Vraag
Mijn functie is schoonmaker in een ziekenhuis en ik kom heel veel in contact met mensen die er elke dag weer zijn (patiënten) en probeer sommigen ook met Christus’ liefde te bereiken. Dit zijn niet zomaar straatcontacten. Er ontstaat iets tussen jou en de patiënt, van waaruit je het evangelie kunt doorgeven; op papier, of verbaal, of allebei. Het is mooi werk, maar je ziet er zo weinig van terug.
Ik heb iemand eind vorig jaar veel bemoedigd met mijn eigen woorden maar ook vanuit het Woord: 1 Joh. 4:15 en 16, Jes. 41:10, Joh. 7:38 bijvoorbeeld. Mijn eigen bemoedigende woorden schreef ik achterop een foto (ik fotografeer met name vogels). Nu geef ik op de afdeling Psychiatrie (ik ben er persoonlijk heel bekend mee) wel meer evangeliesatiemateriaal af, of ik leg het zo neer. Uiteindelijk doet het toch wat God behaagt. Maar ik zou zo graag willen zien dat mensen echt daadwerkelijk veranderen.
Ergens anders las ik: “Wij willen als christen graag snel resultaat zien, maar God neemt er vaak de tijd voor.” En dan preekte een dominee pas bij ons: “Je ziet er in de praktijk vaak zo weinig van.” Zelf zou ik reuze gestimuleerd worden als er mensen zijn die door de Geest getrokken worden. Niet om er wat mee te zijn, maar om te zien dat God werkt. Ik ben soms wel wat teleurgesteld. Hoe moet ik hier mee om gaan?
Antwoord
Beste vriend(in),
Wat stel je een mooie vraag. Wat fijn dat je in contact kan komen met veel verschillende mensen. En ook iets van het evangelie met hen kan delen. Toch, schrijf je, ben je soms wel wat teleurgesteld. Omdat je weinig resultaat ziet. Hoe moet je hier mee omgaan? Een paar gedachten wil ik je meegeven.
1. Wees dankbaar voor al die gelegenheden die je krijgt en de vrijmoedigheid die je ontvangt om evangelisatie te kunnen bedrijven.
2. Onze roeping is om een getuige te zijn van Jezus Christus. Meer niet. Waarom schrijf ik “meer niet”? Wij zijn niet verantwoordelijk voor de uitkomst van onze inzet. Wel voor onze opdracht.
3. Laten we inderdaad zo leven (handel en wandel) en spreken dat een ander getrokken wordt. Laat onze inzet zo zijn, alsof wij de ander zouden kunnen bekeren.
4. Wees je tegelijk heel bewust, dat bekering een werk van de Heilige Geest is. Wij bekeren geen mens. Maar Hij wil onze inzet en ons getuigenis gebruiken tot Zijn eer.
5. De Heere laat zoveel of zo weinig vrucht zien van onze inzet, naar dat we nodig hebben. Hij laat vaak zo weinig vrucht zien op onze inzet, zodat we niet hoogmoedig zullen worden. Tegelijk laat hij weleens meer zien, zodat wij niet ontmoedigd zullen worden.
6. Gods gewone wijze van werken is als het zaad dat gezaaid wordt. Dat moet ontkiemen, verzorgd worden (bemest en bewaterd). Pas dan groeit het op en wordt het een boom die vruchten kan dragen. Inderdaad, God neemt er vaak de tijd voor.
7. Teleurgesteld? Nee! Het hangt niet van ons af. Wij zijn geroepen als getuigen. Daarin schieten we veelal (jij ook?) tekort. Laten we teleurgesteld zijn in onszelf. Maar niet in de Heere, die vrucht geeft op Zijn tijd. Ik wens je een vruchtbaar leven toe in het ziekenhuis, bovenal voor de Arts van onze zielen.
Met hartelijke groet,
Ds. J. A. Mol
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. Mol
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
