Haatgevoelens

Ik heb een zeer intieme vraag. Sinds mijn puberteit heb ik last van haatgevoelens naar mijn geslachtsdelen. Het liefst wil ik ze kapot maken om dat ik er van overtuigd ben dat ik er toch nooit van zal kunnen genieten. Naar mijn weten ben ik als kind nooit verkracht en ik voel ik me gewoon volledig vrouw. Op mijn 19e heb ik wel een nare seksuele ervaring gehad. Daarna ben ik mij ook meer gaan verdiepen in een bepaalde seksuele voorkeur die ik heb (sm). Ik kijk filmpjes en lees verhalen en daardoor haat ik mezelf alleen maar meer en snijd ik ook op die plekken. Graag wil ik weten waarom ik zo'n afkeer en haat heb naar m’n eigen geslachtsdelen en wat ik eraan zou kunnen doen om het kijken en lezen van SM te kunnen stoppen. Ik voel me hierdoor alleen maar schuldiger tegenover God.

Beste (jonge)(me)vrouw,

Ik heb je korte verhaal aandachtig gelezen en tot de slotsom gekomen dat het in jouw geval nu niet direct om sadomasochisme gaat. Bij SM gaat het om de posities van heersen of onderworpen worden waarbij naast mogelijke fysieke pijn ook genot ervaren wordt. Ik lees daar in je korte toelichting niets over terug. Wat ik lees is dat is een diepe afkeer (aversie) van je eigen geslachtsdelen, waarbij je ook jezelf snijdt.

Ik heb te weinig informatie van je gekregen om nu de functie van het snijden te kunnen verklaren. Mogelijk hangt het samen met andere problematiek die je zou kunnen hebben. Ik begrijp ook goed dat het invloed heeft op je relatie met God. Ik denk gezien je verhaal dat je er goed aan doet een deskundige in te schakelen die op zorgvuldige wijze onderzoek doet alvorens uitspraken te doen van wat er aan de hand is en wat er aan gedaan kan worden.

Ik wens je Gods onmisbare nabijheid toe, ook in het kunnen ervaren van Hem.

Kees den Hamer

Dit artikel is beantwoord door

C. den Hamer

• Geboortedatum:
  15-03-1953
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Zwolle
• Status:
  Actief

115 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven