered gaat zijn, door wat IK zou kunnen doen?
- 1
- 2
