Plichtsgetrouw

Ik ben opgegroeid in een familie die super-plichtsgetrouw was en heel ijverig. Van karakter ben ik dat ook, maar het probleem is dat ik nu doorgedreven ben hierin. Ik voel me schuldig naar God toe als ik ontspan/geniet en me geen zorgen maak. Wat zegt de Bijbel over ontspannen/genieten/ relaxen? Vanuit mijn karakter was ik altijd heel ijverig, maar ik kon me vroeger ook heel goed ontspannen en gewoon even helemaal niets doen. Nu is dat verdwenen en voel ik me schuldig als ik gewoon even niets doe en zomaar geniet van de rust enz. Maar ik merk dat me dat wel opbreekt. Ik ben nu gewoon, even heel simpel gezegd, overspannen geraakt en durf niet meer te ontspannen. Ik kan nu wel ontspannen, maar ik voel me ergens heel schuldig als ik dat doe. Heel raar, maar helaas waar.

Het schuldgevoel waarvan je spreekt is op één of andere manier terug te voeren op bepaalde denkbeelden die je hebt opgelopen en eigen gemaakt tijdens je opvoeding. Bijzonder jammer, wanneer je dat van nature niet bent. Mijn vraag aan jou is: Waarom schiet je door? Wat wil je ermee bewijzen? Wie wil je ermee plezieren?
 
Als Jezus zegt dat we ons geen zorgen voor de dag van  morgen moeten maken, dan is dat niet zomaar. Elke dag is een geschenk van leven. Nu breng elke dag soms ook zijn zorgen en vragen, zijn spanningen en weerbarstigheden mee. Maar let wel: spanning kan nooit bestaan zonder ont(=niet)spanning, anders krijg je overspanning.
 
In de Bijbel liggen duidelijk lijnen van arbeid/inspanning naar rust en ontspanning. De meest voorname lijn is deze, dat de Heere God Zelf na Zijn Scheppingsinspanning RUST neemt, door de Sabbatdag voor Hemzelf en tegelijk voor mens en beest en aarde als goddelijke inzetting (bevel tot leven!) te geven. Om te kunnen genieten van de werken van Zijn handen en wij van de onze (weliswaar gedaan in Zijn kracht en genade, maar ook door ons van Hem gekregen vermogen). Daarnaast komt in Oude en Nieuwe testament voortdurend het heerlijk perspectief naar voren van “in Zijn rust ingaan” waarvan we hier in dit leven al de voorsmaak (mogen) genieten. Als laatste denk ik aan een bekende uitspraak van Maarten Luther, toen hij de overvolle agenda van Melanchton inkeek en tegen hem zei: “Jij gaat dood, want je kunt niet heilig luieren voor God.”
 
Kortom...
 
Laat je schuldgevoelens varen en probeer werkelijk te genieten van “luier”-momenten, die heilig (en heilzaam!) zijn. En bedenk daarbij dit: “Laat los, laat God.”
 
Ds. M. F. van Binnendijk, Rotterdam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven