Groeten van de refopaus
Kruipolie | 6 reacties | 08-01-2013 | 10:03
Je moet de groeten van de paus hebben. Nee, niet de roomse, maar de refopaus. Want die bestaat als we Het Kerkblad van de HHK mogen geloven. Vooral in onze rechterflank. Het hiërarchisch denken dat tijdens de reformatie met geweld uit de kerk werd geslingerd, is via de achterdeur weer naar binnen geslopen. Aldus de herstelden.
En het is nog waar ook. Dominees, maar ook ouderlingen, heersen soms als dictators over hun ambtelijke mederegeerders en onderdanen en laten zich de bijbehorende egards en andere huldeblijken met zichtbaar genoegen gelegen liggen. Het stoffelijke, in de vorm van een dure bolide of fraai intererieur, niet in de laatste plaats. En als de gemeente geen predikant heeft, dan is er wel een ouderling die zich meer als relimonarch dan als primus inter pares presenteert. Macht corrumpteert. Niet in de laatste plaats in kerkelijke kringen.
Voorbeelden genoeg. Maar een van de meest saillante is die wel van een kleine kerkelijke gemeente waar een rijke en machtige ouderling het salaris van de dominee voor zijn rekening nam en zo diens werkgever werd. Dat daardoor een ongezond geestelijk klimaat in die gemeenschap ontstond laat zich raden.
Het Hersteld Hervormde orgaan, dat zich de laatste tijd wel vaker als een opmerkelijk kritische luis in de weelderige pels van orthodox Nederland gedraagt, legt met nadruk de vinger bij de pauselijke aspiraties van nogal wat dominees. Aan lef ontbreekt het de jongste afgescheidenen in refokring niet. Na de protserige PKNezen krijgt nu de bevoorrechte bevindelijken er geducht van langs.
"In de beleving van velen in de gemeenten staat de predikant ver boven de andere ambtsdragers. Vele predikanten zijn het daar van harte mee eens. Ze zijn dominee geworden en dat laten ze dan ook nadrukkelijk blijken. Ze gaan veelal niet tegen die adoratie in, maar moedigen die eerder op een verfijnde wijze aan. En dat is een uiterst kwalijke zaak. Hoe vaak zien we ook dat binnen kerkenraden door de dominantie van een ouderling een hele kerkenraad monddood wordt gemaakt."
Tot zover in niet mis te verstande woorden de schrijver van het artikel, die duidelijk maakt dat hier het laatste woord nog niet over gesproken is. Wordt vervolgd dus.
Hartelijke groet.
Lange tijd begreep ik de felheid van Jezus in zijn Bergrede op bepaalde punten niet zo goed. Bergrede, wat dat is? Het is een toespraak van Jezus die staat in Mattheüs 5-7, waarin Hij zegt hoe volgens Hem God het leven bedoelt. Eén stukje vond ik m.n. ongewoon fel, dit: "Jullie hebben gehoord dat destijds tegen het volk is gezegd: 'Pleeg geen moord. Wie moordt, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht.' En ik zeg zelfs: ieder die in woede tegen zijn broeder of zuster tekeergaat, zal zich moeten verantwoorden voor het gerecht. Wie tegen hen 'Nietsnut!' zegt, zal zich moeten verantwoorden voor het Sanhedrin. Wie 'Dwaas!' zegt, zal voor het vuur van de Gehenna komen te staan."
Tegen iemand 'nietsnut' zeggen – of loser – en dan voor de rechtbank komen? Of 'dwaas' of 'homo' en dan op een plek – de Gehenna – komen te staan die de vuilnisbelt van Jeruzalem is en vaak symbool staat voor de hel? Omdat je wáárdeloos hebt gehandeld? Is dat niet wat overdreven van Jezus?
Sinds vorige maand snap ik het beter: eerst maakt Tim Ribberink een einde aan zijn leven, een paar weken daarna Fleur Bloemen. Beiden omdat ze zwaar gepest zijn en dat niet meer aan konden. Tim wellicht vanwege homoseksualiteit. Woorden kunnen dus óók dodelijk zijn, net als kogels. Maar woorden werken als vergif: langzamer dan kogels! Ik wist het overigens wel: als dominee heb ik herhaaldelijk gepraat met mensen die zwaar gepest zijn en daar na tien, twintig jaar nog steeds last van hebben. Echt last! Zich minderwaardig voelen, altijd bang zijn voor de woorden van anderen. Jezus verbindt schelden met moorden. Ik snap het nu.
Al kan de één misschien wat meer hebben dan de ander, niemand kan echt goed tegen schelden of negativiteit. Velen van ons kunnen een hele dag malen over één opmerking die verkeerd valt, al dan niet rot bedoeld. Vanuit het christelijk geloof ook wel logisch. Dieren zijn geschapen 'naar hun aard', maar de mens 'naar Gods beeld'. En als het waar is – en dat is het – dat God liefde is, zijn we geschapen om lief te hebben en liefgehad te worden, d.i. elkaar positief te bejegenen. Rozen bloeien nou eenmaal ook niet op de noordpool. Daar komen ze van kou om. Wij bevriezen ook van rotopmerkingen. Daar zal die felheid van Jezus – mens naar Gods beeld! – mee te maken hebben: blijf met je kogels, woorden en handen van mijn medemensen af, ze zijn te kostbaar om te kwetsen! Wees dus verdraaid zorgvuldig met je woorden!
M.i. bedoelt Jezus in de bergrede te zeggen hoe wij persoonlijk met elkaar om moeten gaan.
Dat zegt niets over bepaalde kerk-systemen en leren o.i.d. waar de columns in 'dwars' vaak over gaan. Ik vind dus de persoonlijke voorbeelden van @pierre hier niet op z'n plaats.
Zo vaak wordt het persoonlijk opgevat, terwijl het veelal gaat over systemen en dwaal-leren.
Wat dat betreft was Jezus Zelf ook scherp tegen een bepaalde groep mensen, Hij noemde hen addergebroed en witgepleisterde graven.
En lees hoe fel Paulus in de Galaten-brief van leer trok tegen de dwaalleer en leraars!
Dit soort reacties is geen 'schoppen' of 'nest bevuilen', maar een eerlijke, soms humoristische wijze van opmerken met goede motivatie!
